Maar daar kan je toch niet tegenop sparen?
Ik heb een buffer voor dat soort dingen en ongeveer 4-6 maanden werkloosheid. De rest geef ik uit aan vakanties. Ik heb geen koophuis en verwacht die niet binnen nu en 10 jaar te krijgen 
Deze poster heb ik gister bij de kringloopwinkel ingeleverd haha.
Ik zeg toch ook al dat ik gelukkig nog nooit zo langdurig ziek of werkloos ben geweest dat ik daar niet meer op kon rekenen (weet niet hoe het in BE of NL is, maar hier krijg 1,5 jaar ziektegeld en een jaar ww).
En inderdaad, wat @Luzarl ook zegt, er is toch niet tegenop te sparen mocht het ooit wel gebeuren. Dan geef ik dat geld nog steeds liever uit aan iets wat me nu gelukkig maakt (zoals op vakantie gaan) dan dat ik het opspaar voor een eventuele situatie waarop de kans erg klein is.
Ja ik moet zeggen dat ik allebei doe. Maar als ik echt moest kiezen gaf ik het ook liever uit dan oppotten. Alleen het is niet of of.
Edit: behalve in die poll haha
Ik las het hierboven ook, maar mijn ālaterā is ook relatief dichtbij. Zo spaarde ik voor ālaterā toen we gingen samenwonen (2 jaar geleden) en dat geld gebruiken we nu voor een bruiloft. Later als in voor toekomstige kinderen of mān pensioen spaar ik (nog) niet voor, daar is het leven echt te duur voor nu. Pensioen doe ik via mān werkgever ook dus dat scheelt wel natuurlijk.
Vind het wel belangrijk om een buffer te hebben want chronisch ziek en kan nu wel wat werken maar weet nooit hoe dat in de toekomst is, en nee natuurlijk kan je daar natuurlijk niet tegen op sparen maar iets is beter dan niks en is ook mijn eerste prioriteit maar helaas nog niet zo hoog als ik zou willen. Daarnaast is het fijn om te hebben voor het geval mijn vriend zijn baan verliest, we kunnen echt niet alle lasten betalen van mijn inkomen.
Ik vind geld uitgeven aan reizen ook wel ābelangrijkā en daar gaat een klein % naartoe, maar vind het nu met een eigen huis te eng om het spaargeld helemaal op te maken daarvoor. Toen ik nog thuis woonde had ik dat evt wel gedaan. Maar dan nu maar wat minder vaak/minder luxe reizen.
Malediven leek me altijd zo mooi, nog steeds hoor. Maar ik denk dat er best aardig wat vergelijkbare bestemmingen zijn voor een wat minder dure prijs. Of ik ben nu naief. En ik denk dat er niet heel veel meer anders te doen is dan een ander luxe zonparadijs.
Wat ik veel erger vind is een foto van een vriendinnengroep die allemaal zo half gehurkt staan omdat ze denken dat ze niet op de foto passen ofzo. Ziet er zo dom uit.
Hahaha daar heb ik er wel veel van, ziet er ook altijd zo ongemakkelijk uit.
Voor als ik ooit een eigen huis krijg. Wil wel alles meteen goed naar mijn smaak inrichten. Ja, is een luxedingetje, maar ik wil me gewoon meteen goed op mijn plek voelen dan

Ja precies dit idd. Iedereen zakt ineens gebukt in elkaar.
Dit gaat gewoon automatisch. Dan sta ik voor vriendinnen van 1.85 en dan komt die camera tevoorschijn en voor ik het weet sta ik te hurken
Ik blijf juist recht staan en zij gaan zakken. Maargoed die fotoās worden eigenlijk niet meer gemaakt. Zoān cringe springfoto wel ooit gemaakt, als tiener.
Of van die fotoās dat je vingers zo tegen elkaar aandoet dat het een ster vormt.
Dat was op de middelbare een dingetje hier
Same, als t dan toch eindelijk zo ver is wil ik t wel goed doen. En t liefst zou ik dan nog een ruim bedrag over, voor geval van nood ofzo.
Ja 100% . Malediven wordt echt geromantiseerd of hoe noem je dat door het westen
De uffenbuk hahah
Het lijkt me vooral heel erg saai want je kan buiten zwemmen, snorkelen en eten wss ook geen donder doen daar. En na 3x zeggen āwauw kei mooie blauwe zeeā heb je het ook wel gezien.
Haha ik ken het als sorority squat, maar er is dus een Nederlandse term voor!
Ik snap helemaal hoe kut deze situatie voor jou is en dat het bikkelen is en dat dit voor veel mensen in die situatie geldt. Maar vind je soms wel stellig, iemand die wƩl kan rondkomen wegzetten als uitzondering, suggereren dat diegene dan niet naar de context kijkt, stellen dat je sowieso in armoede komt als je geen vangnet hebt. Is zo ontzettend situatieafhankelijk.
Als je >80% wordt afgekeurd en een IVA krijgt krijg je 70% van je laatste maandloon, dat kan natuurlijk armoede betekenen maar is lang niet altijd zo. Gelukkig maar.
Dus snap je punt en niemand gaat erop vooruit met een ziektewetuitkering, maar zo zwart-wit is t ook niet.
