2 rare situaties. 1 was de liefde gewoon op en ik had hem ook al eens betrapt op contact met een ander, maar het was een goede jeugdvriend en mn tweede relatie en mn eerste relatie was wel abusievelijk, dus in deze voelde ik me fysiek heel veilig. Wilde hem niet kwijt daardoor, maar was ook niet meer verliefd ofzo. En ik was jong (19 ook) en het was wel spannend met een ander. Wel spijt van dat ik niet eerlijk was en het niet gewoon afkapte, geen spijt van de daad ofzo. Nog 7 jaar een relatie gehad met degene met wie ik vreemd ging.
Daar had ik een open relatie mee het laatste jaar, hij had al 5 anderen gehad, ik maar 1, maar diegene kreeg ik wel gevoelens voor en ging ik toch mee door ondanks de afspraken die we daarover hadden dus mag je ook wel rekenen als vreemdgaan.
Nu 10 jaar samen met die man. Dus ook geen spijt.
Dus ja er zit wel een patroon in hoe ik dat heb gedaan. Ik geef gewoon liever niet op wat ik heb voor ik wat nieuws heb ofzo denk ik. Egoïstisch van me, maar geen spijtgevoelens bij ofzo.