Bij eerste kindje 42 wkn, paar keer gestript maar niks. Uiteindelijk met 42.1 zijn de vliezen gebroken ‘s nachts, en 24u later begon de bevalling (thuis).
Ik zou die ochtend erop ingeleid worden ivm langdurig gebroken vliezen. Dus iedereen was in de war en in “paniek” dat er “ineens toch een baby kwam” haha
Bij 2e kindje was ik hele dag ziek (40.2) en ik heb nog de vk gebeld of dit wel goed was. Nog gegrapt: “Naja niet dat ik een baby verwacht binnen nu en 2wkn lol.”
Had echt koorts, zwak, misselijk, diarree, echt buikgriep achtig. En die avond begon de bevalling met een harde buik en kleine 2u later was ze er (thuis in bad).