Belangrijk is om twee dingen te beseffen: iedereen die op een lijst staat is kwalitatief voldoende bevonden. De lijst bestaat niet uit een rangorde waarbij kwaliteit het criterium is. De lijst bestaat doorgaans uit wat de partij als gunstig ziet. Kortom: de nummer één en rechterhand. Vervolgens een frisse mix van opvallende nieuwelingen en oudgedienden. Of andere ideeën. Bij vvd vervolgens een rits vrouwen om te verbloemen dat je niet divers bent. Of bij pvda altijd om en om: dus vrouw man vrouw man. Vaak rekening houdend met thema’s of expertisegebieden. De lijst is dus niet heilig. Als een partij iemand als Smeulders niet wil verliezen moeten ze ervoor kiezen hem nog hoger te plaatsen. Groenlinks wil juist vernieuwen dus deden ze er nieuwkomers tussen. Bij Groenlinks is dit ook extra opvallend omdat zij er natuurlijk vanuit gingen dat ze zouden winnen of gelijk zouden blijven toen de lijst gemaakt werd. Die lijst is dus niet gemaakt op een halvering van de fractie én twee inhalers door voorkeursgemmen. Dan verdwijnen er dus ineens ervaren Kamerleden.
Ik erger me trouwens ook aan het alles toeschrijven aan SoeV. Niet omdat ik het niet steun, maar omdat het in dit geval niet geheel correct is en de macht van soev overdreven wordt (bij de conservatieve partijen is dit niet eens een ding). Bij Groenlinks zaten zowel Westerveld als Bouchallikht binnen de peilingen. Westerveld was een heel opvallend Kamerlid met heel veel ruimte en interesse voor haar achterban. Zij heeft dus ook veel mensen die op haar gestemd hebben juist om haar plek te verzekeren omdat ze zo op het randje stond. Bouchallikth viel ruim binnen de peiling van gl maar voerde een sterke campagne en kreeg veel haat waardoor veel mensen dachten: juist dan ga ik haar steunen.
