Captain Beaky durft uit de kooi! Hij vindt het heerlijk om op dat stukje te zitten en als ik een stokje vasthoud gaat hij daar ook op staan (omdat hij weet dat hij dan wat lekkers krijgt). Hij knabbelt ook aardig aan mijn vingers, als het te hard gaat laat ik het merken door het stokje te wiebelen want ik wil liever niet dat hij me bijt, maar ik snap het wel, hij test alles met zijn snavel.
De afgelopen dagen heb ik Beaky vooral laten wennen aan meer soorten eten en ik leer hem hoe hij om eten kan zoeken en kan spelen.
Het is een kieskeurige kapitein, hij pikt alleen de zonnebloem pitten uit de zaadmix die ik van de verkoper mee gekregen had en eet de gezonde pellets helemaal nog niet. Wel lust hij het meeste fruit, al blijft appel zijn favoriet tot nu toe. De pellets vermaal ik nu eerst over de rest van zijn eten heen zodat hij toch wat gezonds binnen krijgt, en de zonnebloem pitten haal ik eruit. Hij mag ze nog steeds wel, maar aangezien hij die het lekkerst vindt gebruik ik ze om hem mee te trainen en te belonen.
Overdag als ik naar werk ben is mijn vriend er wel, maar Beaky vindt het helemaal niks als hij niet 100% de aandacht krijgt en maakt veel kabaal wanneer mijn vriend aan het werk is aan het eind van de kamer. We maakten ook wat fouten in het begin. We bedekten de kooi niet en Beaky kreeg niet genoeg rust in het donker en schreeuwde daardoor veel overdag. Ja, daar zou ik ook chagrijning van worden! Ook wist Beaky niet hoe hij met speelgoed moest spelen, wij zijn het enige vermaak dat ie kent, dus nogal logisch dat hij constant wil dat we bij hem zitten.
Daarom deed ik wat onderzoek naar hoe ik hem bezig kon houden. Ik heb rieten balletjes gekocht en daar zijn geliefde zonnebloem pitten in gestoken. Hij negeerde ze eerst, maar wat ik tot nu toe van Beaky heb geleerd is dat ik alles langzaam moet introduceren dus ik moest mijn plan aanpassen.
Ik gaf hem eerst een zonnebloem pit uit mijn hand met het rieten balletje vlakbij in zicht, totdat hij daar niet meer bang voor was. Dan, een zonnebloem op het balletje leggen (en natuurlijk hem vertellen hoe flink en knap en slim hij is als hij hem durft te pakken) en dat een paar keer herhalen. Daarna “verstopte” ik een zonnebloem pit in het balletje maar maakte het heel makkelijk, en herhaalde die stap totdat Beaky er zonder schroom naar hapte.
Nu heb ik verschillende bezigheden in zijn kooi waar zonnebloem pitjes in verstopt zitten en hij vindt het helemaal geweldig om ernaar te zoeken! Als hij het niet leuk meer vindt heeft hij zijn normale gezonde eten in zijn bakje. Zo leert Beaky langzaam aan met dingen te spelen en de objecten in zijn kooi te onderzoeken en verveelt hij zich een stuk minder.
iemand tips hoe ik hem toch nog tam krijg?
Wij hebben iets soortgelijks en ik weet ook even niet meer wat we kunnen doen. Wij hebben twee jonge valkparkieten, een mannetje en een vrouwtje/pop. Het mannetje is vanaf het begin heel erg nieuwsgierig en af en toe ook wat brutaal en het vrouwtje is bang en voorzichtig. Ze kwam gelukkig steeds losser en ging dan bij ons in de buurt of op je hoofd zitten. Laatst was ze 's nachts ergens van geschrokken en heeft ze een bloedveer gekregen. Ze is waarschijnlijk in de kooi ergens achter blijven haken of is wild aan het fladderen geweest (dat doet ze vaker). M’n vriend heeft haar toen uit de kooi gepakt, wat bloem op de wond gedaan om het te stelpen en haar vastgehouden totdat het stopte met bloeden en ze weer rustig was. Ze heeft m’n vriend wel heel hard gebeten toen, maar dat was vast uit paniek. Vanaf dat moment is ze nog banger voor ons geworden en als je nu je hand bij haar in de buurt doet gaat ze hissen en naar achteren 
