Je antwoorden zorgden even voor wat verwarring bij me, gezien je het hebt ingevuld als ‘wat verwachten mensen niet van jou’ ipv ‘wat zijn de grootste misverstanden over jou’ 
2 likes
Mensen denken altijd dat ik gestresst ben, ook al ben ik dat niet. Zeker op werk. Ik hou gewoon van lekker snel hop hop hop, maar blijkbaar kom ik nogal hysterisch over ofzo.
2 likes
Dat ik een prinses ben 
4 likes
Mensen denken vaak dat ik heel georganiseerd ben en alles onder controle heb, terwijl dat eigenlijk bijna nooit zo is. Ook wel lastig, want ik durf er daardoor niet altijd (op tijd) hulp bij te vragen
Dat ik aardig ben.
*Nee even zonder grappen: ik kom best lief over en mensen denken altijd dat ik heel aardig ben maar ik denk (en zeg) best vaak kutte dingen over mensen.
2 likes
Dat ik ouder ben dan ik ben (op mijn werk, omdat ik er al twee jaar zit en een vrij ‘volwassen’ titel heb) of juist jonger (bij de kassa met een fles drank).
Dat ik verlegen ben. Ik ben nooit de persoon die het hoogste woord voert in een groep vage kennissen/collega’s, maar ik praat wel makkelijk met mensen en sta met liefde voor een groep te presenteren of op een podium.
1 like
Dat “ja maar jij kan dat” is zooo herkenbaar. Medestudenten zeiden dit ook altijd omdat ik mijn cijferlijst cum laude wilde hebben en ik daarnaast allerlei nevenfuncties en assistentschappen deed. Ik was voortdurend bezig met het voorbereiden van al die dingen, maar zij deden alsof het bij mij vanzelf ging. En ik zit op het autismespectrum dus ook alle sociale dingen die ik deed kostten mij juist veel moeite (het laatste wisten ze overigens niet, want alleen mijn naaste vrienden weten daarvan).
2 likes
Mensen zijn best wel snel bang voor me, vinden me dominant/direct. Je vindt me fantastisch, of je vindt me helemaal niets, ben vrij expressief. Maar er zit echt een heel klein, bang meisje van binnen dat het goed voorheeft met iedereen.
Tegenwoordig trek ik die soort opmerkingen gewoon heel slecht omdat ik soms juist veel heb moeten opofferen om sommige dingen toch te kunnen doen. Toen iemand mijn gezondheidsproblemen in twijfel trok toen ik studeerde omdat ik redelijke cijfers haalde en op schema lag, ben ik een keer heel fel uit de hoek gekomen. Echt zo van "Gast, ik moet soms hemel en aarde bewegen om aan alle verplichtingen te doen. Dat ik vrijwel iedere collegedag twee uur overdag op bed lig om bij te komen, regelmatig zo veel pijn had dat ik alleen naar colleges ging om aan de aanwezigheidsplicht te voldoen en daar niks in mij op kon nemen.
Dat viel schijnbaar niet op dus kon het hem niet helemaal kwalijk nemen. Maar hij was zelf iemand die echt veel uitging en feestte, nooit wat deed tijdens colleges en dan het raar vond dat ik wel een dikke voldoende had. :’)
1 like
Nooh helemaal niet!
Nee hoor ik vind dat je juist sinds het bestaan van het forum juist steeds meer voor jezelf bent opgekomen (van die situatie met dat ene meisje toen van je opleiding) tot nu toe.
Sinds ik weer studeer krijg ik regelmatig de vraag of ik deels Indonesisch ben en meestal vraag ik dan door waarop ze dat baseren. En dan is het antwoord ‘je gezicht’ of de kleur van je huid etc. 
2 likes
Mensen denken vaak dat ik heel arrogant ben maar dat ben ik totaal niet
1 like
Wat grappig dat hier zoveel jonger geschat worden dan ze zijn. Word ik ook, standaard. Ze denken altijd rond de zeventien a achttien. Nope ben 25. Ik ga dus nooit sigaretten en/of alcohol kopen zonder mijn id want negen van de tien keer moet ik die laten zien.
Ook denken ze dat ik super netjes ben. Tot ze mijn bureau of tas zien. En zien hoe vaak ik iets kwijt ben. Chaotisch en rommelig is eerder op z’n plek.
Dat ik super gelovig ben of juist dat ik helemaal niet gelovig ben.
Dat ik zelfverzekerd ben. Absoluut niet juist. Faalangst tot en met.
Dat wat ik zeg ook mijn mening is. Ik ben in discussies gewoon heel goed in stellig overkomen, want we willen een discussie toch? En ik wil weten wat je denkt. Maar dat wat ik zeg is en niet perse mijn mening en niet zo star als het klinkt.
Bovendien vinden ze ook vaak dat ik over in discussies of gesprekken alsof ik er heel goed over na heb gedacht voor ik het zeg. Ook niet waar. Kan zeker op dat moment ter plekke dat bedenken en zeggen. Het zou wel kunnen dat het ergens al onbewust eerder door mijn hoofd heeft gespookt, maar nee ik heb echt niet over elke zin tig keer nagedacht.
Vaak gehoord dat ik heel zelfverzekerd over kom, zelfs een keer “als een hautain kreng” (- “maar dat is eigenlijk helemaal niet zo, je bent super lief”). Ik ben echt diep onzeker maar profileer me blijkbaar als de coolheid zelve haha, bluf jezelf de dag door is dan ook mijn motto.
En op een of andere manier zijn mensen bijna beledigd als ik vertel broekmaat 44 te hebben “DAT KAN NIET, WANT DAT LIJKT ECHT NIET ZO”. In mijn ogen totale onzin, denk dat het wel zal wel zijn om me oké te laten voelen erover? Het is in ieder geval wel gewoon zo.
Herkenbaar, ik heb ook 42/44 als broekmaat maar mensen blijven me 34/36 geven als ik moet passen (voor werk bijv). Want 42 is écht te groot voor je. En dan kom je naar buiten met een broek die niet eens in de buurt van je navel komt… mensen kunnen het echt niet hendelen.
OT: ik begin het een beetje zat te raken dat mensen mij enkel als serieus zien, dat ik alleen werk en geen leuke dingen doe. Kan ik er wat aan doen dat ik zon saai en serieus hoofd heb 
1 like
Dat ik niet ijdel ben en bijna nooit make-up draag, terwijl ik altijd minimaal foundation en mascara op heb, maar blijkbaar zien ze dat niet.
3 likes
Sommige mensen denken juist dat ik heel tokkie ben en heel plat praat
Heb ik al vaak gehoord
Mensen vinden me altijd heel lief, denk dan HAHA je moest eens weten. Ben ook zeker lief hoor maar kan ook heel pittig uit de hoek komen en daar schrikken mensen dan wel van. Voordeel is dat het dan wel indruk maakt want ja als je lieve musa boos maakt dan heb je het echt te bont gemaakt
Oh en dat ik mijn zaakjes altijd keurig op orde heb, ben echt een gigantische chaoot, altijd alles kwijt en vergeet belangrijke dingen. Maar kom dus over alsof ik zo helemaal niet ben, geen idee hoe dat komt. Mijn vriend en ik zijn dus collega’s en toen we gingen daten enzo was hij ineens heel verbaasd haha. Hij ontdekte steeds meer dat ik op werk ook niet alles altijd op tijd regelde of goed organiseerde en hij dacht dat ik altijd zwaar perfect alles in orde had.
Wat ik zelf heel vervelend vind, mensen onderschatten me vaak. Komt denk ik doordat ik er (volgens anderen) lief en zachtaardig uit zie en een zachte g heb en in een regio woon waar mensen dat niet hebben. Dat ik gewoon in gesprekken merk dat iemand me iets aan het uitleggen is en ik denk ja jeeeezus denk je serieus dat ik niet al bij woord 1 door had wat je bedoelde??? Nou moet ik zeggen dat ik ook niet echt mijn best doe om slim of intellectueel over te komen, dat boeit me niet zo veel ofzo dan haha. Maar erger me hier dan weer wel aan 
1 like
Mensen denken dat ik arrogant en zelfzeker ben en me te goed voel voor al de rest. Maar in feite ben ik gewoon enorm onzeker, verlegen en introvert.
Mensen schijnen ook te denken dat ik behoorlijk slim ben maar ik heb het gevoel dat ik enorm overschat word.
Dat ik heel jong ben. Kreeg laatst nog tijdens het werk de vraag of ik nog naar school ging of dat dit mijn eerste baan is. Die dame dacht dat ik pas 18 was geworden.
Ik vraag vaak aan mensen terug hoe oud ze me schatten als ze vragen hoe oud ik ben. Ik word vaak net aan 20 geschat.
Ook denken mensen die mij nog niet goed kennen dat ik een braaf studenten was op de middelbareschool. In feite is dat totaal tegenovergestelde van wat ik was. Geschorst worden van Duits, gele briefjes halen bij de conciërge, nablijven of vroeg moeten melden, grote bek.
Gelukkig ben ik nu een stuk rustiger
1 like