Werk (algemeen topic)

[Zonnestraaltje]

Wat mij het meest heeft geholpen is het besef dat ik veel van mijn eigen tijd inlever, terwijl ik er niks voor terug krijg, maar ook dat het steeds méér wordt. Toen ik stopte met pauzes doorwerken had dat ook echt resultaat op mijn output, en kreeg ik ook wel de vraag wat er gebeurde. Tja ik neem tegenwoordig een half uurtje pauze, waar ik gewoon recht op heb, joe

Qua iets afmaken snap ik het heel goed, dat wil ik ook, maar stop nu een kwartier voor tijd met echt werken. Ik heb dan een half uur om rustig af te ronden, om alles ‘overdragen’ voor de volgende dag. Dan stap ik alsnog een kwartier later de deur uit maar dat vind ik niet echt overwerken.

[Pizza]

Hier sluit ik ook bij aan @Sjern. De voorbije weken draaide ik veel overuren omdat ik diverse taken had (teveel taken, eigenlijk voor 2 fte was ik aan het werken) en ik graag successen wilde behalen. Tegen mezelf zei ik dat ik de uren wel zou inhalen cf. het tijd voor tijd principe, daar ik niet voor de uren betaald word, maar in de praktijk lag er elke ochtend weer werk.

Hier heb ik een gesprek over gehad met mijn teamleider en daaruit is gebleken dat helemaal niet van mij verwacht werd dat ik dat deed, maar dat het wel tof gevonden werd. Ik heb afgesproken dat ik uit zelfbehoud wél lunchpauzes hou (want dat deed ik dus niet) en geen uur meer zou overwerken (iets nog snel afronden waar ik mee bezig was wel, maar niet een heel uur, want dan ben ik niet aan het afronden…). Daarnaast manage ik ook de verwachtingen van mijn stakeholders door concreet te benoemen dat x project deze week aan bod komt en niet asap, want, zoals ik eerder hier las, iedereen vind zijn case / project het belangrijkste en dat is voor mij niet altijd zo.

Vind het heel begrijpelijk. Wat mij meer duidelijkheid heeft gegeven is een nieuwe concullega. Die logt om half drie s’ochtends in om alvast een goede start te maken, werkt in de weekenden door en geeft aan dat hij daarvoor helemaal niet betaald hoeft te worden. Hierdoor draait hij een mega productie, waar ik niet tegenop kan gaan werken zonder zelf ook 7 dagen op 7 te werken, en bij die gedachte heb ik gewoon de rem keihard aangetrokken voor mezelf.

Heb hier ook eerlijke gesprekken over gehad met stakeholders, niet diepgaand, maar toch benoemd dat ik de voorbije tijd wel wat te hard werkte en nu wat gebalanceerder met mijn tijd wil omgaan en dat ik daarom niet onmiddelijk een resultaat heb voor me, maar wel verwacht dit de volgende dag af te hebben voor ze. Ik heb geen nare reacties gehad, maar juist heel veel begrip en (h)erkenning.

[Sjern]

Echt goede tips bedankt!

Ik heb hier goed met mijn manager over gesproken(ook omdat de emmer een paar weken geleden echt overliep) en hij heeft gelijk gezegd dat twee klanten naar andere collega’s gaan en dat hij een junior wil aannemen om een deel van mijn taken over te nemen! Daarnaast gaf hij ook dat ik nog vaker nee mag zeggen, of stelling moet nemen en eerder aan de bel moet trekken (en we bespraken ook hoe). Echt super fijn!

Vandaag heb ik een goede to do list gemaakt en ben ik ook op tijd gestopt en heb nee gezegd toen iemand 5 min voor ik wegging nog wilde bellen! En een takenlijst voor morgen

[Vloeistof]

Ik heb afgelopen november een opleiding afgerond en daarmee ben ik een andere functie gaan vervullen op werk. Alleen is mijn baas erachter gekomen dat die opleiding niet aansluit op mijn vorige opleiding en ik die functie daardoor niet mag vervullen.

En ik voel me er zo kut over. Ik heb ook echt een paar keer gehuild. Mijn baas is er wel relaxed onder en probeert heel erg mee te denken maar voor mij voelt het gewoon als falen. Ik heb een lastige studieloopbaan gehad en nu word ik daar weer mee geconfronteerd. Terwijl ik eindelijk blij was met waar ik nu sta.

[Negativ]

Ik moest een kandidaat uitnodigen voor een sollicitatiegesprek, nou prima. Rond 11:00 proberen te bellen, voicemail. Ik ben ongeduldig dus bel dan na 10 minuten opnieuw, kreeg ik weer voicemail. Gaat rond 11:30 de telefoon, is het die man. ‘Hallo, sorry voor de late reactie maar het is hier feest in het zuiden!’ Ineens sprong Carnaval me te binnen en vroeg maar of die man een kater had. ‘Neehoor, maar het was zo vroeg dat je belde, nou poeh wat een gezelligheid hier’ Dus ik reageerde zoiets van nou leuk, hier is het een dooie boel hoor. ‘Nou dan kom je toch ook deze kant op?’ Nou toen pas kwam de uitnodiging op gang en gaf ik hem enkele mogelijke data waarop het gesprek kan plaatsvinden. Die man hardstikke enthousiast, maar zegt hij ‘vind je het goed als ik je zo terugbel met de tijd die mij het beste schikt. Ik moet echt ff opstarten en bijkomen’

Echt zo anders dan de meeste gesprekken gaan. Heb echt gelachen aan de telefoon.

[Chicago]

Je kunt dit toch aankaarten bij je werkgever ipv onderhandelen, kijken hoe hij/zij reageert. Feit blijft dat het idd niet zijn probleem is dat jij ergens anders bent gaan wonen. Kun je niet later beginnen en dat half uurtje langer door? Of misschien komen jullie samen tot een ander compromis? Want als je idd een half uur minder werkt zal je contract ook aangepast moeten worden?

[Twijfelkont]

Ik heb hier echt tijden geklaagd over dat ik wilde werken en werk miste, en eindelijk is het gelukt en weer zover dat ik aan de slag mag! Zit nu alweer in m’n 5e week. En het is echt leuk, en de eerste weken ging ik echt als een raket qua energie en dingen doen en dingen oppakken enzo, maar ik merk nu dat ik een beetje afzwak? Ik ben niet meer ‘super nieuw’ dus vind ook wel dat ik veel al moet kunnen en weten, maar ik werk er ook nog niet zo lang dat ik alles weet. En dan ga ik twijfelen aan de antwoorden die ik moet geven of hoe ik dingen het best kan aanpakken. Daardoor voel ik mezelf dan weer slecht en ik voel me gewoon afglijden in werk ipv die stijgende lijn behouden. En ik herken dit echt van mezelf! Mega enthousiast in het begin maar als het voor mijn gevoel niet snel genoeg gaat met staan waar m’n collega staat dat moeilijk vinden en daardoor dus afzwakken.

Is er iemand die dit herkent? Tips misschien?

[Krabsalade]

Ander werkgebied, maar bij nieuw personeel bij ons zie ik ook vaak dat ze van zichzelf verwachten dat ze al bijna direct kunnen wat de collega’s met 2 tot 20 jaar ervaring (haha echt) kunnen, maar wij als bazen verwachten dat absoluut niet. Je mag best een collega als voorbeeld nemen, maar je hoeft je er niet aan te spiegelen. Probeer bij je eigen plan en doelen te blijven en blijf om feedback vragen, zo voorkom je dat onzekere moeras hopelijk. Misschien helpt het om laagdrempelig regelmatig met iemand te evalueren? Geen zware gesprekken, maar luchtig: wat merk ik zelf en wat zien jullie.

[Twijfelkont]

En @Koda ja goede dingen die jullie noemen. Gelukkig zit ik inderdaad regelmatig met leidinggevenden dus ik ga al deze dingen gewoon opschrijven en dan maar met ze bespreken. Bij een ander verwacht ik ook niet dat ze meteen alles weten, maar bij mezelf En soms moet ik dat ook gewoon weer even horen denk ik!

[Bergson]

Hoe noem je de afwezigheid van werknemers ook alweer? Als in het algemeen het over de cijfers daarvan wil hebben en ervoor wilt zorgen dat dat minder wordt. Ik kom er niet op.

[Chesirecat]

Verzuim?

[Merel]

Verzuim?

[Bergson]

Dank dank dank hahaha.

[Bergson]

Haha jij bent snel @Lula, ik wilde mijn post al verwijderen.

[Mango]

Ik ben zo blij! Na een paar jaar vrij zure werkervaring dacht ik dat ik gewoon niet zo geschikt was voor het werkleven en heb ik als een gargamel zo enorm veel lopen klagen omdat ik gewoon doodongelukkig was/werd en enorm onzeker ervan werd door bepaalde situaties. Ik heb zelfs gedacht dat er iets ‘mis’ met mij was.

Nu mijn eerste week van mijn nieuwe baan en ik ga gewoon elke dag met plezier naar mijn werk! Weet niet wat me overkomt, begin mezelf weer een beetje terug te vinden en heb gewoon weer zin om te werken. Hopelijk zet dit door en kijk ik over een paar maanden nog steeds met een roze bril naar mijn werk/werkzaamheden.

[Dubio]

Ah echt superfijn! Doe je nu iets heel anders of is het wel een vergelijkbare functie?

[Mango]

Nee het was eigenlijk door mijn eerste baan waar er echt een toxic werksfeer was en dat heeft wel invloed gehad op mijn vorige baan. Bovendien was het werkveld gewoon echt niks voor mij achteraf gezien. Ik ben daar ook even overspannen geweest, dat was even dieptepunt qua onzekerheid wel.

@Dubio ik doe niet perse totaal iets anders maar wel ander werkveld, minder commercieel en minder lege huls gesprekken met moeilijke termen. Meer gericht op communicatie dan op sales bijvoorbeeld.

[Okapi]

Echt net of ik mijn eigen situatie lees, zo herkenbaar. Hopelijk vind je het werkplezier voor een lange tijd terug!

[Nysmn]

@Ovenschaal

z’n eerste woorden dat ik mooier was dan op de foto’s die hij gevonden had, awww.

Waatt zou dit echt awkward vinden, zoiets zeggen als sollicitant.

[Daelyss]

Ik wachtte normaal op een interne mutatie naar een andere nv maar kon bij mijn huidige werkgever niet weg zolang ze geen vervanging voor mijn functie hadden.
Twee weken geleden kwam ik in contact met een HR-verantwoordelijke van een zeer leuk bedrijf en ze vroeg of ik niet wilde solliciteren. Twee gesprekken en een case later, heb ik ontslag genomen bij mijn huidige werkgever, gezegd aan de andere nv dat ik niet meer voor hun kom werken en start ik binnen twee maanden bij het grootste marketing- en communicatiebureau ooit.
Vaarwel financiële sector maar hallooo nieuwe uitdagingen en klanten.