Heeft iemand tips om racisme in kaart te brengen bij kleine kinderen? Ik merk dat (ja schaam mij er voor) mijn kind echt wel eens met gekke woorden thuis komt.
Beetje klein en simpel in voor kinderen hanteerbare begrippen beginnen, het hele fenomeen institutioneel racisme is wat veel maatschappijkritiek om te verwerken, maar gewoon uitleggen dat het niet netjes en niet aardig en niet lief is om zulke woorden te gebruiken, dat dat heel vervelend voor mensen is en ze er misschien zelfs verdrietig van worden, zoiets lijkt me?
Als aanvulling: vergeet ook niet positieve aandacht te besteden aan verschillen. Inclusieve kinderboeken, waarin ook kinderen die niet op jouwe lijken een positieve rol spelen geeft zeker jonge kinderen ook een andere kijk op de wereld.
Er staan trouwens best veel guides online. Zoals Raising little allies to be (die wordt volgens mij ook vertaal naar nl).
In dat kader kan ik jullie melden dat dit handje in het aanmeldscherm een random kleur krijgt
Dit las ik gister, anders was het me niet snel opgevallen want ik log automatisch in. Er zijn in ieder geval drie verschillende zie ik.
Het gaat geen revolutie veroorzaken maargoed het zit 'm ook in de kleine dingen he.
Dankjewel en @Shaaar ook. Vind het zo erg dat het blijkbaar al zo jong er in kan zitten. Hij staat wel altijd open voor gesprek en schrok er best van en zei ook dat hij dat nooit meer zou gaan zeggen. Het ging in dit geval over Chinezen mensen en ik heb gezegd dat dit erg verdrietig is als hij dat soort woorden zegt, hij zei dat ze het vaak op school zeggen en hij dacht dat het grappig was.
Top direct maar even gaan volgen bedankt
Ik vind niks onder dit account. Lijkt me wel leerzaam. Doet hij ‘t bij jou nog wel?
Ja met de ervoor, insta ziet er goed uit
Dank je wel!
Ik denk dat je er niet te hard van moet schrikken. Het is natuurlijk erg, maar je hebt direct correct ingegrepen en bent nu op zoek naar hoe je dit kan voorkomen.
Ouders weten het vaak niet, maar voorkeuren voor etnische groepen horen erbij. Die zijn al bij baby’s te ontdekken. Daarnaast pakken kinderen alles op. Dat wat we bewust aanleren, maar ook dat wat ze meekrijgen vanuit de samenleving, de sociale kring, de klas, de media. Het kan dus gewoon gebeuren dat een kind thuiskomt met iets waar je van walgt of je zorgen om maakt. Het zijn soms ook gewoon kleine klootzakjes, maar je zit erbovenop. Zolang als je handelt, het gesprek aan gaat en kritisch bent op of je zelf een rol speelt in de beeldvorming in het hoofd van je kind, je kind aanleert verantwoordelijkheid te nemen en waar nodig excuses aan te bieden en bekijkt of vervolgstappen nodig zijn(bespreken met school als kind regelmatig met racial slurs thuiskomt/kritisch bekijken of je kind wel vaak genoeg met andere minderheden in aanmerking komt etc), denk ik dat je prima onderweg bent. Daarnaast denk ik dat jouw schrik en afkeuring vaak al genoeg is. Vooral jonge kinderen weten vaak écht niet beter
@anon12348926 ik keek hier toevallig vandaag een filmpje met Janice Johnson Dias over op insta, deze: https://www.instagram.com/tv/CL7yWsVJeeX/ . Zij zegt dat je kinderen op jonge leeftijd best bewust kan maken van racisme. Ze heeft ook een boek geschreven, parent like it matters, maar ik zie nu dat die zich voornamelijk op dochters richt.
Ik zat net dit artikel te lezen en ik ben echt verbijsterd over hoe het alleen maar lijkt te gaan om die appjes. De eerste keer dat de racistische appjes intern bij de politie aan het licht kwamen, hebben ze een waarschuwing gehad omdat dit niet nog eens mocht voorkomen. Hoe dan? Hoe kan het dat je erachter komt dat je medewerkers, die als taak hebben burgers te beschermen, racistische uitingen doen en dat je alleen maar zegt ‘niet meer doen he’ en dus totaal geen noodzaak voelt te onderzoeken wat deze racistische kijk voor invloed heeft op hun werk.
Ze schrijven dat het gevolg van deze appjes ‘imagoschade voor de politie is’. Imagoschade. Alsof het nu om een imagoprobleem gaat in plaats van keihard racisme.
En dan eindigt het met een quote van een van de agenten, dat hij 100% geen racist is. Echt zoooo klaar met mensen die met de grootste overtuiging beweren geen racist te zijn, zonder ook maar een seconde naar zichzelf te kijken en te luisteren naar de mensen waar het om gaat. En blijkbaar is dat hoe de politie opereert. Je mag best racistisch zijn, je mag het alleen niet appen. En als je dat wel doet dan schrijft de NOS wel een soort pleidooi voor je, want waarom zou je het hebben over het echte probleem?
Ja sorry, word hier gewoon boos van.
Ik quote Shaaar even omdat die al eerder hele goede toelichting heeft gegeven:
Die verklaring van die agent; ik ben echt geen racist want… ik bedoelde het niet zo/ik werk er met plezier/ik heb een zwarte buurman of nog meer van die domme voorbeelden worden zo vaak toegevoegd aan het eind van een artikel als iemand iets racistisch heeft gedaan… In het begin had ik het niet eens door maar nu je dat benoemt valt het mij op😤 toch even met een positieve noot afsluiten en iemand die duidelijk fout zit in de slachtofferrol plaatsen…
Hierop aanvullend: ik denk ook dat er een heel heilig principe is waarin racistische acties worden losgetrokken van de rest van het handelen. In dit geval: agent stuurt racistische appjes en er wordt letterlijk gezegd dat hij een goede diender is die verder niet bevooroordeeld werkt. Op mijn werk: toen er iets racistisch gezegd werd in een anonieme mentimeter greep niemand in. Ik meldde dat bij hr. Mijn leidinggevende (hoofd hr) zei vervolgens in een gesprek enkele weken later dat ze echt denkt dat hier op de werkvloer geen racistische mensen rondlopen. Ik dacht: wij hebben het bewijs beiden gezien toch?
Het wordt dus steeds apart beoordeeld alsof dit niet gewoon dezelfde mensen zijn, die als ze racistisch uiten niet per definitie datzelfde racisme meenemen in hun dagelijkse werk. Er is een soort van begrip voor het idee dat we allemaal wel eens iets racistisch zeggen en dan een tweede kans verdienen. De lat voor wat ‘echt racisme’ is ligt blijkbaar hoger.
Ik verbaas me hier ook altijd zo over. Zelfde met die ophef jaaaren terug, waar een donkere sollicitant opeens een mail onder ogen kreeg die intern was bedoeld waarin schertsend bij zijn cv stond ‘Is niks (n-woord)’ of iets dergelijks. Zoveel woede toen en ontslag dit en ontslag dat. Alsof het probleem daarmee weg ging? Het ging helemaal niet om die ene domme individu, want hij werkt blijkbaar op een plek waar het oké is om intern dit soort e-mails te versturen? Het enige echte probleem voor die organisatie is dat hij het naar de verkeerde persoon heeft gestuurd.
En dan met z’n allen zoo verbaasd dat er zulk racisme nog bestaat. Really? Pas als iemand het zwart op wit in een e-mail zet en per ongeluk verstuurd? Echt precies hetzelfde nu met die domme appgroep van de politie. ‘Nou jullie mogen niet meer zulke apps sturen hoor, foei’. Geen diepere gesprekken, geen workshops of cursussen voor het korps om het probleem aan te pakken. Gewoon een appgroep deleten en zoefff racisme is weg hoor.
In het kader van er zijn ook mooie dingen. Sylvana Simmons wordt straks geïnstalleerd en er was vanochtend een ceremonie. De reacties uit mijn twitterbubbel, de foto’s, de bindwijze van de angisa. Ik vind het zo mooi.
Ik zat net te prutsen en hoop dat iemand hier wat advies kan geven over hoe ik had moeten handelen in deze situatie. Of mij op weg kan helpen hierin.
Op mijn sportplaylist staat Shanks&Bigfoot met Sweet like chocolate. Ik was buiten aan het sporten en aan het meezingen met mijn lijst toen dit liedje voorbij kwam. Terwijl ik ook dit aan het meezingen was, kwam er een zwarte man de hoek om lopen. Ineens bedacht ik dat het misschien helemaal niet gepast was dit mee te zingen dus ik stopte. Maar toen ik stopte met zingen vond ik dat weer raar van mezelf, omdat ik bewust werd dat ik stopte omdát het een zwarte man was én ik ook nog voor hem invulde dat hij het wellicht niet leuk zou vinden iemand een tekst te horen zingen waarin iemand wordt vergeleken met chocola. Ik weet niet zo goed wat hier nou juist was
Lol!
Ik ben benieuwd naar de uitkomst, hou ons op de hoogte.
Ja het ging wel een beetje zo. Alleen dan zonder die angst, want het was alleen ongemakkelijke schaamte van mijn kant. Verder bestaat deze playlist volgens mij niet uit mogelijk aanstootgevende liedjes. Hij is zeg maar niveau Spicegirls.
Ik was trouwens aan het skaten dus geen zware hiit-training oid aan het doen oid.