Ik vind het vervelend en naar voor je dat je je zo voelt. Voelt de groep verder wel veilig voor je? Ben je al lang onderdeel van deze groep?
Mijn directe intentie is om het gevoel van loser zijn te relativeren, want dat het lijkt alsof zij hun leven op de rit hebben, zegt helemaal niets. En het zegt al helemaal niets over jou dat jij geen vriendje oid hebt, zeker niet. Maar ik denk dat het weinig zin heeft als ik het tegen je vertel, want angst is vaak doof. Bedenk goed dat iedereen daar komt met een reden en dat iedereen is vastgelopen in zijn of haar leven. Het zou een van de laatste plekken moeten zijn waar je veroordeeld wordt voor je gedachten, gevoelens en obstakels.
Misschien zou je, voor wat betreft je levensverhaal, klein kunnen beginnen met wat nu wel comfortabel voor je voelt om wel te vertellen. En kies dan 1 ding uit wat je eigenlijk écht niet wil vertellen, maar toch gaat doen om jezelf uit te dagen. Om uit die comfortzone te stappen en te ervaren wat er dan gebeurt.
Dus ga komende dagen lekker uitrusten. Jaa, hoop dat ik snel van die verkoudenheid af ben zeg pff. Voel me zo beroerd erdoor
En GEEN ziekenhuis 
