Maar dit is ook helemaal niet zo zwart wit. Dit is wel ongeveer de leeftijd waar je brein qua anatomie op z’n piek is maar je kan echt wel de rest van je leven blijven leren
1 like
Snap dat het niet zo zwart wit 25 is, zit al maanden erover te lezen het is een groot verschil met een een 8-jarige bijv. Het gaat over de zenuwbanen, nja niet eens zin om er verder op in te gaan haha ik lever het het liefst over een week al in om er vanaf te zijn
Dus we hebben geen discipline hahah. Mijn moeder zegt: " je moet je gewoon motiveren. Zeg tegen jezelf dat je vandaag echt dit en dit wilt doen, en dan gebeurt het ook en dan mag je jezelf belonen"
Alsof ik niet 892828 x zeg dat ik iets wil en moet doen lol
5 likes
Ik heb mijn moeder niet meegenomen (sorry echt geen zin in) maar een brief laten schrijven. Vonden ze niet goed genoeg, ze wilde echt persé met haar bellen. Ze hadden ook graag oude rapporten gehad van de basisschool 
Ik wist wel dat ze dingen zou zeggen die mijn diagnose ten goede zou komen, ook al geloofde ze niet dat ik adhd heb. Al is dat ook vooral omdat zij dat zelf ziet als kritiek op haar als moeder.
Maar vond het ergens ook wel een beetje irritant dat ze dat zo sterk laten afhangen van een ander persoon.
3 likes
Ik heb zelf m’n vader hierin meegenomen. Het is wel écht nodig.
Ja en daarom wil ik mijn ouders er dus niet bij hebben. Zij vertonen ook trekken maar hebben ergens toch wel handvaten ontdekt om te functioneren dus waarom kan ik xyz niet? Maar ook omdat ze echt 0,0 hebben met de geestelijke gezondheidszorg. Zelfs lichamelijke is veelal liever helemaal uitstellen bij leven na dood dan vroegtijdig hulp zoeken wat al aangeeft dat ze echt een hele andere generatie mensen zijn maar zucht. Net als oude schoolrapporten heb ik ook al niet meer.
Maar goed, we zullen zien wat het “tussengesprek” oplevert hoe mijn lichamelijke klachten invloed hebben.
2 likes
Ik wilde liever mijn moeder ook niet hierbij betrekken, wel werd me gevraagd om het toch te doen. Dus ik met knikkende knietjes naar mijn moeder om te vragen of ze bij het gesprek wilde zijn (had nog niks gezegd over het hele traject) zegt ze direct: “O ja, denk je dat ze mij kunnen testen op autisme?” 
Ze was dus serieus en vertelde dat ze alles wat ik had ook herkende en dat ook terugziet in mijn zus en broer, dus ik had nog uitgelegd van joh autisme en ADHD hebben wel wat overlap dus de kans is wel groter dat het ADHD is dan autisme als ik die diagnose krijg.
Maar goed ik had een hele andere reactie verwacht van haar dus het valt me mee, wel vind ik het dan des te vervelender dat ze hier tijdens mijn jeugd niks mee heeft gedaan want zelf heeft ze dus al zo lang issues ermee en wat @Meow al zegt, ze heeft zelf er al mee leren dealen op haar manier. En dat als ik terugkijk er dus wel erg weinig begrip was voor mij en mijn gedrag ondanks dat ze dezelfde problemen ervaart.
Heb ondertussen een uitnodiging voor het onderzoek binnen, alleen even een afspraak maken dus ben benieuwd.
7 likes
Ik wilde ook liever mijn moeder niet mee. Zij zag eerst namelijk geen adhd in mij en ik was bang dat zij dingen anders zou zien. Toen alle vragen gesteld werden herkende mijn moeder eigenlijk bijna al het gedrag. Ze moest er daarna zelfs een beetje om lachen dat ze het niet herkend had, terwijl er zoveel overeen kwam. Het heeft voor mijn moeder juist geholpen om meer inzicht en begrip te krijgen.
Ik ben meegegaan met een vriendin van mij. Haar ouders konden er beiden niet bij zijn en haar broer/zus wonen ver weg. Het was niet helemaal de bedoeling dat ik als vriendin meeging omdat ik haar pas vanaf volwassen leeftijd ken; wel al een aantal
jaren maar dus niet vanaf de kindertijd. Echter, ze zijn er wel mee akkoord gegaan en uiteindelijk heeft ze de diagnose ADHD ook gekregen.
Dus er zijn wel opties als je je moeder echt niet wil meenemen…
Wat doen jullie om uit je droom wereld te komen haha. Ik heb soms zo dat ik de hele tijd afdwaal ook in gesprekken enzo. En voorheen maakte het niet zoveel uit want dan pakte ik gewoon halverwege een gesprek weer op enzo.
Maar nu heb ik rijlessen en dan sta ik gewoon te dromen voor een stoplicht.
Ik heb het niet zo vaak meer. En opzich is het niet erg maar ik wil me kunnen herpakken. En niet na 2 min alweer wegdromen.
Meh vervelend 
wat ik begreep is dat je eigen klachten leidend zijn in zo’n situatie, en dat het alsnog helpt om een ouder/iemand anders van vroeger te spreken ondanks dat diegene er niks van moet weten. Ik hoorde dat hulpverleners daar vaak doorheen prikken.
Heeft iemand nog tips om een zorgverlener te vinden die diagnostiek doet? Alle grote aanbieders hier in de buurt hebben een patiëntenstop voor mijn verzekeraar. Ik kan hopelijk bij een kleine aanbieder op de wachtlijst, maar dat is ook nog onbekend omdat die de laatste maand ook veel nieuwe inschrijvingen heeft gekregen.
Ik heb donderdag eindelijk een gesprek over andere medicatie en ik kan niet wachten! Methylfenidaat was in het begin een droom en het doet echt nog wel ‘iets’ maar in het begin was het zo fijn (kon echt wel janken hoe ‘normaal’ ik mij leek te voelen) en nu kan ik evengoed weer uren op de bank liggen te stressen over de dingen die ik moet doen maar niet doe. Weet dat het geen wondermiddel is maar wat zou het fijn zijn weer wat meer orde in de chaos te hebben.
3 likes
in de auto vaak zorgen dat het niet te warm is, of mn raam open als dat kan voor een soort frisse lucht stroom
en anders - mensen gaan vanzelf toeteren als het lang duurt haha
3 likes
Ja ik heb verder ook niemand meer van vroeger als in basisschoolleeftijd wat het er natuurlijk niet makkelijker maakt. Net als dat er genoeg factoren door elkaar lopen want van chronisch slaapgebrek ga je ook niet beter concentreren maar juist het tegenovergestelde maar zelfs al slaap ik goed ben ik grotendeels nog hetzelfde. Grotendeels want dan ben ik wel relaxter in plaats van geïrriteerd door de vermoeidheid maar dat is logisch.
Welke verzekering zit je toevallig? Misschien dat we kunnen meedenken 
Oh ik snap dit helemaal. Mijn onderzoek heeft echt een jaar geduurd, ik ging in september 2022 naar de POH met wat klachten, die zei toen in Jan of Feb 2023 dat ik een onderzoek naar ADHD/ASS moest laten doen, en pas vorige week heb ik eindelijk officieel de diagnose ADHD gecombineerd (had daarvoor al onofficieel de diagnose maar wel tentative, nu officieel). En nog steeds denk ik de hele tijd dat ik eigenlijk vast normaal ben en gewoon lui en slecht georganiseerd ben en slecht met dingen om kan gaan. Ik hoop dat dat voorbij gaat als ik ook echt begonnen ben met ADHD gerichte behandeling en dat dan helpt, maar die twijfel snap ik heel goed.
Ik volg trouwens voor mijn werk ook een cursus van ECNP over ADHD, en daar was laatst een college over hoe ADHD (net als veel andere dingen) niet constant is. Soms heb je meer last van ADHD dingen dan andere tijden en dat hielp mij wel een beetje om met twijfel om te gaan. Dat ik niet meer gelijk het idee heb dat ik de boel bij elkaar scam omdat het net 2 dagen niet chaotisch is of dat ik voor de verandering eens niet 8 uur lang mijn werk uitgesteld heb.
Goed sorry hier heb je niks aan maar ik voel in elk geval met je mee!!
ik kan zelf trouwens ook niet wachten tot ik aan medicatie mag beginnen, ik heb eerder wel eens ritalin van een vriendin gebruikt en daar merkte ik wel echt vrijwel direct verschil van. Niet dat ik aan neem dat het een wondermiddel gaat zijn wat al mijn problemen op gaat lossen maar idk misschien wel fijn om wat ruimte te maken ofzo
3 likes
Ik herken dit gevoel zoooo erg!! Nog steeds denk ik regelmatig ‘misschien is het wat anders’, ‘ik stel me aan’, ‘ik ben gewoon lui’. Echt heel vermoeiend 
Ook precies wat jij eigenlijk zegt @Kurisu Hopelijk kun je het gevoel een beetje intomen en geeft dat gesprek een beetje rust, al duurt het wel nog lang zeg juni of juli, jeetjemina. Sterkte in de tussentijd!
1 like
Zijn er meer mensen die gek worden van hun hart door medicatie? Ik gebruik nu bijna een maand kortwerkende methylfenidaat en in het begin had ik er een beetje last van, maar het is alleen maar erger geworden en vind het nu zó vervelend. Ik ben inmiddels al teruggegaan van 3 x 15 naar 3 x 10, maar het wordt maar niet minder. M’n psychiater weet hier vanaf en ik zou er metoprolol bij kunnen slikken maar dat lijkt me ook weer niet zo fijn. Baal er zo van, ik ga zoveel lekkerder met medicijnen maar door dit gevoel in m’n borst de hele tijd voel ik me zo naar dat ik niet weet of het er tegenop weegt 
2 likes
Kan je een ander merk proberen? Ik ben hartpatiënt en kreeg een keer een ander merk en had toen constant een ‘slag’ erbij. Ben hiervoor zelfs naar het ziekenhuis gegaan omdat ik dacht dat mijn hart van de leg was 
. Nu vraag ik expliciet naar het ‘oude’ merk en sindsdien gaat het weer goed.
1 like
Ik slik metoprolol naast de elvanse vanwege hartkloppingen en anders zeer voelbare hartoverslagen. T werkt prima.
@Friemel @Tafelhouder Dankjulliewel voor jullie reacties! Wat vervelend dat jullie er allemaal ook zo’n last van hebben/hadden. Ik ga even overleggen met de psych of een ander merk hierbij verschil kan maken en anders toch gewoon metoprolol erbij nemen, want ik wil écht niet stoppen met m’n medicatie. Word al verdrietig van het idee omdat ik me in het begin juist zoveel beter voelde erdoor haha
4 likes