Zo ben ik ook ja, geen impuls controle en al helemaal niet meer na alcohol. Alles is dan een goed idee. Ik kan nog steeds niet echt goed gematigd drinken, maar wat ergens wel helpt is dat ik eigenlijk ook niet meer kan drinken met m’n medicatie omdat ik dan mega hoofdpijn krijg en me over het algemeen niet goed voel. Het is niet eens een goede oplossing want ik slik kortwerkende methylfenidaat dus ik kan net zou goed beslissen om m’n laatste dosering over te slaan en dan heb ik er geen last van 
Anyway ik zou het zeker bespreken want het is niet leuk.
3 likes
Ik herken me heel erg in wat @Karl_Lagerfeld en @seveneleven zeggen. Ik had ook nog geen diagnose en medicatie bij de geboorte van mijn kindje.
Medicatie is echt een enorme verademing geweest. Alles wat saai/moeilijk/stom is met een kind, en waar executieve functies bij komen kijken, is nu echt zoveel makkelijker en kan nu zonder frustratie/kort lontje. Ik was voor medicatie met een klein kind echt altijd on edge.
Mijn medicatie haalt de scherpe randjes ervanaf zonder me helemaal af te vlakken (dan zou de dosering ook te hoog zijn waarschijnlijk) maar of/hoe medicatie voor je werkt kun je alleen ondervinden door het te ervaren, dit is voor iedereen ook weer anders.
1 like
Jup, herkenbaar. Bij mij is het alles of niets. En aangezien de situatie nu zo is dat de negatieve gevolgen van (te) veel drinken op een avondje te groot zijn, drink ik nu geen alcohol meer.
Ik heb dit dus ook echt mijn vrienden laten weten zodat ze daar niet verrast over zijn en me ermee kunnen helpen. Ik moest daarvoor wel een drempel over, want ik schaam me wel dat ik mezelf niet in de hand kan houden. Het helpt gelukkig wel dat ik weet dat het veroorzaakt wordt door gebrek aan impulscontrole door ADHD.
4 likes
Hier ook geen rem hoor. Terwijl ik nauwelijks alcohol drink, maar als ik begin is er geen einde in zicht. De volgende dag geneer ik me regelmatig dood omdat ik weer geen maat kon houden en alle acties die dat tot gevolg had. Ik ben niet bang voor verslaving, maar wel dat ik het ooit een keer zo bont maak onder invloed dat er serieuze consequenties aan zitten… Geen tips dus eigenlijk, maar wel herkenning!
4 likes
daarom drink ik (bijna) nooit en heb ik sowieso nooit alcohol in huis. Afgelopen vrijdag heb ik het weer zó bont gemaakt. Schaam me altijd kapot de volgende dag. En dat oversharen wat ik doe…kan mezelf dan wel van het balkon afmieteren.
5 likes
wilde nog een aanvulling doen: ik ben een moeder van 2 met add en de dingen waar ik het meest last van heb is niet de planning want dat kan mn man veel overnemen maar de overprikkeling van een kleuter hebben die weleens een kwartier lang tijgergeluiden maakt als je het echtttt niet meer kan hebben, mn korte lontje als ik na een lange dag ook nog geduld op moet brengen om een discussie te voeren over welke schoen aan welke voet moet etc
ik gebruik medicatie waardoor de dagelijkse dingen prima lopen eigenlijk maar zoals hierboven krijg ik nog steeds niet echt gemanaged.
ik krijg nu ook vaak mn avondeten niet weg omdat ik thuiskom na lange toch al drukke dag - aan tafel moet - er beginnen 2 mensen en een baby tegen me te praten/truukjes te laten zien etc - en dan moet ik ondertussen ook nog mn eten opeten (wat dus vaak niet lukt)
als iemand daar nog tips voor heeft GRAAG
o en ben er zeker niet vlakker van geworden, juist beter en leuker omdat ik nu wel dingen kan regelen en me daardoor beter voel
miste het zelfs zo erg dat ik bij mn 2e kind de borstvoeding (die toch al niet zo soepel liep) afgekapt heb zodat ik weer medicatie kon gaan gebruiken
5 likes
Heel erg bedankt voor het delen allemaal!
Ik snap heel goed wat je bedoelt!
Iets kleins wat voor mij helpt is om even met oordopjes in muziek te luisteren als ik ga koken of opruimen. Heb ze dan wel in het zicht en ze praten er vaak tussendoor natuurlijk haha, maar het haalt me even uit de chaos. En 1 of 2 dagen in de week eten wij ook wel vaak eerder (als we thuis werken) of later dan de kinderen. Toen onze baby nog niet mee at, aten we met de andere 2 ook nog wel eens tijdens zijn middagslaapje. Maar nu hij 1,5 is, heeft hij ook behoefte aan een volledige maaltijd en zijn er veeel prikkels tijdens het eten🙈 Als iedereen echt te moe en overprikkeld is, geven we ook nog wel eens de iPad tijdens het eten. Maar daar willen we van af.
1 like
@Kurisu @Mandarijntje @Friemel oke wel soort van fijn om te lezen dat ik niet de enige hiermee ben! Ik heb inderdaad ook dagen lang schaamte van alles wat ik gezegd en gedaan heb. Ik ben de afgelopen 2 maanden ook niet meer uit geweest om deze reden. Afgelopen zaterdag dacht ik; ah joh het kan wel weer een keer. Maar nu heb ik gelijk weer spijt.
Ik heb ook adhd en 3 jonge kindjes. Heb een hele tijd geleden veel gepraat met mijn psycholoog omdat het toen ook mijn plan ook was om aan de medicatie te gaan. Maar volgens haar zou je ook bijvoorbeeld alleen medicatie kunnen slikken op je werkdagen. Misschien is dat een optie? Kan je het misschien een paar keer proberen.
1 like
Aah dat is natuurlijk ook nog een optie. Maar kan ik hieruit opmaken dat jij geen medicatie gebruikt? Zijn er dan misschien andere dingen die jou heel erg geholpen hebben? 
Klopt. Omdat ik toen nog borstvoeding gaf en dan mag het niet. Toen ik was gestopt met bv kwam ik erachter dat ik weer zwanger was. Nu geef ik nog steeds bv.
Ehm nee niet echt. Mijn valkuil zit vooral in mijn werk omdat ik volledig thuiswerk. Ik kan dus best wel makkelijk veel uitstellen en dat doe ik dus ook. Als mijn deadlines komen moet ik ineens 3 weken 7 dagen per week van 0600 tot 2400 werken. Maar op de een of andere manier kan ik dan ook terwijl ik me normaal zo slecht kan concenteren.
Enige wat ik wel anders doe is zoveel mogelijk gelijk doen. Als mijn kind een uitnodiging krijgt voor een feestje oid. Dan bestel ik gelijk dezelfde dag nog een kado. Anders vergeet ik het tot de avond voor het kinderfeestje en heb ik een grote paniek 
. Als ik er ineens aan denk dat iemand jarig is dan plak ik gelijk een kaartje in.
Ohja en trouwens ik probeer al mijn afspraken ‘s ochtends in te plannen. Zodat ik gelijk als de kinderen naar school/opvang zijn door moet. Ik merk dat ik dan het dan minder snel vergeet.
4 likes
Ik lees nu Het Verstrooide brein van Gabor Maté. Vind het super verhelderend! En ook wel confronterend, omdat het heel erg gaat over de invloed van omgevingsfactoren op het ontstaan van ad(h)d. Vooral de herkenning van hoe je je soms kan voelen en de uitleg over hoe het in je brein werkt geeft bij mij al een stukje rust.
Weet niet of ik een bladzijde hier mag delen? Zijn uitleg over wat er in het brein gebeurt omschrijft hij als volgt:
-aangepast door moderator-
Ineens zie ik zo voor me waarom het zo veel erger is geworden na de geboorte van onze 3e. Nóg meer auto’s 
Maar geeft ook weer rust omdat ik weet dat het wagenpark van een dreumes gewoon even wat groter en roekelozer is dan wanneer ze wat ouder en zelfstandiger zijn.
5 likes
Mijn vader heeft mij dit boek trouwens aangeraden. Hij is het uit zichzelf gaan lezen om mij en mijn zus wat beter te begrijpen (🥹❤️). En is er door het lezen van dit boek achtergekomen dat hij zelf waarschijnlijk ook add heeft. Besef me nu ik het boek lees en de kijk van de schrijver op het ontstaan van add nu ineens ook hoe confronterend het voor hem geweest moet zijn om te lezen.
3 likes
Ik heb de afgelopen ~2 weken echt een hyperfocus op een bepaald project gehad, iets wat wel min of meer een opdracht was voor werk maar niet in deze proporties. Het is ondertussen uitgegroeid tot een beest, en ik schaam me eigenlijk enorm. Een collega die zou helpen is net terug van vakantie en zou het nalezen/editen, maar in plaats van dat ik haar een document van ~15 pagina’s (zoals het idee was) heb gegeven, heb ik eigenlijk een boek van 114 A4 gestuurd. En er misssen zelfs nog wat dingen.
(Het gaat om wat uitzoek werk voor nieuwe collega’s met niet Nederlandse achtergrond, omdat de informatie over ons HR systeem enzo nogal onduideliijk kan zijn, pagina’s vaak niet werken, informatie moeilijk te vinden is, etc. Alleen heb ik nu zeg maar alles uitgezocht. Dit project kan eigenlijk min of meer ons hele intranet vervangen 
)
Waarom kan ik dingen niet normaal aanpakken ofzo 
Toen ik er mee bezig was, was het allemaal leuk en belangrijk en interessant, en nu voel ik vooral dat het overdreven en unhinged is.
Zo gaat het trouwens ook met alles wat ik doe, met name dingen die ik eigenlijk niet hoef te doen maar voor de lol oppak, en dan 20 keer groter maak dan het zou moeten zijn, binnen 2 dagen van 0 tot 100. Aan werk ethiek geen gebrek maar het zou leuk zijn als ik dit selectief kon inzetten op de dingen waar ik ook echt voor betaald word
9 likes
Zijn er hier meer mensen die ervaring hebben met langdurig dexamfetamine gebruik? Ik gebruik het nu iets langer dan een jaar en de reboundklachten worden aldoor erger, eigenlijk wordt elke bijwerking erger.
In overleg met m’n arts ga ik afbouwen, van 10 mg naar 2.5 en dan opbouwen met bupropion (de laagste dosering).
Ik ben vandaag begonnen met de afbouw, maar ben benieuwd of het m’n angsten (die random ineens kwamen na een jaar gebruiken) al wat dempt nu. Met m’n 10mg dosering had ik het gevoel dat het alles aanjaagde.
Ja ik slik het al 7 jaar. Nu zit ik op 2 á 3x per dag 5 mg. Wat wil je weten?
@ de discussie hierboven over moeder zijn met AD(h)D. Ik herken het volledig. Ik ben ook vnl. na het krijgen van kinderen en dat proberen te combineren met werken, huishouden en mss nog een sociaal leven vastgelopen. Ik neem nu sinds kort medicatie ( rilatin) en merk wel wat verschil. Ik neem het momenteel wel enkel op werkdagen omdat ik vooral ook op mijn werk echt hinder ondervind van mijn add. Maar door deze berichten denk ik om het eens uit te testen om het ook in weekend of werkvrije dagen te nemen.
Ik vind het ook heftig omdat ik een vermoed heb dat mijn oudste kind (nu6) ook ADHD heeft en daarom botsen wij af en toe echt heel erg. En krijg ik dus zeker geen rust als ik 's avonds na mijn werk thuis kom.
Maar bij mij is het dus ook nog een zoektocht om alles te combineren.
Ik heb me meermaals afgevraagd hoe iedereen het toch doet en waarom het mij maar niet lijkt te lukken.
En de andere discussie ivm alcohol is ook herkenbaar. Het is wel beter geworden, ik kan nu vaak echt bewust ervoor kiezen om bv. maar 2 drankjes te drinken. Maar als het bv een feestje is dan zijn altijd alle remmen los. En idd ook die schaamte achteraf…
2 likes
Wat fijn dat Ritalin goed werkt! Ben je daarna ook extra moe als het uitgewerkt is? En lijkt me ook lastig om dat zo bij je zoontje te zien nu! Wel fijn voor hem trouwens, dat jij het herkent en hem in die zin dus ook begrijpt.
Nou, niet te hard voor jezelf zijn hoor! Nu ik zelf wat meer open ben bij mensen om ons heen over dat het niet altijd perfect is, krijg ik bijna altijd wel een soort gelijk verhaal terug. Alleen delen mensen dat niet zo graag 
Dus het is echt niet zo dat het alleen jou soms even niet lukt.
Al snap ik heel goed dat dat soms wel even zo voelt natuurlijk.
Wat zijn nu thuis jouw grootste struggles dan?
1 like
Ik heb niet de indruk dat ik extra moe ben als het uitgewerkt is. Wat ik soms wel heb is dat ik erna wat extra adhd’erig ben bv extra druk en veel praten. Maar ik had er mss wel net iets meer van verwacht? het is ook geen wondermiddel, jammer genoeg.
Mijn grootste struggles thuis is toch echt het huis proper en niet rommelig te krijgen. Echt ik kom gek. En ik weet ergens dat de oplossing minder spullen is, maar dat lijkt bijna onmogelijk om te bekomen. En ik kan gewoon geen structuur of orde maken wanneer er geen is ( haha vrij logisch met de diagnose denk ik). Dus ik mis thuis gewoon handige structuren.
O en ik vind zelf ook lastig om mijn kinderen basic hygiëne dingen te laten doen ( hier schaam ik me wel echt voor). ik vergeet vaak dat mijn kinderen iedere dag hun tanden moeten poetsen etc. Of we hebben er gewoon geen tijd meer voor… Ben al blij als ze alle 2 kleren aan hebben en iets gegeten hebben. ( omg’en mag)
Maar ik heb het gevoel dat door mijn add ik ook andere normen en waarden heb dan anderen? Ik weet niet of dat herkenbaar is. Ik vind vaak dingen gewoon niet zo erg… Of zie de ernst er niet van in.
3 likes