ADHD-topic

Haha ja ik snap je, bij mij net zo hoor! En het gekke is, ik denk er dus wel heel vaak aan :joy: dus in die tijd had ik al 10 keer wat gel in kunnen doen of een schoner shirt aan kunnen trekken bij ze. Maar moet wel zeggen dat het beter is geworden sinds ze echt een eigen sociaal dingetje hebben op school enzo. Dan voel ik de urgentie wat meer. Maar nog steeds vergeet ik bijvoorbeeld elke dag vitamine D te geven. Om me vervolgens rot te voelen omdat ik bang ben dat ze een of ander tekort en gekke ziektes hebben door mijn chaos :crazy_face:

Ik leg nu trouwens gel en tandenborstels klaar zodat ik het in het zicht heb en het dan makkelijker pak of ze zelf zeggen dat het nog moet. Vergeet dat nu nooit meer daardoor. Maar goed, als ik zo snel geen pyjama kan vinden ‘s avonds gaan ze ook nog wel eens in hun shirt van die dag naar bed (omg’en mag ook hier haha).

En ons huishouden is ook echt nog een rommeltje hoor, maar ik zag op insta een mantra: don’t put it down, put it away. En dat zeg ik tegen mijzelf als ik iets neerleg ipv op te ruimen en dat werkt dus echt!:joy::face_with_hand_over_mouth: Sowieso fijn om van die insta accounts te volgen mbt adhd, dan voel je je niet zo alleen haha.

3 likes

Die herkenning doet echt deugd ( heb zelf een traantje moeten terug duwen want voel me soms echt zo’n gefaalde ouder) Want ja de meeste ouders hebben dezelfde struggles maar ik heb wel het gevoel als ouder met ad(h)d dat het allemaal toch nog een stuk moeizamer gaat en dat ik nog veel minder mijn zaken op de rit heb.

Hier zijn alle activiteiten voor de kinderen ook echt met stipt om 10 u (bv)inschrijven en dan is het ook meestal binnen de 15 min vol en dat lukt bij mij ook niet altijd. En denk dan ja doordat ik zo’n ongeorganiseerde ouder ben kunnen mijn kinderen niet alle activiteiten doen die ze willen,…
Hieronder nog een recente ervaring maar gewoon niet interessant, wou het toch eens kwijt.

Ik ging onlangs mijn jongste kindje (3.5) ophalen bij een playdate bij een vriendinnetje van de klas ( die van een tweeling is). En dat huis was zo netjes en opgeruimd, ook al hadden er net 3 kleuters gespeeld. En die kinderen leken ook veel beter te luisteren dan mijn dochter. En alles leek daar zo perfect in orde. Ik voelde me toen echt zo gefaald als ouder en als mens.

1 like

ja echt dit! En ivm pijama gebeurt hier ook super vaak!
Of mijn dochter in haar jurkje van die dag ( die heeft ook een ijzersterke wil dus ipv die struggle aan te gaan mag ze gewoon in dat jurkje slapen, niemand wordt er minder van).

Omg waar is die support groep voor ouders met adhd.

2 likes

Aah, same! :heart: En tja, bij een ander lijkt het dan misschien allemaal perfect. Maar ik heb 2 vriendinnen die totaal anders zijn: eentje echt helemaal georganiseerd, alles netjes en schoon, kinderen luisteren goed en zijn voorbeeldig. Andere is het altijd een chaos, niet opgeruimd, kinderen lopen niet strak in de lijn. Maar het is daar wel heel warm en gezellig en de kinderen worden er gezien. Dan denk ik, waar wil je kind als ie straks 30 is graag terugkomen? In het perfecte plaatje of in de warme chaos?:wink: Nou, dat inzicht helpt mij soms om mij wat beter te voelen :joy::face_with_hand_over_mouth:

Aan de andere kant blijf ik wel proberen om een beetje structuur en duidelijkheid te bieden want daar zijn kinderen gewoon bij gebaat. en je wil de grenzen leren etc etc. Maar ja, geen idee hoe :crazy_face::crazy_face:

2 likes

Need it :joy:

Dit!!

Ik heb geen herinneringen van een altijd schoon en opgeruimd huis en wij mochten voor mijn gevoel thuis eigenlijk bijna alles wel, en dat zijn hele warme en fijne herinneringen. Bij m’n oma werden we altijd achterna gezeten met een washandje voor vieze handen en monden en mochten we niet op de bank zitten zonder plaid, en daar kwamen we dus ook liever niet.

1 like

Bij een vriendin vroeger mochten we alleen op de speelkamer komen, die had een deur naar de tuin. De rest van het huis was echt verboden toegang en ik zag ook haar familie bijna nooit. Heb pas na jaaaaren toen er verbouwd werd de woonkamer gezien. Mijn ouders kwamen bij het ophalen wel altijd langs de woonkamer en vonden het ook zo chique en netjes. Bij ons thuis speelden we of of mijn slaapkamer of met grote dingen als iets bouwen met doeken enz in de woonkamer. Geen designermeubels dus mocht ook altijd wat geschoven worden enz. Mijn moeder stond dan te koken in de keuken en ja het was 1 grote chaos vaak wanneer mijn vriendinnetje werd opgehaald maar wel altijd een relaxte sfeer.

1 like

Ik weet niet of het per se adhd-gerelateerd is maar ik word zo gek dat ik altijd bezig ben met ‘het volgende’. Volgende vakantie, volgende aanpassing aan het huis, volgende baan, volgende ding dat ik wil kopen, volgende boek dat ik wil lezen. Ik kan ook niet even stil zitten in de woonkamer en tv kijken. Ik zie iets dat moet worden opgeruimd, of de tv kabel die ik na 2,5 jaar nog steeds niet in de kabelgoot heb gelegd, of de plant die wat lelijke bladeren heeft, of dit of dat of wat dan ook in mijn hoofd.

In mijn hele leven heb ik het allemaal wel onder controle door allemaal trucjes maar mijn hoofd staat nooit stil en de laatste tijd word ik er gek van, ik wil gewoon rust.

17 likes

100% herkenbaar. En ik haat het ook echt met een passie. Zo irritant!

2 likes

Ja ik zoek ook altijd dingen om te doen en voel me schuldig als ik even 10 min niks doe. Krijg dan zo’n opgejaagd gevoel. Alles aan kant en gewassen enz wat al een prestatie is, tegels geboend, moet ik nog van mezelf woordjes leren of uitgebreide skincare doen enz. Op dagen dat ik geen medicatie neem doe ik echt bijna niks in huis maar voel ik me wel schuldig pff wat een gedoe. Maar ik woon echt klein, vind het extra knap hoe mensen een heel huis en gezin enz geregeld krijgen!

4 likes

Ik heb het boek van Gabor Mate over ADD geluisterd op Storytel. Ik heb nu meer inzicht in wat het precies is. Dus bedankt aan degene die het boek hier tipte!

Heeft er iemand tips voor een psycholoog/coach in Utrecht die veel weet over ADHD? Ik zie namelijk door de bomen het bos niet in de zoektocht

1 like

God ik heb me weer eens iets in mijn hoofd gehaald. Ik heb de 60mg elvanse, die neem ik op doordeweekse dagen rond 6.15, 6.30 heel soms om 7.30 lol vlak voor ik begin op de basisschool. Het helpt me enorm, kan de prikkels aan en het werk lukt en alles.
In het weekend neem ik het wat later in, 9 of 10 u. Ik heb nu het gevoel alsof ik er heel erg opgejaagd of opgefokt van word, gestresst alles… In het weekend heb ik echt weinig prikkels vergeleken met doordeweekse dagen. Waar zou dit door kunnen komen, herkent iemand dit?

Bedoel je dat je juist in het weekend opgejaagd voelt met medicatie? Dat heb ik zelf wel. Als ik te weinig te doen heb en medicatie slik kan ik daar soms rusteloos van worden. Ik neem het dan niet of minder. Daarnaast heb ik het ook wel eens doordeweeks en als dat blijft aanhouden ga ik in overleg met de huisarts omlaag qua dosering.

Edit: vraag vanuit mijn eigen interesse haha. Red jij het tot het einde van je werkdag met 60mg? Ik neem het rond dezelfde tijd en dan is het rond 1/2 uur uitgewerkt.

Er wordt eindelijk een ADHD onderzoek aangevraagd en ik moest gewoon huilen van opluchting :sob: heb volgens mij niet op het forum gedeeld dat ik denk dat ik het heb of dat het heel vaak niet lekker gaat, maar ik lees altijd mee hier. Ik voel me nu nog echt zo’n imposter want ‘misschien moet ik gewoon nog net wat beter mijn best doen’ en stel ik me aan en er is er niks aan de hand. Ik hoop echt extreem dat het er gewoon uit komt zodat ik iets milder kan worden naar mezelf want ik loop echt zo te strugglen 🫠 het lijkt ook steeds erger te worden, alsof ik de schijn steeds minder goed kan ophouden. Het helpt ook echt totaal niet hierin dat ik zelf psycholoog ben, want kom er bij mezelf helemaal niet uit en dat frustreert nog meer

8 likes

Ja in de weekenden voel ik me zo opgejaagd.
Heb nu zaterdag wel genomen: weer opgejaagd en opgefokt, kei ongelukkig gevoel, hoge hartslag. Veel gedaan maar ja met niks tevreden want kan altijd meer en moet meer enz.
Zondag niks ingenomen: hele dag op de bank random shit gekeken en keiii slecht gegeten.

Op werkdagen gaat het inderdaad tot de middag wel goed, en ben nu zo na 5 u ook echt op maar goed ik denk dat dat niet erg is, en hogere dosis durf ik niet aan ivm die weekenden dus…

2 likes

Kiezen tussen 2 kwaden :sleepy:. Vervelend! Misschien met huisarts/psychiater nog een keer afstemmen? Zelf slik ik 30mg 's ochtends en 20 mg om 12 uur. Vind ik top, dan heb ik er smiddags nog profijt van en voel ik me niet zo gejaagd. En in het weekend neem ik soms de middag dosering niet. Voor mij persoonlijk is het opgejaagde gevoel ook een signaal dat de dosering te hoog is, maar dat kan bij iedereen natuurlijk verschillen :).

Heeft iemand van jullie wel eens last gehad van een ander merk medicatie? Ik gebruik langwerkende methylfenidaat (36 mg) en heb de afgelopen maanden Sandoz gebruikt, maar ik heb nu Mylan meegekregen en holy shit ik ben er bad op aan het gaan! Ik ben maandag begonnen en ik voel me echt geradbraakt hahaha, het is net als mijn allereerste week ritalin met hartkloppingen en hoofdpijn en misselijkheid en trillen en zo, en daarnaast ben ik ook heel suf en soms een beetje emotioneel dus ik krijg ook helemaal niks voor elkaar. Ter vergelijking: toen ik van ritalin naar langwerkende wisselde was ik één dag een beetje prikkelbaar, maar daarna had ik geen bijwerkingen meer en voelde alles juist veel soepeler (edit: ik krijg heel af en toe wel een hoofdpijntje trouwens, maar dat zie ik meer als een aggressieve self care reminder omdat het alleen gebeurt als ik te weinig heb gegeten) Deze switch is dus wel een stuk heftiger dan wat ik had verwacht :’)

Ik ben een beetje in dubio over wat ik nu moet doen, want ik ben soort van bang dat ik mezelf een nocebo-effect heb aangepraat? Ik heb me er niet echt actief druk om gemaakt of zo, maar ik heb wel aan de pillen gezien dat ze een ander afgiftesysteem hebben en toen vroeg ik me af of ik dat zou merken (maar niet op een negatieve manier, gewoon oprecht benieuwd). Ik wil ook niet meteen zo’n zeikerd zijn die iedere wissel of bijwerking onacceptabel vind, zeker niet al na drie dagen. Maar ik moet deze week ook een praatje voor een congres afmaken (wat dus voor geen meter lukt) en volgende week naar Duitsland om het te presenteren, dus er zit wel een beetje tijdsdruk bij. Zouden jullie nu al bellen, of misschien toch een paar dagen wachten?

1 like

Zeker bellen!

Zelf geen last van, maar mijn partner wel. Precies hetzelfde als wat jij beschrijft. Bij hem staat er nu in het dossier dat hij niet goed tegen Mylan kan (haha). Hij heeft het nooit meer gekregen, en ik wel. Dus misschien is zo’n aantekening bij jouw apotheek ook een optie.

1 like

Ik dacht altijd dat ik het verschil niet merkte, maar ik heb nu weer 2 maanden concerta gehad en daarna weer een ander merk (vaak ook 2 verschillende merken omdat ik 2 doseringen slik) en merk nu voor het eerst verschil. Ik zat er ook al over te denken om te vragen of ik niet gewoon concerta kan krijgen, omdat ik daar voor mijn gevoel beter op ga.

Dus ja, als je er echt last van hebt, zou ik zeker bellen en vragen wat ze voor je kunnen doen!

2 likes

Mijn man is sinds gisteravond t/m maandagavond weg en ik zie daar altijd zo tegen op met m’n ADHD hoofd. Ik vergeet dan echt te eten en te drinken, huis is in no time overhoop en “simpele” dingen lukken dan niet meer.

4 likes