Waarom zou je dat niet willen?!
Wat onwijs stom! Als je eigen huisarts niet wil en je een andere gaat zoeken, kan het misschien helpen om direct uit te leggen waarom je wil overstappen.
Waarom zou je dat niet willen?!
Wat onwijs stom! Als je eigen huisarts niet wil en je een andere gaat zoeken, kan het misschien helpen om direct uit te leggen waarom je wil overstappen.
Jeetje wat kut dit.
Kun je met ADHD Centraal bellen om te overleggen of ze vanuit daar je medicatie nog kunnen regelen?
Narrater: she could not.
Heb ik vanmiddag gedaan, en ze kunnen verder niets voor me betekenen op dit moment .
Mocht de huisarts nog een keer uitgebreid willen bellen voor advies of informatie dan is dat wel mogelijk, maar dan moet die er natuurlijk wel voor open staan.
Was überhaupt al trots dat ik gebeld had
Tering wat kak, zeg. Zou zeker een afspraak bij je huisarts maken om dit voor te leggen.
Echt kut als je eindelijk door dat hele traject en uitproberen bent en dat je dan alsnog je medicatie niet kunt krijgen.
En idd echt supergoed dat je al had gebeld
Wat fucking bizar? Als je een recept van het ziekenhuis krijgt voor insuline omdat je alvleesklier niet goed werkt zegt de huisarts toch ook niet nee dat ga ik niet voorschrijven?
Moeilijke situatie. In mijn situatie was het vaak zo dat als de dosering stabiel was de huisarts het wel wilde voorschrijven maar zo klinkt het bij jou ook.
Is een vrijgevestigde psychiater misschien iets? Wel goed kijken of je het niet zelf moet betalen
Ik zou hier graag een vraag willen stellen als partner van iemand met ADD: hebben jullie tips om iemand ergens op aan te spreken (in dit geval opruimen van eigen spullen nadat ze gebruikt zijn, vaat in de vaatwasser ipv op aanrecht, beleg opruimen nadat brood gesmeerd is etc) zonder dat diegene dit meteen als enorme kritiek ziet?
Ik hou het altijd al heel erg bij mezelf (ik vind het lastig dat, ik zou het fijn vinden als etc), maar elke keer als ik het ter sprake breng ontketent het een stroom aan verdediging maar ook aanval op mij, door dingen te noemen die ik zelf in het verleden niet heb opgeruimd of andere oude koeien uit de sloot.
Ondertussen verandert er niks maar hebben we wel dagenlang ruzie omdat het ontzettend groot wordt door de discussie die achteraf altijd volgt.
Oef, denk niet dat die reactie per se aan de ADD ligt. Mijn vriend heeft het ook en plempt soms ook overal alles maar neer, maar als ik er wat van zeg dan reageert ie normaal en ruimt het gewoon op.
Ik denk dat je toch een wat serieuzer gesprek moet hebben over die reactie van je partner.
Sorry maar ADD is hier geen excuus voor.
Ik heb een partner zonder ADD maar wel zonder opvoeding want dat ben ik al 15 jaar aan het doen.
Hij vindt het onzin om tussendoor vuile vaat op te ruimen en is het liefste van plan ‘ ‘s avonds de schone vaatwasser van de avond ervoor uit te ruimen en dán pas weer in te ruimen. Gevolg is dat de hele dag vuile vaat / beleg op het aanrecht staat.
Zelfde geldt voor nooit vaatdoekjes / keukendoeken of beddengoed vervangen.
Ik noem dit basis hygiëne, hij flipt dan echt en zegt dat ik overdrijf en haalt mijn ( inmiddels herstelde) smetvrees erbij.
Zijn ouders hebben ook echt een smerig huis dus het komt niet van een vreemde. Mijn kinderen mogen hun neus afvegen aan mijn schoonmoeders kleren. ( schiet mij maar lek).
Ik vind het zelf wel echt heel vervelend want ik word er juist heel onrustig van. Heb een overzichtelijk en opgeruimde keuken / woonkamer nodig om rust in mijn hoofd te krijgen. Het antwoord van hem luidt ook altijd: “ het is jouw probleem”
( je hebt hier dus helemaal niks aan bedenk ik mij nu , sorry)
Ok ik dacht dat het slecht kunnen omgaan met kritiek en dat in het extreme trekken (bijv richting ik ben waardeloos) wel een kenmerk was van AD(H)D.
Mwah ja als in emotionele dysregulatie, als mijn partner mij ergens op aan spreekt word ik vet snel emotioneel en moet ik huilen omdat het voor mij dan snel als een algemene afwijzing voelt of alsof ik iets heel ergs heb gedaan, maar dan ga ik niet mezelf helemaal verdedigen of hem aanvallen, ik klap dan gewoon dicht en ben even zwaar overprikkeld. Als dat voorbij is dan kan ik er wel gewoon over praten.
ADHD zelf is nooit het excuus, meer een uitleg waarom iets wat anders bij mij werkt.
Ja, daar sluit ik op aan. Kan voorkomen doordat je bijvoorbeeld (mede) door ADHD veel faalervaringen hebt wat bijdraagt aan een negatief zelfbeeld waardoor je kritiek snel als een aanval opvat. Daarnaast komen emotieregulatieproblemen idd ook vaak voor bij ADHD, dat heeft te maken met een minder goed ontwikkelde impulsbeheersing. Overigens wel dingen die je als ADHD’er (alsnog) heel goed kunt aanleren op latere leeftijd met bijvoorbeeld coaching of therapie @Zitzak
Ik vergeet best vaak iets te doen en ik merk dat ik het zelf fijn vind als mijn vriend gewoon zegt ‘je bent dit en dat vergeten’ zonder ergenis. zoals net ook gezegd door @vitaminwater en @Honey , als hij het streng zegt of ik merk dat hij zich er aan ergert dan ga ik in de verdedigingstand/ wordt ik emotioneel.
Hij weet nu dat als hij er zegt dat ik het dan alsnog doe, dus dan is hij ook niet meer geëerd, maar dat heeft een tijdje geduurd voordat we hier waren haha
Haha lol als mijn vriend mij aanspreekt op m’n rommel voel ik me echt compleet afgewezen en niet gezien in alles wat ik wel doe en hoe hard ik mn best doe!!! Nee maar context maakt natuurlijk wel uit
Ik vind wel dat samenleven ook twee kanten opwerkt en dat het soms ook kan betekenen dat je niet van een ander verwacht dat 'ie volgens jouw standaarden leeft maar natuurlijk moet je elkaar ook op dingen kunnen aanspreken. Misschien helpt het om te begrijpen waarom hij zo heftig reageert? Heb je het daar wel eens met hem over gehad, wat er precies gebeurt dat hij reageert/zich voelt zoals hij doet? Zal uiteindelijk ook voor iedereen anders zijn
Nou ik denk idd dat wat jij zegt (niet gezien worden in wat ik allemaal wel doe) die verdediging is. Als ik vraag of hij de ontbijtspullen na gebruik meteen op wil ruimen begint hij over de zolder die hij vorige maand heeft opgeruimd. Voor mij raakt dat kant noch wal maar dat is misschien hetzelfde als wat jij bedoelt.
Bedankt!
Ik ben zelf ook het type dat heel fel zou reageren, vooral omdat ik alles wat gevraagd wordt wel weet, en het dus gewoon een reminder is van mijn onvermogen om ‘normaal’ te functioneren. Het is gewoon heel moeilijk om gewoontes op te bouwen, dus zijn al die dingen (elke keer dingen in de vaatwasser zetten, elke dag na het ontbijt opruimen) afzonderlijke taken die ik moet onthouden.
Ik zou zelf ook beter gedijen in een opgeruimd huis, maar het lukt mij gewoon niet als ik ook energie wil overhouden voor de rest van mijn leven. Voor mezelf heb ik dat ongeveer wel aanvaard, maar dat ik dat voor mijn partner niet kan bieden blijft moeilijk. Je kan weinig met deze reactie misschien maar ik wilde het perspectief toch ook nog even delen. Wat wel geholpen heeft is het boek How to keep house while drowning, misschien kan je dat nog proberen?
Dit zei waarschijnlijk genoeg haha
Wat een mooie reactie, dankjewel!
Ik vind het vaak lastig om structureel rekening te houden met hoe de hersens van iemand met AD(H)D werken (ook na best veel boeken etc hierover) en dit soort berichten helpt me heel erg om alles weer in perspectief te zien.
Wat een leuke tip. Ik heb m meteen besteld voor mijn dochter. Net gediagnosticeerd met adhd en heeft vanaf volgende week een studentenkamer. Hopelijk heeft ze er iets aan!