ADHD-topic

Goddd ik ben nu extra nerveus voor Qatar. Een jongen die ik ooit in een hostel hebt ontmoet gaat die uit Qatar komt gaat het zo navragen op de airport :rofl:
Ik blijf sowieso binnen de douane!

Edit: blijkbaar is het voor methylfenidaat anders dan voor lisdexamfetamine! Opgelost HALLELUJA wat een stress allemaal :rofl:

1 like

Haha sorry voor de extra stress!! Maar nu weet je het zeker :stuck_out_tongue: misschien moet ik van medicatie veranderen voordat ik weer op vakantie ga, hahahah, lijkt makkelijker dan al deze formulieren bijhouden🫠

Ja het hield me van de straat hahah. En heb weer met die oude kennis bijgekletst.
Nou wat jij allemaal had moeten doen met die methylfenidaat had ik ook gedacht laat maar ik neem wel niks. Wilde al met dit opgeven maar mn vriend dacht mooi niet. Nou als je ooit met lisdexamfetamine op reis gaat, alleen dannnn hit me up hahah.

2 likes

In het kader van verklaringen omtrent ADHD medicatie… :sweat_smile: Ik vlieg over twee weken naar Corfu en heb eigenlijk nog helemaal niet over m’n medicatie nagedacht (gebruik het nog niet zo lang, en niet eerder echt op vakantie geweest). Ik zie dat ik zo’n aanvraag voor een Schengenverklaring minimaal vier weken van te voren moet doen, dus dat red ik al niet meer (heeft het nog zin het te proberen)?

Als ik mijn dosering dexamfetamine voor één week meeneem in m’n handbagage, in het doosje met sticker met mijn naam er op, eventueel nog m’n medicijnlijst uitgeprint of misschien brief van m’n huisarts ofzo… Moet ik dan naar de gevangenis als ze het “vinden”? :laughing: Of nemen ze het hooguit in? Ik probeer een risicoinschatting te maken.

(Overweeg ook om het helemaal thuis te laten, maar ik ga met vier kakelende vriendinnen op pad en ik denk niet dat ik die hoeveelheid prikkels chill aan kan zonder medicatie :sweat_smile:)

edit: ik heb in elk geval m’n huisarts gevraagd en dan probeer ik nog wel een schengenverklaring te regelen.

Hallo allemaal,

Mijn partner heeft ADHD en ik vroeg me af hoe ik haar het beste kan ondersteunen? Het lukt haar niet goed om zich aan tijdsafspraken te houden, waar ze dan vervolgens weer van baalt. Hebben jullie tips? Niet alleen wbt tijdsafspraken maar ook andere dingen die jullie wel/niet fijn vinden van je partner?

2 likes

Ik doe dit meestal pas een week van te voren, omdat ik het al-tijd vergeet. Volgens mij kun je het met spoed aanvragen. Wat ik meestal doe, maar dat kan omdat ik in Den Haag woon, is langs gaan bij het CAK voor een stempel.

Was het laatst ook vergeten (januari) en was echt binnen een dag geregeld al.

1 like

Ik denk dat 4 weken gewoon heel ruim is, maar dat korter waarschijnlijk ook lukt. Dus gewoon invullen, door je huisarts stempelen, en opsturen digitaal.

2 likes

Voor wie het had gevolgd, ik heb uiteindelijk pas 24 u voor de vlucht naar Japan de goedkeuring gekregen vanuit tokyo narcotics, echt laat vind ik, ik had mijn medicatie al bij me omdat ik eerst naar 2 andere landen ging. Gelukkig hoef ik het niet door de plee te spoelen ofzo.

3 likes

Ben benieuwd, net het getekende formulier bij de huisarts gehaald en digitaal naar CAK verzonden. Het is nu net voor de meivakantie wel, dus misschien drukker dan januari? Al zeggen ze zelf wel “We zorgen er altijd voor dat u de goedgekeurde verklaring op tijd krijgt.” maar weet niet of dat ook geldt als je het en week van te voren opstuurt haha.

2 likes

Heeft iemand wel een allerlei medicatie uitgeprobeerd en toen niks werkte een pauze genomen en daarna weer opnieuw begonnen? Ik heb een aantal jaar terug bij een medicatietraject gehad, maar niks sloeg (goed genoeg) aan. Ik zat toen ontzettend slecht in mijn vel. Momenteel loop ik niet meer bij een psycholoog en ben ik dan ook wel bij mijn psych, maar ik wil het weer opnieuw proberen. Ik hoop dat het de vorige keer niet aansloeg, omdat ik niet de juiste mindset had en erg negatief en depressief was. Nu gaat het over het algemeen erg goed met mij. Over twee weken heb ik een afspraak bij de huisarts, die wil een uitzondering maken dat de huisarts mij begeleid, gezien mijn verleden en ervaring.

Ik wil mij wel graag goed voorbereiden en zelf wat onderzoek doen. Heeft iemand ervaring hiermee? Wellich dat ik gewoon het traject van begin af aan weer moet beginnen hoor.

TL/DR :
Welke medicatie sloeg wel bij jou aan terwijl niks werkte?

Ps. Enige wat werkte was Bupropion, maar dat heb ik vooral gebruikt voor de depressie, en ga ik niet weer gebruiken.

Ik heb het zelf best nodig om aangestuurd te worden of dingen samen te doen. Ik vergeet vaak dingen mee te nemen, of de was op te hangen etc. Mijn moeder weet dit van mij en appt dan van tevoren met: vergeet je … niet. Snap dat anderen mensen dat vervelend kunnen vinden, dus zou dat wel eerst overleggen. Afgelopen week had ik zo’n zooi van mijn huis gemaakt dat mijn zus is komen helpen opruimen. Zij kan dan structuur aanbrengen in waar ik kan beginnen en wat een handige volgorde is, anders vlieg ik alle kanten op en is uiteindelijk nog niks opgeruimd. Ook merk ik dat dingen voor mij uit zo min mogelijk stappen moeten bestaan. Sinds 2 maanden kook ik bv vooral verspakketten. Ik hoef op deze manier niet een recept te zoeken/bedenken, losse groenten te kopen etc. Al mijn kopjes en servies heb ik weggezet, zodat ik overal nog maar 1 van heb staan in de keuken. Zo moet ik dus dat ene kopje of bord afwassen als ik het nodig heb en stapelt de afwas zich minder op.

4 likes

Hoe gaan jullie om met superveel craving naar iets wat even dopamine afgeeft maar je op lange termijn denkt: jammer dit.

Ik zit aan de medicatie sinds een maand maar qua dosering nog niet op de goede mg, want er gebeurt nog niet veel/genoeg. Ik heb nu ik vakantie heb en geen dagstructuur de hele tijd dat ik verval in uren scrollen, meh gevoel, de hele tijd behoefte om te roken en ook een paar keer toegegeven terwijl ik dat eigenlijk niet wil (en t levert ook echt frictie op met mijn vriend) en ik wil het zeker niet ‘om deze reden’ (als verveling / coping). Hetzelfde geldt voor snacken al heb ik nu niet zoveel eetlust en dus nu wel minder last van deze impulsiviteit. Maar altijd als doel: om even uit die meh te komen. Leuke korte termijn oplossing maar lange termijn natuurlijk ellende want dan voel ik me er weer rot over. Ik krijg mezelf alleen echt niet opgestart om iets te gaan doen, heb nergens zin in, alles voelt als veel moeite om aan te beginnen, uuughh. Ik had stiekem ook gehoopt dat de medicatie zou werken op dit soort cravings/impulsen

1 like

Voor mij is het belangrijkste eigenlijk voorkomen dat ik in zo’n staat van zijn kom. En daarvoor werkt het voor mij heel goed om m’n telefoon niet naast m’n bed te hebben en eigenlijk om te proberen m’n telefoon niet meteen 's ochtends te pakken. En voor m’n laptop geldt eigenlijk hetzelfde: gewoon echt niet de dag beginnen met het kijken van een video op youtube, scrollen op instagram of het forum lezen :joy:

Ik heb ook niet zoveel structuur op dit moment en een bepaalde periode kwam ik was ik eigenlijk heel de dag op de bank aan het liggen en youtube/forum kijken/lezen en daar werd ik echt heel naar van. Was wel in combinatie met oververmoeidheid en somberheid ook. Toen heb ik met m’n psycholoog afgesproken om tot de lunch geen schermen te gebruiken en dat hielp wel erg; dan ging ik uit mezelf lezen, iets lekkers voor de lunch maken, opruimen, klussen, sporten, schilderen, anything else dat idd niet korte termijn chill was maar waar ik mij op de lange termijn slecht over voelde. Negen van de tien dagen deed ik 's middags dan ook nog dingen die ik leuker vond dan youtube/forum, en soms niet maar dan had ik daar vrede mee en was het niet uit gewoonte ofzo.

En verder geldt dat voor mij sowieso: de dag “goed” beginnen is het halve werk. Ik zet nu elke dag een wekker en probeer dan gewoon uit bed te gaan en niet meteen iets hersenloos te doen, maar de hond uitlaten, sporten, taakjes doen, en dan voel ik mij de rest van de dag al beter. Dus ondanks dat je vakantie hebt, toch misschien proberen structuur in je ochtend te brengen door een wekker te zetten en een routine mbt douchen, ontbijt en eventueel een activiteit (zoals sporten, lezen, iets creatiefs) ofzo? En dan kan je eventueel de rest van de dag gewoon chillen als dat is waar je zin in hebt.

Oh en ja ik gebruik zelf ook nog niet zo lang medicatie en had stiekem ook de hoop dat het vanzelf allemaal chiller zou zijn :joy: maar blijkbaar moet je nog steeds het werk doen. En ik merk dat als ik met medicatie op begin te scrollen dat ik mij daar ook nog beter op kan concentreren :joy: :joy:

3 likes

Net ontvangen:) chill zeg

3 likes

Uit onderzoeken blijkt dat vrouwen in deze periode meer behoefte hebben aan hogere dosering medicatie.
Bron is een lezing over psychiatrie en hormonen. Dus als je huisarts voorschrijven is zou ik het even bespreken. Je klachten zijn dus niet ‘raar’.

2 likes

@Profound yes je zou je even kunnen inlezen op overeenkomsten oestrogeen en dopamine, dosering aanpassen op cyclus wordt vaker aangeraden!

3 likes

Je klachten zijn zeker niet raar, ik ben er al even mee aan het stoeien.
Sinds een half jaar ben ik aan de minipil met 1 hormoon, na heel veel maanden onverwachte bloedingen heb ik dat nu niet meer. Merk dat ik daarmee hormonaal gezien iets rustiger ben maar nog steeds helaas niet hoe ik zou willen.
Ophogen van medicatie werkt bij mij soms wel, dan weer niet.

2 likes

Laten jullie je bloeddruk regelmatig meten bij de huisarts als je medicatie gebruikt? Ik gebruik sinds november dexamfetamine en was net bij de huisartsassistente voor een bloeddrukmeting en het was 133/85 :weary:, terwijl het voor dexamfetamine of toen ik net begonnen was “perfect” was (ik weet niet meer precies, maar zal dus 120/80 ongeveer geweest zijn). Kan vanmiddag of morgen bellen om te horen wat de huisarts er van denkt maar ik vind het echt kut :cry: maak mij niet acuut zorgen maar ik heb helemaal geen zin om met een verhoogde bloeddruk rond te lopen

Mijn huidige huisarts is daar wat alerter op dan mijn vorige, maar omdat ik bloeddonor ben wordt mijn bloeddruk toch regelmatig gemeten. En ik zit, als ik het goed onthouden heb, sinds ik medicatie slik (methylfenidaat) rond hetzelfde als wat ze nu bij jou gemeten hebben. In het begin is het toen wat gestegen, want ik zat ook echt wel lager toen ik begon, maar ze hebben zich bij mij nooit zorgen gemaakt. Zowel huisarts, psychiater (helemaal in het begin) als bloedbank geven steeds aan dat het nog goed is. Wat ze vaak ook zeggen dat ie waarschijnlijk nog wel iets lager zal zijn, maar dat door de spanning van zo een meetmoment hij wat hoger uit kan vallen.

1 like