ADHD-topic

Gezondheid
#2975

Ik had een gesprek voor doorverwijzing voor ADHD-onderzoek, maar ik vond het een beetje gek. Er werd heel erg doorgegaan op dat ik vroeger depressief ben geweest en OCD heb gehad. Van allebei nu geen last meer, maar in de verwijsbrief staat het dus allemaal wel genoemd alsof ik dat nu nog allemaal heb en dat meer onderzoek dan alleen een ADHD-test wordt geadviseerd. Maar dat wil ik helemaal niet en dat heb ik voor mijn idee ook duidelijk aangegeven.

Maargoed heb wel een doorverwijzing voor een ADHD-test en dat is weer ergens anders. Dus ik zal bij dat intakegesprek maar aangeven dat ik gewoon puur wil weten of ik ADHD heb of niet en dat dat het enige is.

#2976

Waarom? Je loopt tegen bepaalde klachten aan neem ik aan, waardoor je je hebt aangemeld in de GGZ? Als die klachten toch niet door ADHD verklaarbaar blijken is het toch juist fijn om breder te kunnen kijken. Co-morbiditeit nog daargelaten zelfs

6 likes
#2977

Ja, wat dat betreft snap ik het wel. Maar ik heb in mijn leven al zo veel soorten therapie en verschillende psychologen gehad, dat ik er eigenlijk geen zin meer in heb. Qua leven gaat het nu supergoed eigenlijk, mijn enige probleem is concentratie. Hoe ik mijn leven nu heb ingericht lukt alles wel, maar ik vraag me wel af of iets als ritalin zou kunnen helpen met dingen als een rijbewijs halen (is me nooit gelukt) en een studie beginnen en die wel afmaken. En dat had ik dus ook uitgelegd daar. Enige wat ik namelijk nooit geprobeerd heb, is medicatie. En het fijne aan ritalin vind ik dat het niet dagelijks hoeft, omdat ik dus alleen bij bepaalde taken problemen ervaar.

Misschien denk ik te makkelijk over medicatie als oplossing hoor, dat kan. Ging me meer om dat ik echt expliciet had gezegd dat ik geen verder onderzoek wilde.

#2978

Maar dat is toch juist relevante informatie? Medicijnen voor het een kunnen weer slechter voor het ander zijn. En dat je nu geen ocd meer hebt, houdt niet in dat dat terug zou kunnen komen als je met medicatie iets anders gaat behandelen.

1 like
#2979

Als ik dit verhaal lees denk ik: je hebt dus alles op een rijtje, ervaart geen problemen in je dagelijkse leven en hebt niet echt een duidelijke hulpvraag maar je wilt gewoon ritalin.

6 likes
#2980

Ritalin (of andere medicatie) is geen wondermiddel he. Het is echt niet dat je zo een pil slikt en ineens alles wel lukt. Ja het helpt en ondersteunt, maar het is niet dat je dan ineens wel een studie makkelijk afmaakt bijvoorbeeld.

6 likes
#2981

Pfoe ja. Ik wil niet gatekeepen en als je aanleiding ziet om het te laten onderzoeken en je krijgt een doorverwijzing is er niet niks, maar ADHD heeft wel echt invloed op alle aspecten van je leven, en niet enkel een paar taken. Daarnaast kan de diagnose alleen gesteld worden als je “klachten” (die je kwaliteit van leven belemmeren) niet op een andere manier verklaard kunnen worden.

Het is voor mij herkenbaar om veel vormen van therapie gehad te hebben, ook eerdere diagnoses vak depressie en dergelijke (wat waarschijnlijk allemaal anders gelopen was als de ADHD diagnose eerder gesteld was) en dat je daar nu misschien een beetje genoeg van hebt. Maar als je ADHD hebt is dat niet opgelost met af en toe een pil. Ik ben heel blij met m’n medicatie, want mijn uitdaging worden minder groot, maar het blijft een enorm zwakke plek die kwetsbaar is en waarmee ik veel rekening heb te houden. Dat laatste, hoe je er goed/constructief mee om kan gaan, en je leven anders kan inrichten zodat je met je ADHD kan werken ipv ertegen heb ik toch wel echt geleerd door hulp van professionals.

7 likes
#2982

De vraag is ook nog of ritalin wel het meest geschikte middel is. Ik begreep laatst van mijn therapeut dat veel volwassenen juist goed reageren op bupropion/wellbutrin, veel beter dan ritalin. En wat hier boven al gezegd werd, medicatie is een hulpmiddel zeker geen oplossing.

1 like
#2983

Dat het invloed heeft op alles begrijp ik inderdaad. Maar voor veel dingen heb ik zelf een soort van oplossing kunnen bedenken. Ik heb totaal geen normaal slaap-waakritme, dus werk ik onregelmatige diensten. Ik kan niet plannen, dus heb ik een baan waarin ik dat niet hoef. Ik werk maar 28 uur, zodat ik genoeg dagen even niks hoef (en dan krijg ik dus stress van het idee dat ik weer ergens wekelijks therapie zou moeten plannen). Ik heb verder ook geen structuur of niks, maar ik vind dat niet heel erg en ik heb het geluk dat dat ook gewoon kan. Ik ga naar mijn werk, en voor de rest improviseer ik zonder duidelijk plan. Het klinkt heel triest misschien, maar het werkt voor mij (in de zin van dat ik nu in ieder geval wel gelukkig ben).

Wat jij zegt over andere diagnoses is waar ik bang voor ben. Eerst was ik depressief, toen was het PDD NOS, daarna een bipolaire stoornis. Het heeft me heel veel tijd (en geld) gekost, maar ik had er voor mijn gevoel niks aan. En dat wil ik niet nog een keer. En dan snap ik uiteraard dat medicatie geen wondermiddel is, maar wel het laatste wat ik zou willen proberen.

2 likes
#2984

Uiteindelijk zijn die labels ook maar een middel om op een handige overzichtelijke manier hulp te kunnen bieden. Ik zou proberen de labels niet te groot te maken en vooral je aandacht te richten op wat je nodig hebt. Praktische hulp, medicatie, gecombineerd, lichamelijke therapie bekijk wat je nodig hebt en zoek daar de therapie op uit. (en ik zou neigen naar praktisch/lichamelijk omdat ik verwacht dat je al veel ‘hoofd’ therapie gehad hebt maar goed dat is een invulling)

8 likes
#2985

En dat is op zich legitiem vind ik hoor - als het zo is dat je die dingen die niet lukken wel écht wil tenminste, want op zich klinkt het alsof je je leven verder goed hebt ingericht!

1 like
#2986

Mijn ADHD is echt weer aan het fleeken sinds gisteren. Oplader vergeten van mijn telefoon terwijl ik het weekend wegga, sleutel in fiets laten zitten op het station (gelukkig in de bewaakte stalling) en net mijn ontbijt in de koelkast op werk. :smiling_face_with_three_hearts:🫠

3 likes
#2987

Hebben jullie ook wel eens van die fases dat koken zo moeizaam gaat? Wat doen jullie dan? Hebben jullie favo recepten of heb je sowieso een vast weekmenu en ken je dit niet?

3 likes
#2988

Ja ik heb dit ook heel erg, en zeker toen ik nog niet samenwoonde. Wat mij nu heel erg helpt is dat mijn vriend het koken vaak op zich neemt, maar dat is wellicht geen optie dus wat ook helpt als ik toch alleen ben:

  • We bestellen via Picnic en kijken op voorhand in de app wat we die week gaan eten: er staan recepten in, wij selecteren op gezond en klaarmaken onder het half uur- en die ingrediënten/ recepten worden dan toegevoegd aan je winkelmandje. Zo hoef ik niet ineens te bepalen wat we gaan eten, ben ik minder overwhelmed want niet naar een supermarkt om nog snel shit te halen = recipe for disaster (zeker na een werkdag)
  • Lazy Vegan maaltijden op voorraad hebben in de diepvries: alleen opwarmen in de pan maar wel een voedzame, gezonde maaltijd.
  • Ja open deur maar maaltijden koken voor meerdere dagen op een moment dat je wel headspace hebt, dus meerdere porties van iets of een soep en een pastasaus - en dan invriezen.
  • Ik heb een aantal hele makkelijke go to maaltijden in mijn repertoire waar ik naar terug kan grijpen maar puntje bij paaltje: als mijn hoofd overstroomt, ik moe ben, ik nog boodschappen moet doen voor bepaalde ingrediënten, val ik terug op een gebakken ei of broodje of whatever, en dan is dat maar even wat het is.
#2989

Ik geef daar heel erg aan toe, maar heb wel de luxe dat mijn kind op de opvang eet of dat mijn vriend kookt.

Maar ik eet dan makkelijk 3 x diepvries pizza in de week of kippensoep uit blik met knapperbolletjes.

Eten in de diepvries, vooruit koken of weekmenu’s werken voor mij niet omdat ik dan hele specifieke wensen heb wat betreft eten. En ik kan dan ook niet iets anders eten.

#2990

Ik heb verassing bakstenen in de diepvries. Soms een beetje een russische roulette, maar meestal hoef ik alleen op te warmen en soms blijkt dat er nog een spaghetti bij moet of zo.

2 likes
#2991

Hoi allemaal,

Sorry dat ik zomaar kom inbreken, ik ben nieuw in dit topic.:grin: Ik vroeg me af of mensen het volgende herkennen.

Ik loop al mijn hele leven vast met dingen. Nooit een vinger op kunnen leggen, maar ik dacht wel dat ik hooggevoelig was.

Nu ben ik 2 jaar geleden moeder geworden en kreeg ik meer klachten, ik dacht PMS. Maar ik ben veel aan het lezen en zit in een autisme + adhd algoritme en ik herken zóveel! :astonished: Dat ik nu ineens denk: ooooh mijn brein werkt gewoon anders! Daarom sta ik ook constant in een soort overlevingsmodus.

Maar nu moet ik van de POH zelftesten invullen voor zowel autisme als ADHD, maar daar herken ik mezelf dan weer niet overal in. Ik vind het heel verwarrend.
Heeft één van jullie dit ook? Dat je niet hoog scoort op alle punten van die typische testen, maar wel neurodivergent bent?

#2992

Ik heb zelf adhd/add, geen autisme. Maar je kan vanuit een rabbit hole je heel erg ergens in herkennen en daarna hoeft dat niet per se de diagnose te zijn. Zo wordt bij mannen adhd en hoogbegaafdheid vaak door elkaar gehaald.
Daarnaast hoef je niet alle vakjes te herkennen om de diagnose te krijgen. Ik zie over adhd vaak filmpjes dat ze enthousiast plannen maken en daarna niet willen op de dag zelf, of de keukenkastjes open laten staan. Hier heb ik nooit last van.

3 likes
#2993

Wat voor mij heel erg helpt zijn de verspaketten in de supermarkt halen. Ik kan soms al 1,5 uur bezig zijn met bedenken wat ik ga eten, recepten zoeken etc waardoor het veel te groot wordt en te veel stappen zijn. Als ik gewoon bedenk dat ik een verspakket uitzoek dat mij lekker lijkt die avond scheelt het al zoveel stappen!

3 likes
#2994

Ik heb audhd zoals het op insta genoemd wordt :joy: maar ik heb dat ook. Ik herken me niet zozeer in het autisme beeld, maar ook niet in het adhd beeld. Mijn psychiater zei dat dat is omdat ze elkaar in zekere zin compenseren. Je bent wat minder star dan een ‘normale autist’ maar ook niet zo extravert of avontuurlijk omdat daar juist weer een rem op zit vanuit het autisme.
Maar het is nog vrij ‘nieuw’ dat deze diagnoses samen gesteld worden en social media lijkt daar een soort verder in te zijn dan de reguliere ggz (als wat op insta staat klopt natuurlijk)

Sowieso maakt het misschien niet per se uit wat het is, en is de gedachte dat je brein anders werkt al prettig om jezelf wat minder straffend/ streng toe te spreken als dingen niet lukken.

1 like