Jep de ergste nachtmerries eens in de zoveel tijd van methylfenidaat, horrorfilms zijn er niks bij
Wow, er valt ineens iets op z’n plaats, ik heb inderdaad voortdurend rare nachtmerries!! Wist niet dat dat met elkaar te maken kon hebben. Ik slaap sowieso wat anders ofzo, niet slechter maar ik wordt wel soms een beetje verward wakker ofzo.
@chasingrainbows Precies als hier dus! Ik heb voor de medicatie ook wel nachtmerries gehad, maar dat waren herbelevingen van een trauma (waar ik overigens ook EMDR voor heb gehad).
@JuneOsborne Ja, ik bedacht het me vannacht ook ineens toen ik keihard huilend wakker werd uit een nachtmerrie (waar overigens opvallend vaak de chronische ziekte van mijn fwb een rol in speelt). Dat het misschien door de ritalin zou kunnen komen. Hier naast de nachtmerries ook wel rare dromen, al heb ik die altijd wel gehad.
Pfff ik ben echt ff helemaal wanhopig, ik krijg nog echt niet door wat de juiste dosering en tussentijd is en zit voor m’n gevoel de halve dag in een rebound. Ben nu echt ff op een punt dat ik er gewoon helemaal mee wil kappen terwijl ik er ook echt de voordelen van gemerkt hebt.
Ik heb advies gehad om de eerste week 4x10 te slikken en dan een week 3 of 4 x 15. Zit nu op dag 4 van de eerste week.
Ik kom met 10 na 1,5 uur alweer in rebound terecht, dus nu heb ik vandaag een keer een dosis van 15 gekregen maar daar werd ik helemaal naar van, ik stond echt strak voor m’n gevoel. Voor m’n gevoel zou het het beste werken om elk uur 5 te nemen maar dat is toch niet te doen?
Ik weet nu ook ff niet zo goed hoe ik t morgen moet aanpakken. 4x10 werkt dus niet, moet ik dan 15 per keer gaan nemen en ff door dat strakke heen? Ik kan toch maandag pas weer voor advies bellen dus denk dat ik dat maar doe
Ik heb ook elke keer zulke enorme hongeraanvallen, alsof ik echt bijna van m’n stokje ga gewoon, helemaal hypo achtig. Terwijl ik dacht dat je juist minder trek kon krijgen, maar ik moet juist meer eten lijkt t? Ik snap er niks van.
Sorry beetje warrig en wanhopig bericht dit maar ik weet t ff niet
Ik heb zelf wel het idee dat ik meer eten nodig heb en dat m’n stofwisseling echt sneller werkt. Ik kan meer eten zonder aan te komen dan voor gebruik.
Ah thanks voor je lieve bericht. Ik zat er gister echt enorm doorheen maar ben vandaag wat later gestart met 15 en dat gaat een stuk beter. Een beetje woozy na de 3e dosis maar kan ook de warmte zijn. Misschien morgen idd 15 + 15 + 10 + 10 probeer en kijk hoe dat bevalt.
Ik slik ze 3 keer per dag. Ik merkte trouwens pas echt de nare effecten bij 20 mg, dus ik ben naar 20, 15, 15 gegaan. Scheelt voor mij een hoop qua bijwerken. Ik merk die rebound tussen de medicatie door eigenlijk niet echt, pas erna.
Ik hoop dat dit oké is met 2 posts achter elkaar omdat die vorige alweer 8 dagen geleden is, maar ik wilde mijn vorige niet aanpassen.
Maar ik vind de psychologen die mijn psycho educatie voor ADHD doen het matig doen. De deelnemers worden best snel afgekapt als er ervaringen uitgewisseld worden over een ander onderwerp dan waar het die dag over gaat. Overigens ook wel als het wel over het onderwerp van die dag gaat en te lang duurt volgens de begeleidende psychologen.
Voorbeeld: het gaat over het maken van een planning in je agenda.
Deelnemer 1 komt ertussendoor met de vraag of er iemand medicatie gebruikt en hoe/zij dat in zijn agenda verwerkt
Deelnemer 2 geeft antwoord (‘Ik slik 3 maal daags Ritalin en ik zet een wekker’)
Deelnemer 1: ‘Bevalt de medicatie?’
Deelnemer 2: ‘Ja, bevalt goed, maar ik heb bijwerkingen.’
Deelnemer 1: ‘O, wat dan?’
Psycholoog: ‘Ja, jongens, ik breek in, want het gaat hier vandaag niet over.’
En dan wordt het dus al best snel afgekapt. Dat vind ik jammer, want juist ook hierom vind ik een groep fijn. Niet alleen om van die standaardlijstjes te krijgen hoe je een persoonlijke planning maakt, want dat weet ik al. Ik wil juist die ervaringen van anderen horen.
Merkte dit al eerder, maar gisteren dus weer. Op zich hebben ze wel een punt, maar op een later moment is er ook niet echt een moment voor ofzo om dit te bespreken.
En daarnaast vind ik 1 van de deelnemers beter in het geven van de psycho educatie dan de begeleiders (hij neemt het weleens een soort van over).
Klinkt alsof je naast psycho educatie op zoek bent naar ‘lotgenotencontact’ en dat wordt eigenlijk altijd afgekapt in zo’n groep omdat het anders eindeloze gesprekken wordt en er gewoon een module gegeven wordt in een bepaald aantal x. Maar het kan wel klote voelen, dat herken ik ook wel.
Ja, misschien dat meer inderdaad. Ik heb zelf nooit psycho educatie gehad in een groep, dus geen idee of dit vaker gebeurt. Maar blijkbaar wel dus? En ik vind het lotgenotencontact vooral het meest interessante van een groep eigenlijk De andere dingen die besproken worden kan ik ook wel uit het werkboek halen dat we moeten lezen.
Ik had ongeveer dezelfde ervaring. Het was alleen maar een herhaling van het werkboek en dat dan 2.5 uur lang…
Ik ben daarom ook eerder gestopt met de training naast dat ik de begeleiding soms nogal aanmatigend vond richting de anderen maar vreemd genoeg geen orde konden houden binnen de groep. Daarbij was de training ook altijd op een onhandig tijd waardoor je een halve dag vrij moest nemen. En heel lullig van me,maar ik ergerde me kapot aan sommige andere deelnemers (ook met medicatie). En dat werkboek kun je inderdaad ook prima zelf doornemen.
Ja, dat doen ze bij ons inderdaad ook. Aan de andere deelnemers erger ik me er niet zo, al was er eentje die zeker die 3 bijeenkomsten over hetzelfde begonnen is. Maar dat doet 'ie niet meer inmiddels. Hier is het inderdaad ook op een onhandig tijdstip.
Sorry dat ik zomaar dit topic binnen kom vallen, stel al maanden uit mee te lezen/posten, maar nu toch maar doen.
Slik je ritalin? Hoe gaat het nu met meerdere keer per dag innemen? Ik vond dat zelf heel heftig en heb vrij snel aangegeven dat ik dit niks vond. Hebben ze al de optie van concerta/langwerkende methylfenidaat met je besproken? Dat was voor mij echt de uitkomst, niet meer meerdere keren per dag een rebound en er niet steeds aan hoeven denken. Ik neem nu gewoon 1x per dag mn medicatie in en dat gaat goed.
Dat van die honger herken ik ook wel, als ik in een rebound zit dan wil ik echt alles eten wat los en vast zit, terwijl ik gedurende de dag soms geen hap door mn keel krijg.
Ik heb vandaag een gesprek gehad met een decaan omdat ik in september weer ga studeren. Ik vind het doodeng om aan die studie te starten, omdat er eerder niet veel begrip was voor studeren met adhd en het daardoor gewoon niet ging. Dat er nu al voorzieningen voor me worden aangevraagd geeft al zoveel vertrouwen. Er is nog een lange weg te gaan rondom begrip voor adhd, maar als ik het nu vergelijk met 10 jaar geleden, dan zijn er echt al stappen gezet.
Moest nog wel lachen met mn gesprek. Ik moet wel een officiele brief met de diagnose sturen, dus ik dacht dat ik die allang kwijt zou zijn. Ga ik net zoeken, zit de brief gewoon nog keurig in een map. Ik blijf mezelf dan echt verbazen: Soms leg ik mn sleutels in de koelkast en soms heb ik brieven van 10 jaar geleden nog.
Ik ga morgen starten met dexamfetamine, bij methylfenidaat blijf ik last houden van bijwerkingen dus ben wel benieuwd! Ik ben ook wel benieuwd naar jullie ervaringen met dexamfetamine dus die hoor ik graag
Ik vind het fantastisch! Vooral in vergelijking met ritalin haha. Gebruik nu lisdexamfetamine, de langwerkende versie. Mn hartslag is wel iets hoger en heb soms een droge mond. Enige wat ik echt als vervelend ervaar is dat ik 0 eetlust heb, ben veel afgevallen (niet heel erg, ik ben te zwaar maar het viel/val wel gemiddeld 1 kilo per week af) en moet echt alert zijn op eten. Ben benieuwd hoe het je bevalt!
Ik vind het ook heel fijn. ik slik het altijd in de ochtend en 5 uur later (5mg) en in de avond soms niet, of 2,5mg of als ik echt nog veel te doen heb ook gewoon 5mg. Ik heb ook altijd dorst, maar ik vind dat geen vervelende bijwerking, ik drink gewoon veel water/thee.
Dat van dat afvallen heb ik niet, ik kan ook gewoon eten. Rebound vind ik wel echt heel vervelend want ik kan dan soms echt mn ogen niet open houden (vooral als ik dus mn avond dosering niet pak, dan lig ik echt rond 16u te vechten tegen de slaap). Als ik een dosis inneem voor/tijdens m’ n rebound heb ik er veel minder last van.
Enige nadeel is dat ik makkelijk kan overdoseren, toen ik een tijdje heel moe/overwerkt was ging ik 7,5 mg pakken om “de dag door te komen” en toen heeft de psychiater mij wel streng toegesproken en nu doe ik het niet meer. Maar de optie is er natuurlijk wel.
Herkennen jullie dat je er mega in blijft hangen als er iets gebeurd is door jouw schuld/ADHD? In dit geval: ik ben mijn fietssleutels kwijtgeraakt door onoplettendheid en het is 100% aan mezelf te wijten, maar ik kan dat nu dus totaal niet loslaten De kosten zijn balen, maar ik vind het veel vervelender dat ik ze kwijtgeraakt ben en het mijn schuld is (en dat het gedoe oplevert waar ik geen hoofdruimte voor heb). Dat frustreert me echt zo erg.
Ik deel helaas vaak die angst voor de toekomst. Toevallig laatst een hele pan vol met kersensap in onherkenbare zwarte kool weten te veranderen omdat ik compleet vergeten was iets op het vuur te hebben gezet. Blijkt dat in onze woonkamer niks te ruiken is voor weetikveel hoeveel uur, terwijl het hele huis onder de rook zit. Het meest geruststellende voor mij is dat ik het sowieso van beide ouders geërfd heb en het is hun (met plezier zelfs) ook gelukt. Gezin van 5 kinderen waarvan 3 verschrikkelijk lang vreselijke pubers waren. Dus daar probeer ik aan vast te houden, misschien helpt het.
En proberen nu vast te leren hoe dit soort dingen in de toekomst te voorkomen, zoals die binnenkort verplichte rookmelder maar eens kopen (en vast maar wat backups)en voortaan altijd wekkers zetten zelfs voor de meest onbenullige dingen
En misschien is dit geen adhd ding maar ik heb het gevoel dat ik beter voor anderen kan zorgen vaak dan voor mezelf. M’n katten zijn bijvoorbeeld de reden dat ik optijd opsta want ik vind zorgen dat zij eten hebben wbelangrijker dan dat ik zelf ergens optijd kom of een productieve dag hebwie weet gebeurd dat ook zodra je kinderen hebt? Dat hoop ik zelf tenminste
Hier 2 kinderen. Heb alleen geen diagnose maar herken echt alles in dit topic haha.
Ik sluit me volledig aan bij dit stukje.
Verder scheelt een stabiele partner de wereld. Als hij met ze bezig is dan moet ik me soms echt afzijdig houden, anders gaat het niet goed bijv bij het naar bed brengen. Als hij dat doet en ik loop even de kamer in dan zijn ze gelijk weer helemaal wakker haha. Met zijn rust krijgt hij heel veel dingen gedaan die mij niet lukken.
Maar het is echt niet zo dat je je kinderen verpest of dat er helemaal niks lukt.
Nee hoor de chaos van kinderen kan er echt ook nog wel bij. Alleen op sommige momenten niet en dan verzin je daar wel je trucjes voor.
Als ik bijv wegga met 2 kids lukt het me onmogelijk om snel iedereen klaar te maken, spullen te pakken etc. Ik verlies het overzicht en de kinderen moeten dan WEGGG, anders kan ik niet meer nadenken. Want ik pak bijv een tas die zij dan weer half leegmaken. Dus dan zet ik ze alvast wat eerder in de auto en pak in 5 a 10 minuten de laatste dingen en maak mezelf klaar in alle rust.
Vraag me soms wel eens af wat de buren hiervan denken