Heb even getwijfeld of ik het moest posten of niet, maar ik denk ik wil toch even mijn ervaring kwijt.
Het heeft even geduurd voordat ik mijn afspraak bij ADHD centraal heb gehad. In februari heb ik een gesprek gehad en een afspraak gemaakt voor juli. Van te voren wat vragenlijsten moeten invullen en de dagen er voor krijg je smsjes met herinnering van je afspraak en ook nog een dagprogramma via de mail. Vond ik zelf heel fijn aangezien ik er van houd om te weten wat me te wachten staat.
De avond voor mijn afspraak heb ik wel echt last van mijn nerveusiteit/angst gehad, zelfs zo erg weer dat ik op een gegeven moment niet meer wilde gaan.
Had vooral de last er van; als het niet ADHD is, dan verspil ik iedereens tijd etc en moet ik wéér verder zoeken. dat soort gedachten.
Beetje stok achter de deur was dat er iemand mee ging en ik die persoon niet wilde afzeggen.
De ochtend zelf ging prima, de weg naar Nijmegen was goed. Makkelijk te vinden, parkeergarage in, oversteken, hoekje om en je bent bij ADHD centraal.
Vanaf centraal is het ook echt max 10 min lopen gok ik zo.
Receptie liet ons binnen en nam wat gegevens door en ook weer het dagprogramma. Daarna heb ik twee gesprekken gehad met verpleegkundig specialist, daarna psycholoog.
Vervolgens de QB test die ik echt heel vermoeiend vond maar wel nodig voor de meting. In het begin had ik zoiets van; zoveel mogelijk stil zitten en proberen normaal te doen maar daar prikt dat ding zo door heen.
Ook een beetje omdat ik na een paar minuten er al helemaal klaar mee was. Daarna gesprek gehad met nog een psycholoog en daarna heel even kunnen zitten in de wachtruimte (Die overigens super mooi is, lopen ook niet veel mensen de hele tijd heen en weer, bank super comfy. Eten en drinken is daar geregeld, mag je gewoon pakken)
Uiteindelijk gesprek met Psychiater en daar te horen gekregen dat ze er niet over twijfelen dat ik ADHD heb. Wel echt fijn om te weten wat het nu is, beetje het missende puzzelstukje wat dan compleet is. Voorstel gehad om proef medicatie te doen (Methylfenidaat 10mg) en de QB nog eens te doen. Mee akkoord gegaan en de medicatie genomen.
Half uurtje binnen gezeten voor de inwerking en toen zijn we nog even naar buiten gegaan om rondje te lopen.
Wat me daar direct opviel was dat ik niet direct geprikkeld werd door geluiden van auto’s, mensen die liepen en praten, vogel geluid etc.
Ik hoorde het wel, maar ik kon gewoon in mijn gesprek blijven met mijn vriend. dat vond ik al echt verwonderlijk. Waren even naar het station gelopen voor een koffie en daarna weer terug. Was echt bang voordat we gingen lopen dat het niet slim was om evt overprikkeld te raken maar heb nog nooit zo chill een rondje gelopen.
Daarna QB test nummer 2 gedaan en dat ging ook zo anders dan de eerste. Meer in de test zelf aanwezig zijn en niet bezig met al mijn miljoenen gedachten en hoe lang het nog zou duren etc. Wel even de realisatie natuurlijk dat het voor gevoel veel beter ging en daardoor klein beetje afgeleid maar niet zo erg als bij de eerste. Op het eind had ik ook zoiets van; oh dit was hem al? Terwijl het met 1 echt drama was voor mn gevoel.
Was ook te zien aan de test zelf want test 1 zag je gewoon heel veel onrust en in test 2 heb ik gewoon amper bewogen, test ook meer in één lijn qua klikken/gedrag.
Echt bijzonder dan z’n uitkomst. Daarna nog even gesprek gehad met verpleegkundig specialist. bloeddruk/hartslag nog eens bekeken en nu twee weken proef medicatie en kon ik naar huis! (Met een hoop afspraken er bij)
Proef medicatie gaat eigenlijk best prima, was beetje aanvoelen in welke tijd ik het moet innemen maar dat lijkt nu redelijk goed te gaan.
Al is het nu wel heel gevaarlijk om heel snel door te pakken omdat alles nu ‘kan’. Heb bijv heel wat lijstjes op papier kunnen zetten die heel lang in mijn hoofd spookte, zaken kunnen regelen die moesten etc. en mezelf daarna nog overladen op 1 dag naast mn werk.
Van het weekend zou ik alleen 3 kledingzakken uitzoeken (Ben aan het verhuizen), heb ze uitgezocht, stapels gemaakt wat weg kan/moet blijven. De rest van de kleding netjes opgevouwen/opgeruimd, paar verhuisdozen nog uitgepakt/uitgezocht.
Nog een stuk gelezen uit een boek welke me werd aangeraden door @keekie , DRUKS van Francien regelink (waardoor ik nu op het moment zoiets heb van; wow dit is dus ADHD en geen karakter eigenschap?) en uiteindelijk compleet gesloopt was.
Had verwacht dat ik zondag dan compleet chago zou zijn en uitgeput maar dat viel echt heel erg mee.
Het is nu vooral even de rem en balans zoeken, heb nu ook heel vaak het idee dat ik teveel ben of me aanstel tegen over mijn vriend. (Hij heeft zelf ook ADHD dus hij vind van niet maar dat gevoel houd ik dan toch)
Alles is nu gewoon nieuw, en de mogelijkheden die het geeft zijn nogal overweldigend. Daarnaast is het ook spannend want ik moet een soort van opnieuw uitvinden wat bij mijn “stempel” (Hekel aan dat woord) hoort en wat je karakter is.
Volgende week medicatie gesprek en daarna kan ik ook met de psycholoog beginnen aan therapie. Dus alle plannen die ik in mijn hoofd heb om te doen heb ik maar even op papier gezet in een rommellijstje en laat ik even in de ijskast zitten. Ondanks dat ik echt heel graag alles nu wil doen. (Laat ik het zo zeggen dat rijbewijs verder weer oppakken dezelfde prio voor mij heeft als nu bijv met naailes beginnen, terwijl rijbewijs wel belangrijker is denk ik. al voelt het niet zo)
(En mocht je het tot onderaan deze post hebben gered; wow held. het heeft wel een dagboek gehalte maar ik moest het gewoon even kwijt in het algemeen)
OJA en borduren gaat ook echt super chill met de meds.
Ik zit inmiddels op 54mg langwerkende methylfenidaat en ben niet overtuigd, dus komende week weer even overleggen met de psychiater. Volgens mij had hij het er in het vorige gesprek over dat het eventueel nog 1 stapje omhoog kon (al lees ik tegenstrijdige verhalen als ik google), of dat het een beter idee is om toch iets anders te gaan proberen… nou ja, ga het wel zien.
). Terwijl als je alleen symptomen van de dat label benoemt en aangeeft wat je nodig hebt, mensen minder snel negatieve associaties hebben.
(we lachen er maar om)