ADHD-topic

Gezondheid
#1435

He, dat laatste is interessant. Ik heb een trage schildklier (al sinds ik kind was, slik al 100 jaar medicatie daarvoor) en methylfenidaat deed bij mij dus niet veel. Ik hoor voor het eerst dat dat met elkaar te maken kan hebben?! Weet je daar meer over? Ik heb mijn psychiater er niet over gehoord, en die weet wel dat ik dat heb.

En qua cyclus heb ik exact hetzelfde wat @Clancy beschrijft!
Mijn klachten zijn inderdaad dan ook erger of minder erg. Daardoor heb ik al wel lang voordat ik wist dat ik adhd had, een beetje geleerd om gebruik te maken van productievere periodes en me meer terug te trekken in minder fijne periodes. Was me dus wel heel bewust van m’n cyclus, maar niet dat er nog meer speelde, haha.

#1436

Oe, heb je hier tips voor?

#1437

Haha tips, jeetje, lastig. Vaak is er natuurlijk weinig keus want je moet toch naar je werk etc. Maar wat mij wel hielp om er in ieder geval meer bij stil te staan en zachter te zijn voor mezelf is het volgende. Komt uit een boek (Period Power van Maisie Hill), heb niet eens gelezen maar hoorde de uitleg in een podcast.

Je kunt je cyclus zien als seizoenen:
Winter (menstruatie): teruggetrokken (lekker binnen op de bank terwijl het regent), lief zijn voor jezelf en rustig aan.

Lente (week na je menstruatie): ontwaken uit je winterslaap, meer energie en motivatie, je komt weer uit je schulp en maakt plannen voor de zomer.

Zomer (week rond je eisprong): living the life, lekker actief, goed in je vel (voel me dan ook het aantrekkelijkst) en je krijgt meer gedaan.

Herfst (week voor je menstruatie/PMS): de zomer is voorbij en het gaat stormen, chagrijnig en niks lukt. Je bereidt je voor om je terug te trekken voor de winter.

Het klinkt best zweverig, maar omdat het bij mij dus echt zo gaat ongeveer (ik voel mijn eisprong ook en merk dus echt consequent deze cyclus) vind ik het fijn om het zo te bekijken. Waar het kan probeer ik dus rekening te houden met mijn mood en motivatie, zodat ik grote to do’s in lente/zomer doe en in de herfst/winter lukt gewoon niet veel dus meer selfcare en niet boos worden op jezelf.

Misschien heeft iemand er iets aan!

3 likes
#1438

Ja, andersom vind ik het ook fijn om te lezen dat meer vrouwen dit hebben. Sowieso is het fijn dat er meer en meer onderzoek gedaan wordt naar vrouwen die ADHD hebben en wat voor invloed hormonen hebben. Sandra Kooij schijnt hier actief mee bezig te zijn.

@JuneOsborne Mijn psychiater vertelde het toen ik tussen neus en lippen door zei dat ik twijfelde of ik een te trage schildklier had. Maar daarna hebben we het er niet over gehad meer. Ik heb haar wel een berichtje over die hogere waarden gestuurd, dus ik neem aan dat ze er nog op terug komt (zal dat dan ook hier melden).

2 likes
#1439

Ik ben dus wel heel benieuwd of dit ook opgaat als je hormonale anticonceptie hebt en of de pil daarin nog anders is dan een hormoonspiraal. Vermoedelijk is dit wel te googelen, maar ik heb het net snel geprobeerd en kon niet direct wat vinden. En ik moet eigenlijk studeren nu dus ik ga me hier een andere keer in verdiepen, tenzij hier iemand het al direct weet, haha.

2 likes
#1440

Denk het niet inderdaad. Toen ik de pil gebruikte had ik dat allemaal niet, je hebt dan ook geen eisprong, en heel andere hormoonspiegels.

Heb een koperspiraal dus dit verhaal gaat over hormoonloze cyclus.

#1441

Nee denk het inderdaad ook niet, maar vroeg me af of er niet nog een verschil in zit omdat ik met m’n hormoonspiraal wel gewoon een cyclus lijk te hebben die ik niet als zodanig kan plannen door een stopweek in te lassen zoals bij de pil. Maar mogelijk is mijn huidige ongesteldheid net zo ‘onnatuurlijk’ als die tijdens een stopweek van de pil. Dat weet ik eigenlijk dus helemaal niet eens… misschien sowieso wel goed om me een keer in te verdiepen :thinking: :sweat_smile:

1 like
#1442

Ik ben de hele dag al zo naar en realiseer me nu ineens dat ik met mn domme kop vanochtend een te hoge dosis methylfenidaat heb genomen. Dat verklaart wel echt waarom ik zo beroerd ben.
Gelukkig werkt het vanavond weer uit zeg

#1443

Vind dit oprecht een hele goeie gedachte, het klopt ook redelijk qua wat je zegt voro gevoel. qua ups and downs. alleen nu nog toepassen om lief te zijn voor jezelf.

#1444

Oke ik vind het ondertussen wel allemaal heel erg vermoeiend :sweat_smile:

Het voelt dus echt sinds kort alsof ik een beetje dingen kan doen als een persoon zonder adhd zegmaar. Ik rijd al jaren geen auto meer maar ik reed voorheen wel eens in de oude auto van m’n ouders en als ik dan de handrem vergat eraf te halen kon ik prima met die auto wegrijden en in z’n 1/2 kon die auto wel gewoon rijden (los van dat het vast ook slecht voor het ding was), maar het ging dan wel de hele tijd moeizaam want dat ding sloeg bijna af en dan snapte ik dat niet want HOEZO ging alles bij mij zo moeizaam. Tot ik die handrem eraf haalde en het ding normaal reed natuurlijk. Zo voel ik me dus nu een beetje, haha, alsof ik ontdekt heb dat die handrem eraf kan. Niet dat ik dan meteen fantastisch kan autorijden maar het is ineens wel beter mogelijk in de basis.

En dat is aan de ene kant fijn, maar ik vind het ook lastig. Ik merk ook dat dingen die me hiervoor niet zoveel deden me nu veel meer gaan tegenstaan. Op zich denk ik niet per se slecht want ik heb eigenlijk mn hele volwassen leven in een soort afwacht-modus gestaan, wachtende tot ik/m’n leven een beetje gefixt zou zijn en ik gelukkig zou kunnen zijn ofzo. En nu ben ik langzaam steeds meer dingen aan het doen, meer regie aan het nemen als het ware. Maar ik loop uiteraard tegen allerlei dingen aan. En in die zin is het denk ik ook een vooruitgang dat ik me nu boos maak om dingen ipv het maar apathisch te accepteren en laten gaan, maar het is wel vermoeiend.

Er is ook gewoon zooooveel tegelijk gaande/aan het veranderen:

Samenvatting
  • ik zit nog in een therapietraject waarin ik m’n weg vind met de diagnose, deels qua praktische dingen maar deels ook wel qua identiteit (iedere week zit ik daar een ochtend, de komende 2 maanden iig nog)
  • en dus sowieso qua identiteit etc, het afgelopen jaar heb ik dus ook al groepstherapie gehad gericht op emoties, waardoor ik ook heel veel ben gaan nadenken en praten en meer gevoelens accepteren etc. en ben steeds meer gaan praten met verschillende mensen in mn omgeving over allerlei onderwerpen, steeds meer nieuwe inzichten etc. echt heel interessant en goed (het heeft vriendschappen wel echt verdiept) maar ook wel gewoon zooooveel nieuwe informatie weer erbij steeds ofzo. En dat ik dus kanten van mezelf ben gaan ‘terugvinden’ die ik als puber heb weggestopt met mn angst/persoonlijkheidsstoornisverleden.
  • ik ben dus ook gestopt iig voorlopig met alcohol drinken omdat ik min of meer sowieso door de medicatie al gedwongen word omdat alcohol niet meer werkt om te ontspannen zoals voorheen. maar nu moet ik bepaalde sociale events dus ‘nuchter’ aangaan en dat is wel een ding
  • ik ben m’n leven aan het reorganiseren gewoon praktisch in huis/administratie, routines/to-do-lijsten aan het leren etc, allemaal dingen die ik ook aan het uitzoeken/uitproberen ben, wat voor mij werkt. en ik probeer mezelf niet te veel druk op te leggen (koken en sporten bijvoorbeeld lukt op dit moment even echt slecht dus dan maar even de easy way out en dat komt later vanzelf wel goed. zo vind ik sporten ook echt leuk, dus dat komt wel weer…), alleen ja het speelt wel op alle aspecten van m’n leven een rol dus kan het niet even wegstoppen ofzo
  • op werk ben ik teruggegaan naar 3 werkdagen en zit ik in een ander/nieuw team met mensen waarin we nog een beetje moeten uitzoeken hoe dat samenwerken gaat. en dus ook omdat ik afwijkend ben met ‘maar’ 3 dagen werken is dat voor ons allemaal even wennen + het is misschien wel de drukste periode van het jaar deze komende weken
  • ik worstel sowieso met werk een beetje nu in de zin van dat er gewoon best wat gedoe is ook onderling qua wie wel en niet promotie kan maken en wie in aanmerking komt en hoe terecht of onterecht dat is etc. ik vind mn directe collega’s echt heel leuk maar misschien is dat ook het ‘probleem’ haha, dat ik daardoor blijf hangen daar. (ik heb jaren echt slecht gefunctioneerd en aangemodderd met burn-out symptomen en periodes ziek gemeld etc, dus ik voel me ook niet erg zelfverzekerd om om bepaalde dingen te vragen, naast dat de baan zelf denk ik gewoon niet mijn ding is en ik toch iets anders wil op zich)
  • ik ben met een deeltijd studie begonnen en die is online en ik heb me echt volledig op stang laten jagen door de eager beavers die maandag al hun opdrachten hadden gedaan (in die online omgeving zie je alles daarvan) terwijl ik pas vanaf woensdag tijd had. en eigenlijk ben ik daardoor de hele week al aan het stressen over die studie ipv dat ik me op de inhoud en opdrachten richt want daar zou het me toch om moeten gaan; ik vind de inhoud ook echt leuk. alleen ik word gewoon gek van alles bij elkaar waardoor ik extra onzeker ook word over mezelf tov de medestudenten (er is ook best een strenge selectie geweest om binnen te komen en ergens las ik ook dat de verwachtingen hoog zijn van ons als studenten dus…)
  • Wat ik trouwens wel tegelijkertijd fijn hieraan vind is dat ik dus alleen ben, geen relatie geen kinderen of wat dan ook, waardoor ik wel echt de ruimte heb om op zoek te gaan naar wat werkt voor mij in m’n leven en dus van alles overhoop kan gooien (zowel qua omgeving als hoe ik ben/in het leven sta zegmaar) zonder dat ik dus direct rekening hoef te houden met iemand anders in mijn directe persoonlijke omgeving. Ik weet niet of ik dit zo had kunnen doen als ik bijv. nog samen was geweest met m’n ex of een kind zou hebben met een bepaalde behoefte aan structuur die ik misschien niet zou kunnen bieden of wat niet zou aansluiten bij wat voor mijzelf nu werkt.

Het is ook gewoon best veel en het komt waarschijnlijk met de tijd allemaal wel goed als ik een beetje m’n draai overal in vind, maar ik ben nu gewoon moe. (Overigens kom ik misschien wanhopig/paniekerig over maar gek genoeg voel ik me ook wel stabieler dan ooit eigenlijk. Ik zit niet in een wanhopige full panic mode te huilen ofzo, ik voel totaal niet de neiging om het maar op een drinken te zetten of wat dan ook.)

Ik heb een deadline vandaag voor m’n studie dus ik moet wel dingen gaan doen, haha. De deadline is een opdracht die me 2 uur zou kosten volgens de omschrijving, dus dat is echt prima haalbaar qua tijd. Eerst maar eens de hoofdstukken lezen die daaraan vooraf gaan en dan heb ik echt wel tijd genoeg om dit vandaag te doen.

–

Oke tot slot een hele korte praktische vraag aan het einde (ook voor wie geen zin/energie/concentratie heeft de rest te lezen :sweat_smile:); wat zijn manieren waarop jullie goed kunnen ontstpannen/je hoofd een beetje leeg kunnen krijgen? Voor mij werkte alcohol daar dus voor maar dat is om meerdere redenen een slecht idee, mindfulness/meditatie enzo vind ik ingewikkeld al wordt dat vaak wel genoemd. Maar misschien hebben jullie nog originele/andere ideeën om te proberen?

1 like
#1445

Pfoe dit is echt zo herkenbaar.

Ik heb best wel moeite met het feit dat je eerst relatief wel lang hebt zitten wachten tot diag dag, daarover hebt zitten nadenken, wat als wel wat als niet etc. Dan is die dag er en dan opeens is alles in een sneltrein, je hebt de stempel. Dus dat moet even landen (Al was ik blij dat er dus een “verklaring” was waarom ik dingen doe of reageer zoals ik doe en vaak raar wordt genoemd. Dan begin je met medicatie waardoor je denkt dat de hele wereld aan je voeten ligt en je denkt dat je alles kan, in één dag. wat weer een valkuil is. Vlak daarna gesprekken over de medicatie, gesprek over psycholoog en de intake daarvoor wat je verwachtingen zijn en dan na een paar weken beginnen met de psycholoog (wat dan drie maanden iedere week op dezelfde dag is) en tussendoor ook even met de psychiater om te horen hoe het tot nu toe met je gaat. Daarnaast nog je normale werk te doen, proberen om jezelf niet te druk te maken en alles te willen/kunnen doen. of toch weer wel en tien ballen omhoog houden waarvan er dan opeens 7 op de helft hangen en de laatste 3 nog niet eens op een kwart. Terwijl je juist dan met die blokkades in geen enkel ding verder komt. terwijl je juist dolgraag/blij bent dat ej nu die hulp krijgt vanuit ADHD centraal via psycholoog en dan kunt gaan leren hoe het wel kan met routines/lijstjes etc. Terwijl ik dan met die lijstjes ook weer gelijk alles perfect wil aanleren en uitzoeken en blabalabla. dan op tijd je medicatie blijven innemen (Ik wil de langwerkende niet want als ik een dag iets minder wil dan kan het met de lange bijv niet)

Qua werk wil ik eigenlijk wel wat anders gaan zoeken maar dat wil ik er nu ook niet bij gaan proppen want dan ga ik helemaal leip worden. Dus nu zit ik op een job waar ik mijn dagelijks ding doe en ook nog extra taken krijg waarbij niet iedereen lekker in mee werkt, moet ik iemand inwerken en dan gelijk daarna 1 hap adem nemen en weer door naar mijn leven als zijnde “Stiefmoeder” gatverdamme vies woord of als leuke vriendin. (Tuurlijk leg ik mezelf allemaal op maar u get me denk ik)

En daarnaast dan ook nog jezelf proberen opnieuw te ontdekken vanwege die stempel wat is mijn indentiteit en wat zijn mijn karakter eigenschappen en wat was al die tijd een “leugen” (ADHD).
Daarnaast ook nog eens druk maken omdat je jezelf eindelijk gaat kleden hoe je wilt kleden maar bang bent voor kritiek op werk.

Heb woensdag avond best wel weer een uitbarsting gehad qua humeur/emoties en ik had donderdag ook bijna zoiets van ik meld me ziek want ik heb gewoon nergens meer zin in want alles wat ik doe gaat toch niet goed. Heb het niet gedaan maar het spookt nog wel nog steeds in mijn hoofd.

Als ik jouw lijstje lees en dan die van mij dan is het ook gewoon echt heel veel. na van de week de podcast aflevering te hebben geluisterd over perfectionisme en hier nog de post over je cyclus en dat indelen in seizoenen. Heb ik heel even zoiets van; alles bekijkt het maar even.

Heb overigens ingeschreven voor haar bullet journal course, krijg je iedere dag 1 stukje doorgestuurd zodat je niet alles in 1x doet.

Hier is ontspannen ook echt een ding om aan te leren. Wat bijv de psycholoog zei van de week met takenlijsten maken is om met prio’s te werken.
A = vandaag
B = Deze week
C = Ooit (En kan je dan bijv hobbys aan plakken)

Dan pak je 1 of 2 A taken. en een B en dan als je dat af hebt pak je als beloning C een hobby. Had ook moeite om daar een beetje mee te puzzelen en daarin vind ik dan weer dat de aanvulling van podcast mevrouw heel fijn is.

Ondertussen ehb ik ook geen conclusie meer en ben ik ook naar hak en tak gegaan en nu de draad kwijt.

3 likes
#1447

Dat warrige is zo herkenbaar! Dat had ik ook toen deze optie genoemd werd. En ik dacht daarna wow ik herken alles!! Zou hier dan de oplossing te vinden zijn?! Idd niet vooruit lopen en dingen invullen maar als je heel veel herkend dan zit je vast in een goede richting te zoeken. Had jij ook niet ooit een iq test gedaan? Was daar niet iets opvallends in terug te vinden? Dat er een groot verschil zit tussen bepaalde onderdelen ofzo. En hoi😇

1 like
#1449

Haha geen conclusie is niet erg, de herkenbaarheid is toch altijd wel fijn te lezen met dit soort dingen! Vind het lastige ook wel dat de adhd-problemen/symptomen/whatever zegmaar zo’n fundamenteel onderdeel zijn van wie ik ben en echt in elk aspect van het leven eigenlijk. Het is niet iets wat je kunt ontwijken zo voelt het.

Het is gewoon allemaal erg veel en ook niet gek dat het ook van alles oproept enzo natuurlijk… 't is denk ik ook vooral een kwestie van tijd en het ook de ruimte allemaal geven ofzo? Zo min mogelijk de druk erop proberen te zetten en dan lukken bepaalde dingen maar niet of niet perfect. Al zijn er altijd dingen die helaas wel sowieso moeten (werk enzo) :sweat_smile:

Ik heb wel vandaag goed aan m’n studie gezeten en m’n opdracht ruim op tijd ingeleverd zodat ik zo wat anders kan gaan doen. Toen ik er eenmaal mee bezig was en een beetje inzat ging het eigenlijk wel goed. Ik vind de inhoud gewoon echt interessant, dus als ik mezelf opgestart krijg lukt het wel. Nu hopen dat ik geen al te vernietigende feedback ga krijgen, haha.

@Zemraluani ik heb idd op 32 de diagnose gekregen :raising_hand_woman:t2:
oh ik lees nu dat het geen vraag was maar dat je had gelezen dat er hier meer zitten met een diagnose op 30+ haha.
Ik weet eigenlijk niet zo goed hoe het met ruimtelijk inzicht gaat, ik ben daar wel echt slecht in. Ik denk dat dat ook relatief veel aandacht/onthouden vraagt ofzo? Dat je soortvan allerlei stappen in je hoofd voor je moet zien; zo’n kubus uitvouwen of invouwen als het ware. Sowieso al die taakjes met geheugen oefeningen ben ik zo slecht in of voel ik echt een weerstand tegen want kost me te veel moeite :sweat_smile:

edit; dit doet me eraan denken dat ik het laatst bij de psychiater ook had over mijn lompheid/onhandigheid en hij gaf aan dat dat niet per se een symptoom is van adhd, maar anderen herkenden het toen wel. Ik vraag me af of dat dan toch een soort aandachtsding is, dat ik niet goed oplet, afstand niet goed inschat etc. waardoor ik regelmatig tegen een tafel of muur oploop of iets omgooi ofzo

3 likes
#1452

Deurposten, lantaarnpalen, stoeprandjes, tegels, etc etc. Altijd met lopen kijk ik naar grond, probeer ik te genieten van mijn omgeving dan ga ik weer op mijn bek. Vreemd genoeg wordt dat de dagen voor mijn cyclus nog erger dan gebruikelijk.

Heb de laatste dagen alle druk even van mij eigen afgegooid en de seizoenen tip in mijn hoofd gehouden. Wonder boven wonder heb ik daardoor zaterdag ochtend de keuken schoongemaakt, slaapkamer opgeruimd de wassen weggewerkt. De gehele dag door heb ik een notepad meegesleurd overal heen om de dingen die in mijn hoofd kwamen, om die op te schrijven. Ik heb een A5 notitiepad en ik heb twee kantjes vol. Als je het op papier zo ziet, dan schrik wel echt van wat er een hele dag door je brein gaat aan kleine dingetjes waarvan je denkt “Oja, dit moet ook nog gedaan worden. oja dit moet ik ook nog doen”
Nieuwe ideetjes er bij alles.

Zometeen even proberen om een prio lijst te maken voor de week met de tips van ADHD centraal en die podcast vrouw waarvan ik de naam blijf vergeten.

ok 2 uur later; even gesprek gehad over de medicatie vandaag. van cyclus aangegeven en ik mag proberen om in die week eens te verhogen qua dosering. Kijken wat het beste werkt hierin. Wel blij en opgelucht er over.

4 likes
#1454

Hebben jullie ook 1 of 2 weken per maand dat de chaos nog erger lijkt, dat zelfs met redelijk goede slaap (6-7u) de medicatie ook niets meer kan recht trekken? Ik weet gewoon niet wat het is. Brain fog? Mijn hersenen lijken gewoon niet vooruit te branden. Ik voel letterlijk hoe traag ik denk. Op mijn werk ben ik zo traag, terwijl tijd en vooral snelheid een belangrijke factor is.

Bovenstaande gaat als het te lang duurt altijd over in een mental breakdown en pure wanhoop. Dat moment is nu, of eigenlijk vandaag want heb na werk niets anders gedaan dan huilen, slapen, ontwaken, en nog meer huilen.

#1455

Ja 100%. In m’n luteale fase en tijdens mn menstruatie functioneerde ik gewoon niet eigenlijk, ik was echt aan t overleven, waardoor ik de andere helft van de maand juist te hard ging en te veel wilde om schade in te halen

Ik heb net als @Clancy laatst overlegd met de verpleegkundig specialist om deze weken de dosis iets te verhoging, en dat bevalt tot nu toe goed, dus misschien is dat een idee?

2 likes
#1456

Ik ben mijn verlate slaapfase aan het behandelen met melatonine maar dan blijf ik echt lang suf.
Echt irritant, was de maatschappij maar passend voor mijn slaap.
Oh wacht daar had ik vroeger nachtdiensten voor :joy:

1 like
#1457

@Nestley_Toulhouse Yes het schijnt dus wel een ding te zijn met je cyclus, Sandra Kooij is een psychiater die er onderzoek naar heeft gedaan en die zegt dat het dus degelijk daar wel aan ligt maar het lijkt wetenschappelijk nog niet bewezen te zijn. Ik kwam via een YouTube video gisteren bij een opname van een podcast uit waarbij Sandra Kooij werd geinterviewd hierover.

Toen ben ik haar een beetje gaan googlen en kwam ik ook op haar (Soort van?) onderzoek (Zou het eerder een halve pitch noemen) hierover.

Schijnbaar kun je dit PMDD noemen. Als ik zo zie heb je verschillende manieren hoe je het kunt proberen te behandelen maar wat er zou werken bij iemand is weer verschillend. Even copy paste uit bovenstaande PDF:

Voor PMDD in het algemeen
werken:
• De pil, zonder stopweek (mn voor lich.
klachten
• Anti-depressiva (SSRIs) (mn voor
stemmingsproblemen)
Waarschijnlijk werkt bij vrouwen
met ADHD ook:
• Tijdelijke verhoging dosis ADHD medicatie
in week voor menstruatie (maar geen
onderzoek naar gedaan)
Intussen hebben we geen idee wat
het beste werkt voor wie….

Ik heb gisteren gesprek gehad met mijn verpleegkundigspecialist en ik mag 2x 15 proberen op de dag als ik in de week voor mijn menstruatie zit om te kijken of ik er beter door heen kom. Samen met de tips om het te zien als seizoenen, gaf mij al wat meer rust dan gebruikelijk. (Al is het alsnog lastig om rustig te blijven soms. heb woensdag ook echt nog best een kut bui gehad waar ik gewoon niet af kwam).

Nu heb ik het Mirena spiraal en ben ik benieuwd of er wellicht meer hier zijn met het spiraal. En vooral ook met de pil of zonder stopweek dat werkt/helpt.

Eigenlijk alles wat ik tot nu toe ben tegen gekomen zeggen allemaal hetzelfde; of de pil doorslikken of meds verhogen in die week.

1 like
#1458

Hier ook ontzettend onhandig. Ik zie alles over het hoofd. Ik kan nog over een blaadje vallen. Ik weet niet hoe het bij ADHD zit, maar bij autisme heet dit dus proprioceptie:

Proprioceptie of positiezin is het vermogen van een organisme om de positie van het eigen lichaam en lichaamsdelen waar te nemen.
wikipedia

En ik kan me zo voorstellen dat dit ook bij ADHD kan horen aangezien ADHD en ASS sowieso een hoop overlap hebben. @Hippe_kikker heeft daar ooit een hele duidelijke uitleg over geschreven (maar die staat niet meer online helaas).

Hier is mijn onhandigheid ook veel erger vlak voor mijn cyclus (wat @Clancy zegt). En ik overweeg ook om op die dagen mijn medicatie te verhogen (in overleg), maar wil dit eigenlijk pas gaan doen wanneer ik de onderprikkeling wat beter onder controle heb.

Ik merk namelijk dat ik methylfenidaat echt heel fijn vind, maar daardoor dus wel vaak onderprikkeld raak. Dat ik dan op de bank zit te huilen, prikkels wil, maar tegelijkertijd niet weet hoe ik die prikkels op moet gaan zoeken. Vaak is dit trouwens wel sociaal onderprikkeld.
En ik ben bang dat het alleen maar erger wordt als ik mijn dosering ga verhogen. Overigens merk ik ook meteen wanneer mijn medicatie nog niet werkt.

Mijn AD(H)D-diagnose heb ik trouwens op mijn 36ste gehad nadat ik zelf aangegeven had bij de psycholoog dat ik me toch eens op ADHD wilde laten testen, omdat ik een aantal dingen niet vanuit ASS herkende en me toch wel flink herkende in ADHD. Ik was trouwens oorspronkelijk in behandeling bij de GGZ-instelling voor autisme (maar daar is inmiddels ook trauma, een mogelijke dwangstoornis en dus AD(H)D bijgekomen). ASS diagnose op mijn vijftiende gehad overigens, maar toen totaal geen begeleiding gehad (dus wellicht was het dan al eerder naar voren gekomen).

Typisch weer, want eigenlijk kwam ik om een vraag te stellen en niet om een heel opstel te tikken. Maar afgeleid. :smiling_face_with_tear:
Wat ik wilde vragen: nemen jullie elke dag op dezelfde tijd medicatie of wisselt dit met wat je moet doen op een dag?
Ik neem op werkdagen mijn medicatie bijvoorbeeld om 8, 12, 16 en 20 uur, maar ik merk dat ik aan die van 8 uur nog niet zoveel heb voor ik ga werken bij mijn baan in loondienst om 10 uur.
Ik ben ook zzp’er en het zou fijn zijn als ik een deel daarvan al kan doen voor mijn baan in loondienst start voor die dag. Soms lukt het wel, maar veel vaker niet.

#1459

Ik sta vrijwel nooit hetzelfde tijdstip op. Heb verschoven diensten, dan wel/niet kinderen over de vloer en de ene keer dat het wel lukt om uit te slapen en dan weer niet. Dus qua inname is het starten vrijwel nooit hetzelfde. soms lig ik ook nog een uur in bed voordat ik uberhaupt opsta. Dat soort momenten komen overigens weinig voor want dan is mn hele dag ook al verpest als ik dat heb gedaan. maar goed, nee. Sommige dagen die echt heel lang zijn. als ik kantoordag heb en dan daarna moeten we bijv nog kinderen halen van de opvang, hun ritueel doen en dan zelf nog eten etc en de avond samen gezellig hebben dan neem ik 4x 10 inpv 3x 10 en 1x 5. En dat vond de VS ook prima. Was beetje bang dat ze er iets van zou vinden maar ze zegt gewoon letterlijk dat ik moet doen waarbij ik denk dat het helpt. want het is voor mezelf en niet voor haar. zolang ik niet problemen krijg met slaap etc vind ze het allemaal prima.

Dit alles zorgt er voor mij ook voor dat ik de langdurige niet wil. al neem ik ze wel netjes om de 3/3,5 uur in als ik eenmaal ben gestart. de laatste neem ik of hoger of normaal of niet.

edit; ik moet wel zeggen dat ik het fijn vind dat ik niet de enige ben met die PMS achtige klachten rondom ADHD maar vind het daarnaast zo kut dat er niet gewoon één goede oplossing voor is. Frustrerend.

1 like