Ik vergeet elke keer hoe goed het voelt bij te zijn met de afwas.
3 likes
Met de afwas heb ik dit niet zo (oké, soms), maar met de was wel. 
1 like
Haha was/afwas is vergelijkbaar toch. Hoewel ik de was minder vervelend vind omdat ik dat gewoon in de machine gooi en dan wordt het gewassen. Hoewel ik wel een hekel heb aan het uithangen ervan (zeker zo’n was met heel veel sokken en ondergoed 
) en oke vooruit het opruimen daarna is ook wel een ding, want het blijft vaak veel te lang op het rek hangen terwijl het allang droog is…
1 like
Ik ben gisteren gaan kijken hoe 15mg me bevalt. Gezien ik ak week sharkweek zal hebben en maandag een dag kantoor heb, wilde ik een keertje proef draaien. Vanochtend naar het centrum/bieb geweest en nu weer in de 15. Echt al mn prikkels zijn gewoon echt. Zit zo rustig om me heen te genieten, kan dingen nog beter de aandacht geven en om mij heen laten. Zoals nu bijv ben ik aan het typen en zegt mijn vriend wat vijf keer, kan ik gewoon zonder irritatie reageren.
Moet er gewoon van huilen (blij) 
Ohja en meditatie werd me ook aangeraden. Dat heb ik gisteren eens geprobeerd en was wel oke. Denk dat ik er vooral even aan moet wennen. Daarna wel wat rust terug en weer zin in de avond.
2 likes
Bij mij is het vooral het ophangen/neerzetten en dan later opruimen. De taak an sich (afwassen/wasmachine vullen) vind ik niet heel vervelend, maar dus wel het afronden.
1 like
Vandaag zou ik mijn eerste CGT hebben over plannen vgm, maar ben dat helemaal vergeten, ik had gewoon college en ik dacht wie belt me nou toch. Zo genant
Wil eigenlijk het liefst afmelden maar heb al zoveel betaald 
Ik begin steeds meer te denken dat ik ADHD heb. Vooral doordat ik op insta enkele vrouwen volg die de diagnose kregen op latere leeftijd en er veel over delen en bij het meeste denk ik, ja dat ben ik.
Ik heb nu enkele online tests gedaan en bij al die tests komt er uit dat er een zeer hoge waarschijnlijkheid is. Maar eerlijk gezegd lijken me dat vrij simpele testjes. En de vragen leken mij ook nogal simpel en voor de hand liggend.
Daarnaast vraag ik me af of ik er nu iets mee moet/wil…
Ik heb wel de laatste tijd heel wat issues op mijn werk. Ik kan echt een ganse dag werk ontwijkend gedrag zitten doen ( hallo forum) ipv mij te concentreren op het werk. En nu bv. die ADHD ben ik daar alles over aan het opzoeken ivp gewoon mijn werk te doen.
Is er hier een gouden tip voor?
Want ik geloof echt dat ik al mijn energie die ik nu en mega random dingen stop in mijn werk zou stoppen, ik er zeer goed in zou zijn maar dat lijkt me te veel gevraagd.
Het lijkt me wel een verklaring voor heel wat dingen van vroeger ook.
Oo en ik heb een sterk vermoeden dat mijn zoontje van nu 4.5 ook ADHD heeft. Maar hij kan natuurlijk ook gewoon een drukke kleuter zijn.
2 likes
Na mijn depressie heb ik altijd gedacht dat het niet enkel alleen een depressie was waar ik last van had. door tiktok kwam ik ook heel veel filmjes tegen over ADHD. Dingen die je doet, die er bij zouden horen etc (Ook ee valkuil want niet alles is ADHD natuurlijk maar kan ook je karakter zijn). Uiteindelijk kreeg ik een nieuwe vriend, die ADHD heeft, dus ik vertelde dingen aan hem en hij zei direct van; oh ja ik denk ook zonder het weten van wat je me nu verteld dat je adhd hebt.
Ondanks mijn twijfels, die ik net zoals jij had over die simpele testen, gewoon naar de huisarts gegaan om het te laten onderzoeken. aangegeven welke symptomen ik heb etc en als het geen ADHD is dat ik wil laten uitzoeken wat het dan wel is.
Uiteindelijk bij ADHD centraal terecht gekomen met een verwijzing en daar testen ze je gewoon door een hele dag. Qua kinderen is het denk ik volgens mij vanaf een bepaalde leeftijd dat ze testen. (Ben het niet helemaal zeker)
Gisteren een pop gekocht als verjaardagscadeau. Drie keer raden wie er nu zit uit te zoeken hoe je poppenhuis meubels zelf maakt. (y)
Naast de sjaal waar ik net weer aan begonnen ben met haken.
Ik ben sharkweek overigens redelijk goed doorgekomen met verhoging van de medicatie. Heb vanochtend even uitgetikt hoe en wat naar mijn verpleegkundigspecialist, ben benieuwd wat zij van de dosering vind.
Wat voor mij nu werkt:
1x10
1x15
1x15
1x10
1x5
Als ik na 2 maal 15 naar de 5 ging, crashte ik enorm hard. dus besproken en gaf ze aan dat ik dan 1x 15 en dan 1x 10 en dan 5 kon proberen. maar die 15 vond ik echt iets te lekker. kreeg ik nog dingen gedaan. focus is huuuuuuuge met 5 extra Ik ga niet liegen als ik dat vaker gewoon tussendoor ga doen. Niet zo vaak dat ik er aan wen.
Succes vandaag!! 
Ik herken je angst heel goed, dat had ik destijds idd ook… ik weet natuurlijk niet hoe het bij jou zit, maar heb al wel gezien dat adhd zich zooo verschillend kan uiten en het zo kan wisselen waar men ‘last’ van heeft qua symptomen etc. En dat ik bijv. dacht van bepaalde dingen geen last te hebben; ik kan echt prima op tijd komen als dat nodig is, terwijl ik ook mensen ken die dat echt niet voor elkaar krijgen, wat ze ook doen. Maar bij mij gebeurt er achter de deur wel van alles dat niemand ziet; ik zorg ervoor dat ik er ben op de tijd, maar dat ik mn bed niet uit te branden was en daardoor ook alles thuis skip qua ontbijten en geen eten bij me heb (want ik heb geen boodschappen gedaan of niet de tijd genomen of er niet aan gedacht nog iets mee te nemen)… dan blijkt het ineens toch wel iets waar ik moeite mee heb terwijl als je alleen vraagt of ik op tijd kan komen als het nodig is dan zeg ik ja. Overigens ook alleen als het écht nodig is, bij vrienden/familie dingen enzo ben ik vaak zat alsnog laat haha, kan ook zoooo slecht inschatten hoeveel tijd ik nodig heb om de deur uit te komen.
Maar ook dat gevoel van iemands plek innemen die het beter kan gebruiken herken ik heel erg, heb ik eigenlijk nog steeds wel. maar eigenlijk is dat onzin want ik heb de hulp ook gewoon nodig en of het nou ‘erger’ is bij anderen doet daar verder niets aan af.
–
Wat ik dus ook wel een interessante vond, laatst in de groep ging het over de diagnose en dat er dus alleen sprake van is adhd wanneer men daadwerkelijk echt last heeft van de symptomen etc. Ergens vind ik dat dus ook wel een tegenstrijdige; dus eigenlijk kunnen twee mensen ‘hetzelfde’ hebben maar als de ene er geen last van heeft is het ineens geen adhd? Aan de ene kant snap ik het, aan de andere kant vind ik het ingewikkeld, haha.
1 like
Ik heb heel lang gedacht dat mijn klachten vanuit autisme kwamen. Daar zit natuurlijk ook veel overlap in. Maar een deel van de dingen die vrij kenmerkend zijn voor autisme heb ik bijvoorbeeld niet of veel minder. Mijn moeder grapte vroeger ook weleens dat het leek of ik ADHD had, omdat ik dan nogal druk was. Maar ik liet dat buiten de deur veel minder zien en vooral niet bij vreemden. Destijds was nog het stereotyperende beeld gangbaar voor ADHD, dus niemand heeft ooit gezegd: ‘Moet je niet eens onderzoeken of je ADHD hebt?’
Toen las ik Druks van Francien Regelink en het was alsof ik over mezelf las. ik was al in behandeling voor autisme (en een trauma dat ik opliep tijdens de behandeling door een gebeurtenis), maar durfde het pas maanden later aan te kaarten bij mijn psycholoog.
Inderdaad, ik was ook bang dat ik toch geen ADHD had, wilde ook die plek niet innemen van iemand die het veel dringender nodig heeft en vond dat ik niet moest vragen of er nog een stickertje toegevoegd kon worden (of dat er in elk geval naar gekeken kon worden). Uiteindelijk dus wel gedaan en ik bleek inderdaad in elk geval ADD te hebben.
Ik weet niet goed of ik deze vraag hier moet stellen of in het sekstopic, maar het gaat wel om iets dat met ADHD samenhangt. Ik vroeg me af of jullie weleens naar een seksuoloog geweest zijn?
Ik overweeg dat dus, omdat er bepaalde dingen zijn die ik lastig vind zoals gedachten omzetten naar daden. Ik blijf heel erg in de overdenkmodus hangen en tegen de tijd dat ik daaruit ben is de sfeer natuurlijk totaal doodgeslagen. En daarnaast mis ik soms focus en ga ik aan alles behalve aan de handelingen op dat moment denken zoals boodschappenlijstjes. Zou hier dus handvatten voor willen, maar ik wil dit niet met mijn vaste psycholoog bespreken.
ik ga trouwens in overleg met mijn psychiater mijn dosering van de Ritalin aanpassen. Dus niet: 2 keer 20 mg, 1 keer 10 mg en 1 keer 5 mg, maar kijken wanneer ik meer nodig heb en wanneer minder. Zo ga ik rondom hormoonwisseling waarschijnlijk meer slikken en op andere momenten juist weer minder.
2 likes
Ah wel goed dat je dat ook met haar hebt besproken! Heeft haar reactie je ook een beetje gerustgesteld daarin dan nu?
—
Ik vind t trouwens heel gek om te merken dat ik de afgelopen tijd echt steeds meer soortvan allerlei kanten van mezelf ontdek die ik blijkbaar lang geleden heb weggestopt. Als kind was ik heel enthousiast, actief, eindeloos aan het praten etc en vanaf de puberteit echt enorm onzeker teruggetrokken stilletjes etc. En nu lijkt het ineens weer terug te komen, alsof ik ineens op mn 32/33e voor het eerst weer ‘mezelf’ aan het worden ben? Heb ik vast al eerder gezegd ook hier, maar dat ik t ook best lastig vind te zeggen hoe ik nou echt ben als ik bijv van die persoonlijkheidsvragenlijsten zou invullen oid (had t laatst met iemand over die disc kleuren enzo haha, oa daarbij)
Maar dat ik dus ook iets minder bezig ben met hoe anderen over me denken in de zin van dat ik probeer te voorkomen dat ze me irritant vinden. Ook bij nieuwe mensen. De onzekerheid zit er nog steeds wel deels hoor, maar alsof ik toch meer mezelf kan zijn. Is wel dubbel dat dat nu “pas” een beetje lukt ook.
Ik heb dus ook het idee dat ik ineens steeds meer vergeet maar misschien is dat ook omdat ik meer in een to-do app heb gezet waardoor ik niet zo krampachtig de hele tijd in mn hoofd bezig ben alles te onthouden. Als ik t gewoon ergens heb staan scheelt dat weer ruimte in mn hoofd, zegmaar.
4 likes
Ja volgens mij werd ik vroeger dus ook wel irritant gevonden, en na wat sociale situaties waarin ik werd buitengesloten of van de ene op de andere dag er niet meer bij hoorde ofzo, ben ik me heel erg gaan aanpassen/terugtrekken. Vind dat ook vooral heel verdrietig voor mijn 9/10/11/12jarige zelf als ik er nu aan terug denk. Maar ja als zulke dingen vaker gebeuren ga je toch op een gegeven moment denken dat het aan jou ligt en je niet goed genoeg bent zoals je bent he 
Ik vind trouwens dit liedje heel treffend bij deze hele soortvan “tussenperiode” nu;
En dan vooral dit stukje:
Vandaag ben ik gaan lopen
Maak me klein bij elk geluid
Ben veel banger dan ik was toen ik nog stil stond
Mag zo wezen
Maar ik kom eindelijk, ik kom eindelijk vooruit
2 likes
Even een gekke vraag hier maar ik ga het toch even stellen. Principe zou methyl niets moeten doen met je hormonen dus je cyclus zou gewoon door moeten gaan. Nu heb ik eigenlijk vanaf aug-sept een beetje gedonder met mijn cyclus. Sept een week te laat en nu ook weer een paar dagen te laat. In beide maanden heb ik hier en daar verhoogd van de medicatie. En nu de laatste week voor menstruatie ook hoger dan normaal.
Hebben jullie dit ook? (Zw Testen zijn negatief)
Ik heb overigens een Mirena
Ik heb nu een kyleena en hiervoor mirena en daar heb ik ook wel vaker van dit soort gedonder mee (ineens een stuk vroeger of later), maar voor mij is dat op zich normaal. Ik ben nooit echt heel regelmatig geweest en denk dat stress ook wel eens invloed heeft. Qua medicatie geen idee. Ik zou het zelf niet zo direct aan elkaar linken gezien mijn eigen ervaring met wisselingen qua ongesteld zijn, maar ongetwijfeld is dit zoiets waar ook niet per se ooit echt onderzoek naar is gedaan dus durf er verder niet zoveel over te zeggen
4 likes
ik ging de eerste keer gewoon praten. waar ik tegenaan liep, hoe ik het traject zelf voor me zag, hoe de pyscholoog dacht hoe het zou gaan verlopen, of ik evt medicatie zou willen. de psycholoog heeft me toen doorverwezen naar de psychiater voor het daadwerkelijke onderzoek. dat was ook eerst praten en daarna 1,5 uur testjes doen. toen heeft de psychiater de uitslag doorgestuurd naar de psycholoog en gingen we dat samen bespreken. maar goed, dit was niet in NL dus weet niet of je hier echt iets aan hebt haha
1 like
Bij mij was het het eerste gesprek anderhalf uur (denk ik?) praten + tussendoor testen maken. Daar werd wel bij alles verder doorgevraagd en of ik voorbeelden kon geven, hoe het vroeger ging en hoe ik daar nu mee omga.
Ik moest mijn rapporten van vroeger meenemen. Waar ze echt niets aan had want kwam niet verder dan ‘rekenen gaat slecht’. Tweede afspraak was met mijn moeder erbij die dan gevraagd werd hoe ik als kind was, ze dingen aan mij merkte. Vond ik wel lastig want ik heb mijn hele jeugd kunnen doen alsof ik vrienden had, niet gepest werd etc dus ergens de ‘angst’ dat mijn moeder de eventuele diagnose zou kunnen verpesten. Maskeren kun je leren maar gelukkig prikte mijn psych daar wel doorheen.
Daarna de uitkomst/uitslag en wat er verder mogelijk was. Groepstherapie, begeleiding en of medicatie.
3 likes
Ik had 2 keer een gesprek van 2 uur. In het eerste gesprek gingen we dieper in op mijn jeugd en was het fijn dat ik nog dingen als rapporten had (bij gebrek aan een ouder) waar de psycholoog ook wel echt wat aan had. Er werd bijvoorbeeld in beschreven dat ik altijd zat te wriemelen en dingen altijd afraffelde. Ondertussen stelde de psycholoog me vragen over wat ik als kind deed qua gedrag. Bij het tweede gesprek ging het over nu en zat er ook een vriend bij die kon aanvullen waar nodig.
2 likes
Waarschijnlijk zal het overal ook wel anders gaan. In mijn geval had ik al een voorbereidend gesprek gehad erover met mijn toenmalige psycholoog (haar collega deed het onderzoek), dus misschien is het ook meer zoiets.
1 like
Zo herkenbaar uit de schoolrapporten! Typisch hè?
3 likes