Ik heb zojuist het (voorlopig) laatste gesprek gehad met mijn psycholoog en mijn moeder. Ze vermoed dat ik over twee weken de uitslag heb. Ik hoop eigenlijk gewoon dat ik het heb, want dat verklaart dan zoveel dingen in mijn gedrag en ik denk dat het dan makkelijker is om handvaten te creëren in mijn leven. Ik denk als ik het niet heb dat ik me dan nog meer een mislukkeling voel want dan ligt het echt allemaal volledig aan mezelf, zonder duidelijke oorzaak.
Voor nu dus in spanning afwachten!
Mooi artikel.
ja klopt per dag! Ik neem zelf ‘stiekem’ soms al wat meer in (60 mg vaak in de ochtend dan twee tabletten) om te kijken of dat werkt maar soms werkt het averechts en soms is het weer hetzelfde. Maar goed dat is misschien ook mijn eigen schuld door zelf dokteren en dan elke dag weer iets anders proberen :’)
Het is ook grappig dat ik eens nog twee langwerkende (2x30) vond en dacht ‘ach kijken wat het doet’ die beiden innam en toen zoiets had van wacht eens even…dit doet wel…iets?! Ga nu gelijk een afspraak met mijn huisarts inplannen anders vergeet ik dat weer.
Internally, my mind was always racing. I was often anxious, depressed, and wondering why I seemed to only have two modes: either ultra-motivated or burnt-out to the point of tears. I spent most of my life figuring I was broken.
En toen belden ze naar de vaste lijn op het moment dat ik dacht: fuck it, ik ga niet de hele dag wachten op jullie shit want ik ben nu motivated to do ALL the things. Nu weer een nieuwe poging wat weer door andere omstandigheden op zich zal laten wachten.
Oh ja #4 is wel mijn huidige stadium.
Zo telefoontje van PsyQ overleefd en kom dus in aanmerking op verdere screening en alles. Spann0nd!
Ohh, spannend inderdaad! Succes!
Ik zit dus op mijn diagnose te wachten van PsyQ. Ze gaan me donderdag bespreken en vrijdag hoor ik de uitslag. Ik kan niet wachten tot het zover is, maar ergens wil ik het ook niet weten. Want stel voor als het niet is wat ik denk/hoop?
Zo herkenbaar dit! Echt niet goed voor je zelfvertrouwen zulke weken.
Heb je het aan hem verteld? Ik vond dat echt te gênant en wil geen grote druk op hem leggen (hij zegt op vakantie al dingen als “lijkt wel of ik je reisleider ben” 
) dus heb sommige dingen wel beetje verzwegen.
Wij hebben ook nog een hond die hij meestal uitlaat en ik was voor m’n gevoel de hele week alleen maar bezig met hoe laat die uitgelaten moest worden. Hele avond in wachtstand omdat ie vlak voor het slapen nog uitmoet. Dat bleef ik steeds uitstellen dus heel laat naar bed.
En ik was er echt van overtuigd dat ik extreem zou genieten die week. En uiteraard denk ik dat dat een volgende keer wel perfect gaat lukken (de hond breng ik weg dan 
)
Ik denk dat deze persoon in de fase ‘optimistische ADHD-denial’ zat? En die mist ook dus. 
Wel echt fijn dat je zo iemand in je leven hebt. Het blijft hoe dan ook kut natuurlijk en misschien ook niet altijd minder moeilijk.
Dat vergeet ik soms ook wel. Dat ik er rekening mee moet houden dat het niet zo’n ding wordt ‘want dan is het opgelost / ben ik gelukkig’.
Dit is echt zoiets hardnekkigs in mijn hoofd he. Niet zozeer qua adhd in het algemeen, maar meer zo van; als ik nou m’n huis een beetje op orde kan houden, als ik een beetje gezonder eet, als ik wat meer ga sporten, als ik wat beter presteer op werk, als ik m’n sociale leven wat meer op orde heb, als ik een relatie heb, als ik niet meer steeds alles uitstel en dingen doe wanneer het nodig is… dan word ik gelukkig. Alsof het een soort eindstation is en ik daarvoor eerst aan een aantal eisen moet voldoen. Waardoor ik dus ook eigenlijk al jaren een beetje in een soort wachtstand zit, tot ik m’n shit gefixt heb en dan kan ik eindelijk m’n leven gaan leiden
O dit zo hard 
En niets wat dan ook maar een beetje lukt om op te pakken, want iedere keer weer een andere bump waar je tegen aan loopt of over heen moet.
Als je na overdracht van adhd centraal (of überhaupt psycholoog/psychiater) naar de huisarts en je wilt je medicatie laten ophogen, moet je dan eerst weer contact opnemen met je (ex) behandelaar of weer naar je huisarts en daar miss weer naar adhd centraal etc.
Weet iemand dit wellicht?
Adhd centraal was zlef niet zo moeilijk met bijstellen omlaag/omhoog maar ik weet niet hoe dit zit nu ik klaar ben.
Merk dat ik met 15 inpv 10 in de middag met even wat lekkerder in een flow terecht kom.
En deze week na mijn menstruatie lijkt de medicatie weer zo lekker te werken. Alsof ik er voor het eerst weer aan zit. Alsof ze de mylan sterker hebben gemaakt😂
Hangt echt van je huisarts af. Kan ook nog dat hij wil overleggen.
Nee, ik niet! Als ik ziek ben voel ik ook echt een beetje aversie tegen m’n medicijnen. Had vorige week toevallig keelpijn en koorts enz, heb toen een paar dagen geen Elvanse genomen. Wel heel veel pijnstillers 
Vond het ook fijn om zo beter te kunnen voelen hoeveel slaap ik nodig had en heb daardoor extra geslapen, dat zou normaal niet lukken.
Beterschap!!
Dit plaatje is zo herkenbaar. Zit nu weer allemaal dingen te doen want NU KAN IK HET! ook vanwege andere redenen om straks weer later keihard te crashen.
@Friemel beterschap! Ik zou inderdaad nu vandaag lekker geen medicatie nemen en deze dag voor jezelf nemen om uit te zieken.
Ik kwam dit bericht tegen op Linkedin omdat ik PsyQ daar volg.
Misschien vinden mensen in dit topic ook interessant om dit onderzoek en platform te volgen:
Edit: Het gaat dus over dat vrouwen met ADHD vaker last hebben van hart- en hormonale klachten en dat ze daar het H3-netwerk voor oprichten zodat vrouwen de zorg krijgen die ze nodig hebben.
Rare vraag maar weet iemand of er gratis WiFi is bij adhd centraal den haag?
Heb ik nu ook. Merk zelf geen verschil qua werking.
Kijk tip:
Gaat over vrouwen met ADHD, wie op latere leeftijd zijn gediagnosticeerd.
