Niet met dit medicijn maar net bij de apotheek hing er hier net wel een briefje dat deze veranderingen bij de zorgverzekering liggen, niet bij de apotheek. Dus dat je je daar moet beklagen als je het er niet mee eens bent en uit ervaring weet ik dan als ik wat bijbetaal, vaak nog niet eens 10 cent, dan mijn “eigen” variant weer meekrijg.
Eens die docu gaan kijken, trouwens.
Aah ik zat in spanning af te wachten op de uitslag van mijn adhd onderzoek. Nu wilt mijn psycholoog nog een afspraak inplannen met mij en mijn moeder over het milieu waarin ik ben opgegroeid. Is dit gebruikelijk?
Over het milieu, werd het echt zo gezegd? Klinkt me vreemd in de oren eigenlijk… Ben je misschien al geweest ondertussen?
Tegen mij en wat ik vooral hoor is gezegd dat ze ouders willen spreken om te horen hoe je als kind was qua gedrag thuis, vanuit school hadden ze graag rapporten (maar goed die waren zo summier vroeger). Of betekent dit bij elkaar milieu??
Ik vond het ook vreemd. Ze gaf duidelijk aan in mijn voicemail “het milieu waarin je bent opgegroeid “… De andere gesprekken over hoe ik was als kind hebben we ook al gehad.
Maandag heb ik het gesprek, maar dan ga ik wel om toelichting vragen
Hier ook, van Mylan is er een productie issue ofzo.
Ik merkte met pharma nog wattes dat het minder goed bij me werkte. Voor nu is het beter dan niets in ieder geval 
Ik ben zelf doorverwezen naar PsyQ en heb alleen nog maar een telefonische intake gehad of de verwijzing zinvol was en wat algemene vragen.
Ik lees de hele dag dingen over de verkiezingen en stemmen. Ben er best wel mee bezig. Verheug me op de uitslagen etc. En om 17:00 denk ik ineens… oh wacht even, ik moet zelf natuurlijk ook nog gaan stemmen! Geen moment aan gedacht.
Geen idee of dat ADHD is hoor maar waarom kunnen zulke dingen in mijn brein zo los van elkaar staan? 
Doodeng vind ik dat soms. Ook op mijn werk bijvoorbeeld. Ergens totaal in opgaan, echt mijn best doen, en dan toch iets heel cruciaals vergeten.
Word zo gek van mezelf. Of ik werk 0 u per week, of meteen dubbel fulltime zowat. Echt geen balans. Dat dubbele is alleen 2 weken maar ik had echt nee moeten zeggen, nu is het te laat. En stage 3 dagen deze week. Ik schrijf het allemaal netjes in mn agenda maar handel er vervolgens niet naar.
Ik ben ook gewoon vergeten mn stempas enz mee te nemen terwijl ik vandaag de hele dagop de locatie was waar ik wilde stemmen. Dus in de avond weer heen en weer racen, hele dag rustig ineens was het hele dorp in het gemeentehuis.
Dit is net alsof ik het heb geschreven.
Heb inderdaad ook zo’n enorme onrust op mijn werk en telkens het gevoel dat er opeens een gigantisch iets zal uitkomen dat ik niet gedaan heb.
Jij kan het wel heel goed neerschrijven en verwoorden, dat lukt mij niet zo goed.
Ik ben mede hierdoor aan het denken om te veranderen van werk maar denk dan ja 9 op de 10 gaat het daar na een tijdje ook terug zo.
Ik vind het zo lastig
Ja qua werk veranderen kan absoluut goed zijn, maar ik overschat ook het hele idee van een soort “frisse nieuwe start”. Alsof dan ineens alles anders gaat zijn ofzo weetjewel. In het begin is het wel fijn als je ergens nieuw bent en er nog geen verwachtingen zijn en je nog niet achter de feiten aanloopt (dit is mijn huidige situatie), maar uiteindelijk komt dat natuurlijk ook gewoon weer terug waarschijnlijk.
Ik zit nu ook ergens waar ik straks heel veel projecten tegelijk ga hebben lopen, wat eigenlijk volgens mij aan de ene kant wel echt vragen om ellende is. Hoe ga ik daar het overzicht over houden?? Ik moet wel uren schrijven en volgens mij helpt me dat in ieder geval nu dus nog om mezelf aan het werk te krijgen, ik moet tenslotte toch een beetje verantwoorden wat ik doe. (Al werkt het niet helemaal zo en ik vermoed dat dit effect weer afneemt als ik beter zicht op alles krijg, haha).
Zelf zat ik wel gewoon een beetje vast in m’n vorige werk, en vond ik het ook gewoon eigenlijk nooit echt leuk. Had gewoon een baan nodig en ben blijven hangen. Nu doe ik iets wat aansluit op m’n studie en waar ik actief voor gekozen heb en heb al wel een paar keer echt zo’n gevoel gehad van; oke dit vind ik leuk/dit kan ik/hier zit ik goed. En dan heb ik bij m’n vorige werk nooit echt zo gehad.
Maargoed ik denk dat dat gevoel van onrust ook wel weer terug gaat komen als ik meer verantwoordelijkheden krijg en de werkdruk omhoog gaat, dus in die zin is het denk ik niet per se een oplossing. Alleen heb ik dus nu wel ergens van binnen wel zoiets van er is een reden dat ik dit werk ben gaan doen en eigenlijk net als m’n studie; in de kern vind ik het wel leuk/interessant (en alsnog zeker niet elke dag of met alle werkzaamheden haha). Tegelijkertijd ken ik ook mensen die werk gewoon zien als werk, je hebt nou eenmaal geld nodig etc, maar ik merkte dat ik er in m’n vorige werk wel tegenaan bleef lopen dat ik het gewoon echt in de kern niet leuk vond/nooit écht heb willen doen.
En op zich als je natuurlijk ergens wel echt een beetje vastgeroest zit kan ergens anders heen gaan denk ik ook op zichzelf wel iets goeds zijn. Denk dat het naast elkaar kan bestaan!
Ik, 100 x per jaar
hahaha ja sowieso ook ongeveer dagelijks het hele idee dat ik iets de volgende dag met frisse moed ineens wel ga doen 
Als je weer eens een nieuw notitieboekje hebt gekocht ofzo 
En dan mental breakdown omdat het op blz 1 al fout gaat
Heb ook mn 4e agenda in gebruik. Maar dat gaat steeds beter.
Hoe gaan jullie om met woede uitbarstingen die dan ‘uit het niets’ lijken te komen, waardoor je in een waas zit waardoor je iemand helemaal afbrand. Op een gegeven moment afkoelt en je realiseert wat je hebt gedaan?
Is dat perse iets van ADHD? Ik herken dit namelijk helemaal niet.
Het schijnt wel een ding te zijn ja.
Herken het eigenlijk ook niet (heb wel soms huilbuien die uit het niets komen) maar heb je iets van cgt of e-modules oid? Ik heb het idee dat daar iets van woede was maar dat had ik dan niet gekozen om aan te werken dus weet niet precies wat de inhoud is
Kan ook gewoon je persoonlijkheid zijn maar ook dat kan werken met de dingen die @chasingrainbows beschrijft.
Ik heb zelf autisme en daarbij wel eens meltdowns. Volgens mij komt dat ook voor bij ADHD dus misschien is dat wat je bedoelt? Bij mij helpt het heel erg om te onderzoeken wat het triggert. Ik kon vroeger heel erg boos worden als ik onbewust heel erg overprikkelt was omdat elke andere prikkel dan gewoon te veel was. Nu uiit dat zich vaak eerder in huilbuien. Voor mij helpt het vooral om meerdere keren per dag ff in te checken hoe ik me voel en voelen of ik nog oke zit qua prikkels.