ADHD-topic

Allereerst: heel rot voor jou, en een hele zware last.

Ik weet niet of dit van toepassing is op jouw partner, en het gaat mij niets aan wat voor medicatie hij krijgt. Maar, ik herken een hoop van wat je beschrijft, als het gaat om karakterverandering. Van wat ik bij iemand heel dichtbij in mijn persoonlijke kring heb gezien. Nadat zij voor ADHD op dextroamphetamine is gezet. Lang verhaal kort, ook totaal afgevlakt en in haar geval heel paranoïde.

Medicatie is nooit een excuus, maar kan voor sommige mensen wel op de verkeerde manier levensveranderend zijn (het kan dus ook positief de andere kant op). Zeker omdat jij in je post aangeeft, dat het vooral na de medicatie zo veranderd is. Is het misschien een goed idee om daar nog eens naar te kijken met zijn hulpverlener(s). Misschien is er een betere match voor hem te vinden, wat hem in ieder geval minder af vlakt.

Veel ADHD medicatie is afgeleid van amphetamine (ook wel bekend als bijv. speed), en dat werkt voor iedereen anders. Dit is ook een bekend fenomeen bij de hulpverleners. Er werd in mijn persoonlijke geval ook meermaals tijdens het starten benoemd, dat ik het moest aangeven als het niet goed voelde, zodat er gekeken kon worden naar een alternatief. Maar soms heb je dat misschien zelf niet door, en je omgeving wel.

Heel veel sterkte. Ik hoop dat jullie er goed uit kunnen komen :hugs:

1 like

Het zit echt nog niet in mn systeem om over mn medicatie na te denken als ik naar het buitenland ga :sweat_smile: Nou heb ik nog wel even en ga ik sowieso maar een paar dagen en kan ik desnoods ook prima zonder medicatie erheen maar toch…

Sowieso blijft het vaag dat lisdexamfetamine niet onder de opiumwet valt hier dus in theorie zou ik het gewoon mee kunnen nemen? Of ja, mits dat ook geldt voor het land waar ik naartoe ga natuurlijk. Ik ga dus naar spanje en heb geprobeerd te googelen wat daar onder de opiumwet valt en hoe het zit met medicatie maar kon dat totaal niet terug vinden. En als je via nederlandse website kijkt staat lisdexamfetamine niet in het lijstje dus dan zou je contact op moeten nemen met de ambassade ofzo?
Of anders moet ik misschien gewoon mn huisarts weer een verklaring vragen, zo had ik het ook mee naar engeland. Al heeft niemand er toen naar gekeken of iets eigenlijk

Gedoe 🫠

2 likes

Lisdexamfetamine heb je niets voor nodig, je kunt het gewoon meenemen.

Edit kak ik zie dat het in VK wel onder opiumwet valt. Ik reis elke maand naar VK en neem ook gewoon het hele potje mee… Hmm nou ja naar Spanje en heel EU eigenlijk leverde het geen problemen op. En dan heb ik gewoon geluk gehad met VK i guess

1 like

Je kunt bij de apotheek een medicijnpaspoort aanvragen. Dan printen ze een overzicht met de medicatie die je krijgt, waar dan ook je gegevens op staan. Nog nooit nodig gehad, maar neem het zelf altijd wel mee voor de zekerheid.

Stom dat het zo lastig te vinden is. Best belangrijk op zich😅

Ik vergeet het ook altijd en moet het dan op het laatste moment weer regelen. Ik ben nog nooit gecontroleerd, dus vraag me elke keer weer af waarom ik de verklaring aanvraag, maar te schijterig om zonder verklaring te reizen.

1 like

Via mijn zorgverzekeraar gezocht welke psychologen aangesloten zijn en hun websites bekeken om te beoordelen of die psycholoog wat voor mij zou kunnen zijn. Inderdaad veel die nu een aanmeldstop hebben, dat maakt het een stuk lastiger. Uiteindelijk vond ik een psycholoog die alleen online sessies aanbood, daar kon ik met 2 weken terecht. Leek me in eerste instantie niet ideaal maar beviel goed en ben blij dat ik toch zo snel hulp kon krijgen.

Edit: had niet gezien dat dit het adhd topic is, ik heb geen adhd dus dat is wel een verschil maar misschien heb je alsnog iets aan mijn zoektocht

3 likes

@matroos Bij mij was het ook zo, en omdat ik vermoede dat ik adhd had, heb ik opgelet dat de psycholoog/praktijk ook adhd behandeling deed.
Het was inderdaad een zoektocht en even wachten (7 maanden), maar dan heb je ook wat. Het beste is ook om een praktijk te hebben met een psycholoog en psychiater, dan kan je voor eventuele medicatie daar dan ook terecht, mocht je huisarts dat niet doen.

2 likes

Ik werd doorverwezen door mijn huisarts naar een praktijk met wie zij al een connectie hadden. Ik had zelf echt geen zin om hier over na te denken dus heb maar direct ja gezegd en het heeft op zich prima uitgepakt allemaal maar ik weet niet of ik het kan aanraden want ik denk nu dus pas aan dingen zoals vergoeding enzo :’))

3 likes

Loop je bij een pop poli? Daar moeten ze je ook kunnen helpen.

2 likes

Stom! Is er ook geen verpleegkundige verbonden? Psycho-educatie is een basis van het vak. Oh shit verkeerd gelezen, die heb je gehad.

1 like

Je zou wachtlijstbemiddeling bij je zorgverzekeraar kunnen aanvragen. Dan kijken zij waar de kortste wachttijd is in jouw regio.

1 like

Ja hoor, het is handschoenenweer, en ik kan alleen een rechter of een linker deel vinden, geen hele paar, ik snap echt niet wat er gebeurd is :cold_face: :triumph:

Ik zag laatst hele mooie, fijne handschoenen maar toch niet gekocht, want die raak ik dan ook kwijt :sob:

1 like

Zó herkenbaar. Met alle dingen waar je er 2 van hebt (sokken, schoenen, oorbellen enz enz). Altijd weer. Best knap van ‘ons’.

2 likes

Jaa haha bij sokken ook, ik heb wel de rechter en de linker maar allebei op een andere plek (3 lades met ondergoed waar ik alles in gooi) En je zou denken, doe dan zwarte sokken, maar dat vind ik te saai.

1 like

Ik ben daarom maar heel kinderachtig begonnen met elke warme jas te voorzien van een paar handschoenen in de zakken, een paar sokken in dito schoenen, en zo verder maar wist niet dat dit ook een ding was? Dacht dat ik gewoon een chaoot die anders altijd alles weer eens iets niet kan vinden.

Toch weet ik nu zo alweer dagen niet waar een bh is die ik eerder deze week aan had. In de jurk waarmee ik 'm aan had zat wel ergens de panty die ik erbij droeg nog in verstopt alsof het lekker thematisch rond deze tijd van het jaar een surprise was maar daar is dan alles mee gezegd gelijk ook :person_shrugging:

2 likes

Ik wou even updaten: bh is gevonden inmiddels maar dat was echt uiteraard weer niet waar ik 'm verwachtte want geen herinnering dat-ie daar juist moest liggen.

We zullen zien waarmee PsyQ mee gaat komen na het eerste gesprek volgend jaar want deze chaotische ellende kan toch echt niet meer zo langer doorgaan hoor.

3 likes

Wat slim!! Ik ga meer handschoenen kopen.

3 likes

Vraagje voor de mede-ADHD’ers die vanuit huis werken:
Ik merk dat ik vaak heel veel moeite heb met het starten met werken. Ik zit dan meestal wel redelijk op tijd achter mijn computer, maar vind het heeeeel lastig om dan niet allemaal andere dingen te gaan doen/opzoeken/etc.
Dan is het ineens al kwart voor 12 :grimacing: en realiseer ik me dat ik nog niks heb gedaan… (en ga dan vervolgens op het forum op zoek naar een oplossing :sweat_smile:)

Is dat herkenbaar/hoe pakken jullie dat aan?

7 likes

Waarschijnlijk ga ik weinig bruikbaars zeggen maar ik wilde toch even reageren haha.

Las namelijk toevallig gisteren een reddit thread over thuiswerken met ADHD en de consensus in de comments was toch wel dat het erg lastig is, omdat je op kantoor door sociale controle/urgentie een stuk makkelijker werkt dan thuis. Maar er stonden ook wat tips tussen (vooral mensen die medicatie aanraden, maar ook andere dingen) waar misschien net iets tussen zit wat jou kan helpen: Reddit - Dive into anything

Verder is het HEEL herkenbaar. Toen ik nog kantoorwerk deed en het fulltime thuiswerken begon in 2020 was het ook dramatisch. Mijn week zag er zo uit:
Maandag, dinsdag, woensdag, donderdag: niet aan werken toekomen behalve meetings of dingen die NU moeten en me daar de hele tijd schuldig en rot over voelen.
Vrijdag: tussen 14.00 en 19.00 alles doen wat echt had gemoeten deze week en me voornemen om maandag écht normaal te gaan doen. :cry:

10 likes

Heel fijn dat je reageert! Herkenning is ook al heel erg fijn, haha.
En thanks voor de link, ga ik zeker lezen (in m’n pauze :grimacing:)

Ik mis inderdaad de controle en structuur van een kantoor, dat is helaas ook geen optie.
En precies wat je zegt, dat je je daar ook steeds heel erg schuldig over voelt. Ik denk ook constant: ik had klus X nu al af kunnen hebben! Waarom begin je niet eerder? Het stapelt zich alleen maar op zo en je loopt al achter!
En dan raak ik in een soort freeze en komt er helemaal niks meer uit m’n handen.

1 like