Ik ben het met je eens hoor dat betere voorlichting hierover (niet iedereen heeft ouders die hun kinderen hierover goed kunnen voorlichten) goed zou zijn. Maar toch vraag ik mij af of het veel zin heeft ik was in elk geval 17, wilde uit huis en heb âgewoonâ maximaal geleend om dat te bekostigen terwijl mijn ouders er op zich wel voor waarschuwden. Mijn prefrontale cortex was duidelijk nog niet zo ontwikkeld dat ik mij druk kon maken over die âverreâ toekomst. En ik nam mijn ouders misschien ook niet zo serieus en ze hebben mij verder niets (goeds) over geld bijgebracht. Ik dacht dat het wel goed zou komen en ook dat ik ook op mân 25e onder een bus kon komen dus dan beter tot die tijd geleefd hĂš!!
Maarja, vier jaar een domme (mijn studie was dom voor mij, niet hbo an sich) HBO studie, daarna toch een WO bachelor willen doen en dus instellingscollegegeld betalen + een pre-master en master en 90.000 euro studieschuld later hangt het nogal boven mân hoofd en had ik inderdaad gewild dat ik sommige dingen anders had gedaan
(Maar ik had hoe dan ook een hoge studieschuld gehad, gegeven dat ik nou eenmaal een verkeerde studiekeuze heb gemaakt, daardoor bijna negen jaar heb gestudeerd in totaal, waarvan drie jaar instellingscollegegeld betalen. Maar er zitten ook twee jaar tussen dat ik werkte én maximaal leende en niet zulke hoge lasten had en dat was echt niet nodig)