Angst- en paniektopic

Is er een optie dat je t met iemand op t werk over kan hebben? Neem aan dat je nu thuiswerkt dus dat t gewoon zou moeten kunnen. Dat je alleen voor belangrijke meetings komt bijvoorbeeld. Hopelijk hebben ze je liever thuis aan t werk dan helemaal niet.

@strudeltje Oh dat is wel jammer van de deurbel, was wel een goede optie geweest. Mag ik je een dm sturen over ADD?

@Cozycute is leren haken, borduren, breien een optie? Zijn echt heerlijke hobbies voor afleiding. Al doe ik t alsnog met de tv aan want anders “verveel” ik me. Maar zeker als je t moet leren ben je lekker afgeleid en echt daarmee bezig.

Ik ben nu net terug naar m’n ouders gegaan đŸ„Č want inderdaad, ik heb weer ritme nodig want dat is sinds afgelopen winter volledig weg. Ik heb m’n eigen bedrijf en dus kom ik al een half jaar amper op tijd mijn bed uit en doe ik te weinig. Hoop hier, met m’n ouders als stok achter de deur, weer even wat hulp te krijgen om dat ritme weer terig te krijgen.

@Whoopdidoo jaaa goed idee!! Ik heb breispullen van begin de lockdown dus die heb ik meegenomen! Kan ik dat weer oppakken.

@Sobremesa herken jou ook wel. Kun je dit aangeven bij je werk of MOET je echt 5 dagen op kantoor zijn? En als je er bent, is er misschien een aparte ruimte waar jij in kunt gaan zitten? Een vergaderruimte bijvoorbeeld?
Een trucje wat ik als HSP’er heb geleerd: iedere ochtend jezelf in een diamant plaatsen. Ogen dicht en bewust zeggen ‘ik ben zo sterk als een diamant en deze diamant beschermt mij tegen prikkels’ of iets in die trant wat bij je past. Dat helpt mij vaak wel om de prikkels niet allemaal binnen te laten komen. In combinatie met oordoppen kan ik dan helemaal mijn eigen bubbel creĂ«eren.

3 likes

natuurlijk!

Ik weet niet hoe groot het bedrijf is maar ik denk niet dat je echt de enige bent. Ik hoor hier zĂł veel mensen over. Zou zomaar kunnen dat als jij het durft te vragen dat er meer over de brug komen.

1 like

Ik lig wakker met een knoop in m’n maag en een shitstorm in m’n hersenpan.Wil m’n man niet wakker dus typ het hier maar even.
Morgen vertrekken we op reis, eerste keer autovakantie met de kinderen. Hoewel alles goed gepland is en ik er wel vertrouwen in heb ben ik toch in paniek :pensive: hij heeft geen rijbewijs en ik heb nog nooit zo ver / in het buitenland gereden (we gaan van BE naar Spanje, met veel tussenstops - gemiddeld 300-400km/dag). Ik weet dat het wel goed komt maar kan toch niet stoppen met rampscenario’s te bedenken en alles te overdenken. Nu dat de coronacijfers weer de hoogte in schieten komt dat er ook nog eens bij
 ik wil gewoon slapen :cry:

godver ik ben de hele tijd zo paniekerig en angstig en mijn hele lijf voelt al een week als een grote stressbom en ik keek echt uit om naar de psycholoog te gaan vandaag, belt ze net af. volgende mogelijkheid: over twee weken. en de vorige keer was al twee weken geleden. godverdegodverdegodver.

heb me voor vanavond maar aangemeld voor een yogalesje en probeer maar veel headspace te doen maar ik weet even echt niet wat ik met mezelf aanmoet

als iemand tips heeft :grimacing:

1 like

Oh wat rot zeg :frowning: kan ik me zo voorstellen. Misschien helpt het om de dingen die je wilde bespreken toch ergens op te schrijven. Om het toch even kwijt te kunnen. En fijn dat je naar yoga gaat!

2 likes

Pfff herkebaar. Mijn therapeut heeft het ook telkens druk. Vorige keer belde ze af en kon ze over EEN MAAND pas weer. Paniekaanval incoming.

Ik voelde me precies zoals jij dus mijn oplossing was naar mijn ouders gaan (voor afleiding en ritme), heel veel bewegen (liefst echt sporten) en tegen mezelf zeggen dat de angst niet nodig is en niet eeuwig kan duren. Ik ben veel te onrustig voor headspace en yoga op zo’n moment, voor mij helpt rennen/keihard sporten dan beter.

1 like

misschien dat dit anderen helpt 's avonds als je hoofd vol loopt met allerlei dingen waardoor je niet kan slapen, maar ik zet dan asmr filmpjes op, niet zozeer voor de “tingles” maar gewoon de afleiding (en dan vooral de speaker van je telefoon half onder je kussen) en ga dan proberen te slapen. wel autoplay van YouTube afzetten of je wordt weer wakker geblehrd door de reclame van het volgende filmpje :sweat_smile:

Ik val de laatste tijd in slaap met die podcast van Marc Marie en Aaf. Op de een of andere manier vertrouwde stemmen en een beetje simpel geklets. Voelt alsof je niet alleen bent.

2 likes

Ik luister vaak de podcast Daders. Niet voor iedereen weggelegd, maar ik ga er goed op. Weet alleen van geen een zaak nou hoe of wat :joy:
Vind de playlist nachtklanken op spotify ook lekker.
Heb een tijdje gehad dat ik savonds heel vaak half in de paniek schoot omdat mn borstkas niet lekker ademde (en regelmatig helemaal in de paniek, vaak gedacht, dit is t einde :joy:). En toen zette ik Greys anatomy aan. Godzijdank gaat t al een hele tijd goed. Maar heb t toen echt een paar maanden lang regelmatig gehad en was gewoon bang om te gaan slapen. Nu nog als ik dagen heb dat ik last(syndroom van tietze) heb ben ik vaak bang om te gaan slapen, heel irritant. Vaak doe ik dan een podcast aan zodat ik t hopelijk voor ben.

Natuurdocu’s doen het bij mij altijd goed davonds. Geen storylines, geen emoties en geen spanning. Natuur maakt mij sowieso altijd rustig en David heeft een hele asmr stem :smiling_face_with_three_hearts:

2 likes

Oh dat vind ik ook een goede tip.

1 like

Ik mocht door mijn emetofobie liggend gevaccineerd worden. Het was op een grote locatie en ik was een beetje bang dat ik dan alsnog veel anderen zou zien. Ik moest naar een apart hokje waarbij er drie ligplaatsen waren gereserveerd. Voordat ik werd geprikt werd mijn plaats afgedekt met een kamerscherm. Voor mij was dat voldoende, maar ik weet niet hoe ik zou reageren als ik iemand ziek hoorde zijn :sweat_smile:

Heb je de vorige keer gezien hoe de ligplekken eruit zien? Van mijn locatie is online een digitale rondleiding beschikbaar, misschien kun je zoiets van jouw locatie vinden? Hopelijk stelt het wat gerust

1 like

Ik heb ook veel angst gevoeld tijdens het vaccineren. De eerste keer was ik een paar dagen ziek van de zenuwen nog voordat ik gevaccineerd was. Bij de tweede gelukkig een stuk minder. Ik heb bij binnenkomst gezegd dat ik last had van paniek. De eerste keer was ik vooral bang om flauw te vallen en dan misselijk te worden. En vooral dat iedereen ziet dat ik daar niet mee om kan gaan.

Doordat dat de eerste keer niet gebeurt is, was ik er de tweede keer minder bang voor. Ik kreeg gezelschap van een hulpverlener in de grote wachtruimte en dat leidde mij goed af. Opeens was het nog maar vijf minuten wachten en toen kon ik naar de auto snellen.

Wat mij bijgebleven is dat véél mensen zenuwachtig of angstig zijn daar. We zijn absoluut niet de enige. Geef het aan, de hulpverleners zijn er voor en hebben begrip en geven erkenning. Ik heb om dezelfde reden als jij geen axazepam durven nemen. Misschien even navragen bij je huisarts of dat kan? Ik kon er niets over terugvinden online.

Nee ik mocht gelukkig gewoon in m’n eentje wachten! Er waren een aantal medewerkers die toezicht op ons hielden, dat was ook wel een geruststelling. Ik ken eigenlijk niemand die iemand flauw heeft zien vallen, dus ik heb die kans waarschijnlijk veel groter gemaakt in mijn hoofd

Heel slim om nu al te bellen, want dat van de angst vooraf herken ik heel erg. Dat is eigenlijk veel vervelender dan het proces van de vaccinatie. We kunnen onszelf goed terroriseren in ieder geval :sweat_smile: Precies zoals jij heb ik hiervoor eigenlijk nooit moeite gehad met vaccinaties of bloedprikken, maar de kans dat ik iets bij een ander zie gebeuren vind ik best wel naar

Volgens mij heb ik dit al eerder gezegd, maar ik bewonder jou echt heel erg! Vind het heel erg knap hoe je bijvoorbeeld je zwangerschap aan bent gegaan. Die vaccinatie gaat je ook gewoon lukken, over een paar dagen zit het er helemaal op en hoef je er voorlopig helemaal niet meer over na te denken :muscle:

1 like

Ik heb ook angst voor flauwvallen, had dat extreem bij tentamenzalen (dus in een drukke zaal waar je ook niet zomaar weg kan lopen). Ik ben nog nooit flauw gevallen maar het is echt een van m’n triggers. Ik zag daarom enorm op tegen het wachten na de prik. Het ging ook niet heel goed, dus ik trok een blikje cola open. Die nam ik mee om mezelf gerust te stellen: als je zoveel suiker binnenkrijgt val je niet zomaar flauw is de redenatie dat mij rustig houdt. Dat pikten ze snel op en een jongen vroeg of ik buiten wilde zitten. Dat was super! Ik zat lekker in een rustige steeg in de frisse lucht. Dat maakte mij direct zoveel rustiger. Bij de tweede prik ga ik direct vragen of ik buiten mag zitten, dat helpt voor mij wel. Zou jou dat ook helpen?

1 like

Ik heb het ook nooit iemand horen zeggen, maar ik zeg altijd maar ‘je bent normaler dan je denkt’. :sweat_smile: ik heb 2 jaar studievertraging opgelopen en uiteindelijk ging het wel met propranolol!

Ik ben niet liggend geprikt omdat ik niet angstig wordt van dat prikmoment. Ik doe ook af en toe Botox en laat mijn wenkbrauwen microbladen. Ik ben daarvoor wel altijd bovengemiddeld zenuwachtig, maar dan lig je lekker relaxt in een apart kamertje en kan je daarna direct naar huis. Voor mij zit het hem echt in dat massale en het gevoel van dat iedereen op je let en je niet weg kan. Dus ik was helemaal blij na de prik van ‘zooo dat viel echt mee wiehoee’ naar ‘oh kut nu moet ik stilzitten en doen alsof er niks aan de hand is’.

Het beste is toch om erdoorheen te gaan. Het is ontzettend lastig maar als je nu niet gaat moet je een andere keer wel. Bij mij zat een meisje wiens moeder ook mee was en dat was geen enkel probleem. Als jullie lekker samen buiten zitten en je afleiding hebt door de gesprekken vliegt de tijd voorbij! Je kan dit, en als je het gehad hebt dan heb je zoiets goeds gedaan. Dat moet je jezelf wel belonen natuurlijk met netflix/pizza/kleding/etc. :partying_face:

1 like

Je kan het!! Heel veel succes :heart:

1 like

Succes! Je kunt het!

1 like