oooops lees nu op het farmacotherapeutisch kompas dat je maar 0.5 mag. en dan pas na 8 uur weer? of lees ik het verkeerd?
Volwassenen
Gewone tablet: startdosering: 0,25–0,5 mg 3×/dag, met tussenpozen van 3-4 dagen op te hogen tot max. 3 mg per dag; gebruikelijke dosering: 0,5– 3 mg per dag verdeeld over meerdere giften.
Wat onduidelijk?? Ik lees het als max 3x per dag 0.5 mg. Dus dat is dan om de 4 uur?
Om de 8 toch 24/3?
Oh ik doe altijd 12/3 
Per ‘dag’ dacht ik maar oh ik heb dan altijd ge-overdosed dan
Ik bel maandag de apotheek wel voor Jip en Janneke taal.
Ik voel me echt als maart 2020 en ik kan t echt niet aan.
Zo naar dat gevoel. Ik hoop dat t snel afzakt en dat je je weer beter gaat voelen.
Ik heb gelukkig iets waardoor ik kan checken dat t waarschijnlijk geen hartaanval is. Maar als je geen tietze hebt kan je t denk ik ook niet nagaan.
Tietze is pijn op de borstbeen. Dus heb regelmatig dat ik denk dat ik hartaanval heb maar als ik dan daarop druk weer ik dat dat t niet is want dat zou nier pijn doen als je er op drukt. Werkt niet met een paniekaanval helaas. Soms wel een beetje want t doet altijd wel pijn als ik erop druk dus dan kan ik mezelf vertellen dat dat t is
Hoop dat t snel over is. Er is weinig zo kut als een paniekaanval.
Heb je al een bloeddruk en saturarie meter in huis? Ik lach mezelf altijd uit als ik dat doe. Maar daar kan je wel veel van aflezen. Neemt bij mij veel angst weg als ik denk dat het mijn hart is.
Ja ik herken het. Ben er dan zelf ook altijd zo bang voor. Maar je houdt het idd niet tegen als het wel zo is. Heb je nu niks aan idd en wil je ook niet horen. Maar buikgriep is vaak al besmettelijk voor de persoon symptomen krijgt.
Er wel gewoon zijn voor mijn kind in de hoop dat hij niet dezelfde angst ontwikkeld. En ondanks dat ik niet geloof en manifesteer… wel bidden en smeken dat ik het niet ook krijg hahaha.
Vd week had hij nog buikgriep en heb het gelukkig ook niet gekregen. Knocks on wood. Want nu zul je zien dat ik het ook krijg hahh.
Ik sta ook weer op de wachtlijst. Al 1,5 jaar. Niet normaal toch?
Ik ben best wel oké. Ik heb vooral erg last van onverwachte paniekaanvallen en vlucht gedrag.
En wil graag controle houden en dat heb ik dan dus niet. Maar tis gelukkig niet dat ik gehele dag in zware angst leef.
Ik wil mij veilig voelen en dat doe ik dan alleen bij mijn moeder (verpleegkundige)
Ik hoop emdr ofzo te kunnen krijgen. Ik wil iig van het vlucht gedrag af. Zodat ik weer kan werken en reizen. Oftewel leven.
Wat onwijs naar dat je al 1.5 jaar aan het wachten bent. Ik herken je angsten heel erg, bij mij zit / zat er nog een stuk emotofobie bij.
In mijn geval heeft EMDR wel voor een deel geholpen omdat een deel komt door gebeurtenissen van vroeger.
Hopelijk helpt jou dit ook, dat je snel ergens je ding kwijt kan!
Ja had bij de HA gevraagd of ik in de tussentijd naar de POH kon. Ben daar 1x geweest dat was echt niks. Ze hadden een invaller… maar die vond vooral zichzelf erg interessant. Was aan vertellen over zijn colleges etc… ok vriend doei.
Maar ben bijna aan de beurt als het goed is.
Helemaal kut. Ik heb net weer medicatie gepakt. En ik wil dat zo niet hè. Ik zie mezelf al zitten bij dr Phil. Vrouw verslaafd aan alprazolam.
Maar voelde mij net zo beroerd (zie tmi topic) en raak dan zo in de stress/paniek omdat ik me dan beroerd voel en dan dus de controle kwijt ben over mijn lichaam.
Waarom heb ik zo pijn aan mijn darmen? Is dit normaal? Wat als dit dagen duurt? Wat als het nooit meer weggaat ik trek dat niet -_- lekker drama ook.
En dacht… nee ik ga de paniekaanval voor zijn en alprazolam pakken… serieus waarom…? Ik wil dit niet.
Ik heb 10 jaar zonder medicatie gedaan en nu sinds juni heb ik er al bijna 8 pillen doorheen gejaagd. 
Ik herken dit heel erg. Zelf moeder maar geen tips. Ik doe wat jij ook doet. Act normal. Maar dit gaat natuurlijk niet altijd. Hij weet nu dat ik dit af en toe heb en weet niet beter. Sommige mama’s hebben erge hoofdpijn of iets anders. Ik ben af en toe even in paniek. Maar probeer het natuurlijk altijd te onderdrukken. Ik slik tegenwoordig als ik het echt niet red 0,5mg alprazolam. Nu in half jaar tijd 8x gebeurd. Gewoon het idee dat ik het in huis heb helpt mij al.
Ik heb sinds dit jaar best wel rijangst gekregen en het hebben van zo’n angst of paniekreactie is heel erg nieuw voor me, dat heb ik hiervoor nog nooit gehad. Was ook nooit een angstig type, dus heb ook best veel struggles gehad met het überhaupt erkennen van de angst en niet te streng zijn voor mezelf. Het is gekomen omdat we een nieuwe auto hebben gekocht waarin ik niet zo heel lekker kan rijden (terwijl ik al niet zoveel rij-ervaring had) en toen heb ik een paar nare ervaringen gehad qua auto afslaan midden op een kruispunt, paar paniekaanvallen etc. Dus sindsdien kijk ik enorm op tegen rijden en begin ik al bijna te janken als ik er aan denk. Vind het ook moeilijk dat bijv. m’n familie het helemaal niet begrijpt, die zeggen gewoon: ‘ja kom op je kunt toch gewoon rijden?? je moet het gewoon vaker doen!’. Ja duh, dat weet ik zelf ook allemaal wel.
Iemand ervaringen hoe dit aan te pakken of tips? Ik had zelf bedacht met m’n vriend om voor 2022 een stappenplan te maken waarin ik elke week een klein stukje rijd en heel klein begin: dus eerst alleen even in de auto zitten en misschien aan zetten, dan een stukje over de parkeerplaats, dan een stukje over een verlaten weg, etc. Om het gewoon heel rustig op te bouwen en niet weer een terugval te hebben waarin ik weer in paniek raak en het allemaal niet lukt. Ik hoop ook dat het helpt als ik vaste momenten heb waarop ik móet/kan oefenen, want nu krijg ik wekelijks al zo’n schuldgevoel richting mezelf dat ik niet rijd… Hoop dat jullie tips hebben om met angst/paniek om te gaan op zo’n moment
Balen zeg. Ik heb ook een periode paniekaanvallen gekregen in de auto, is echt heel vervelend. Voor mij werkt ‘exposure’ ook het beste. Blijven doen en proberen je gedachten niet de overhand te laten krijgen. Is natuurlijk veel makkelijker gezegd dan gedaan. Dus zo’n stappenplan klinkt heel goed! Is het alleen in de nieuwe auto of ook in andere auto’s? Anders kan je evt ook rijlessen nemen bij een instructeur om weer wat vertrouwen te krijgen. Maar op je eigen tempo wennen aan de auto lijkt me een goed begin.
Ik heb ook best wel last van rijangst. Wat mij het allerbeste heeft geholpen is in mijn eentje rijden en mezelf dan ook in zo’n positie te brengen dat ik wel moest gaan. Klinkt heel kut, en dat was het soms ook wel. Ik heb een periode gehad van een half jaar of misschien nog wel langer dat ik elke keer voor ik de deur uit moest in tranen was (ongeveer 2 keer per week). Maar ik ging wel! En zodra ik dan de straat uit was gereden, was het meestal prima.
Nu ik verhuisd ben begint het weer een beetje op te spelen. Nieuwe rotondes, nieuwe afslagen etc. En 's avonds rijden en zeker met regen vind ik gewoon best heftig met al die lichtjes die op je af komen en alles ziet er dan zo anders uit.
Maar mijn beste tip is: echt gaan rijden “on your own terms” ik weet even geen betere nederlandse term. Dus als jij het nodig hebt om dat rondje over die parkeerplaats te maken en dat is een succes voor je, doe dat. En laat je niet pushen om iets te doen waar je nog niet klaar voor bent.
En regelmatig jezelf schouderklopjes geven, als je iets hebt gedaan wat spannend was. En heel vaak bedenken hoe chill het is om zelfstandig te kunnen rijden en wat voor vrijheid het je allemaal geeft.
Heel veel succes de komende tijd! Het wordt echt beter wel.