Grrr vandaag weer gevlucht naar mijn moeder. Ik was weer eens bang voor een tia. Ben zo boos op mijzelf. Zit nu over mijn lijk te kijken en dan denk ik… mens ga toch eens leven. Jij gaat kostbare tijd gewoon weg aan je angst. Die mensen zouden zo met je ruilen. En zit jij hier een beetje in zelf medelijden. En ook dat ik mijn zoontje vandaag ermee belaste… dat vind ik zo erg. Ik wil gewoon niet dat hij het merkt en al helemaal niet dat hij er onder lijdt.
Ah zo herkenbaar… en dan juist jezelf nog kutter voelen daardoor. Dikke knuffel 
Jep
Hoe gaat t nu met je? Mijn paniekaanvallen worden ook vaak getriggerd door een benauwd gevoel. Kan er godzijdank steeds beter mee omgaan want anders was er geen beginnen aan. En met omgaan bedoel ik een paniekaanval afwenden door andere houding aan te nemen, heel veel afleiding zoeken, meestal tiktok of een spelletje want t is vaak in bed.
@Whitecactus ik kijk dat ook echt bewust niet omdat ik dat te confronterend vind ofzo.
3 likes
Oef nee over mijn lijk vind ik écht een waanzinnig mooi programma. Maar ik kan dat gewoon niet kijken, dan torpedeer ik mezelf meteen weer in een hele vervelende cyclus van angst om ook kanker te hebben of dat een geliefde het krijgt etc.
Toen ik heel jong was kreeg mijn vader kanker en die is daar uiteindelijk ook aan overleden dus dat roept zoveel onrust en paniek op vanuit die periode. Vind dat soms wel ‘vervelend’ omdat ik me ook goed kan voorstellen dat de verhalen van deze mensen onwijs inspirerend kunnen zijn, maar ik weet inmiddels dat ik door dat te kijken niet opeens meer ga leven maar daarna juist een periode met veel angst heb waarin ik alleen maar minder leef.
3 likes
Snap ik wel. Ik kijk het altijd om mezelf een schop onder de kont te geven. Werkt wel moet ik zeggen maar legt misschien onbewust ook meer druk op mij.
1 like
Ik kreeg halverwege Over mijn lijk dus een paniekaanval 
Al de 6e in de afgelopen weken en pff ik weet het niet meer hoor
1 like
Wat is jou trigger en hoe uit zich een aanval bij jou?
1 like
Het hele programma was 1 grote trigger en toen kwamen allerlei situaties terug in mn hoofd, allemaal beelden en toen raakte ik in paniek en moest ik naar buiten 
Maar had laatst ook al 2 x een trigger met een andere serie over iets heel anders…
1 like
Oh wat naar. Ben je weer oké?
1 like
Ja ben buiten gaan zitten en nu gaat het wel weer gelukkig
1 like
Kijken jullie ook zo tegen je therapie sessie op? Ik zit hier echt op de bank te hyperventileren terwijl ik juist normaliter best wel rustig ben voor een sessie. Ik denk dat ik ook maar moet bespreken waar ik de laatste tijd zoveel last van heb (herbelevingen) terwijl ik het juist over mijn jeugd wilde hebben. Hoe “bepalen” jullie waar je het dit uur over willen hebben? Ik kan soms al paniek krijgen bij het nadenken over de voortgang vd sessie maar dat komt ook vanuit mijn controle behoefte denk ik.
Hoe leidend of volgend zijn jullie hierin? Heb je het meer over je dagelijkse mental noise of over de “grotere” topics?
2 likes
Tnx voor jouw reactie! Goeie tip.
Het was gelukkig een hele fijne sessie, ik heb dit dilemma juist ih begin op tafel gegooid en we hebben het goed besproken, dus heel erg opgelucht nu!
2 likes
Ah gatver. Ik moet straks prikken en dat is prima. Maar ben bang dat t druk is en daar hou ik niet zo van, helemaal niet als mensen ook nog eens geen afstand houden. Daarnaast doet mn lijf al pijn in hartlong regio (borstbeen en ribben). En kan me niet herinneren wanneer t voor t laatst zo heftig is geweest. Had net wat steken en denk dan meteen ja hoor hartaanval. Ben bang dat alle factoren samen kunnen uitmonden in paniek.
Iemand tips hoe ik de wachtrij door ga komen? Natuurlijk zal ik afleiding proberen te zoeken maar wat als dat niet meer gaat.
Bij mijn was heet heel rustig, ik kon zo doorlopen. De pfizer rij dan.
Wat je ook kunt doen is vragen of je bij de arts langs mag om uit te leggen dat je al veel pijn hebt in je schouderregio en of het in je bil gespoten kan.
Dit las ik als tip in een fibro groep. Haar was het gelukt.
Ze zijn daar allemaal zo aardig!
3 likes
Oh misschien is dat hier ook wel omdat voor mn gevoel mn locatie vrij traag is en er denk ik dus niet heel veel jonge (nou ja jong) mensen zijn . Daar hoop ik dan maar op.
Hij mag best in de schouder hoor, vorige keren amper pijn gehad en daar ga ik nu ook van uit. Als t wel pijn doet krijgt alles alleen maar extra rust dan.
Hij zit!
3 likes
Zo enorm herkenbaar dit. Enorme spanningsopbouw van tevoren en de wens om het gesprek te kunnen controleren of zelfs sturen. Vind het zo eng dat het alle kanten op kan ofzo? Dit is gelukkig ook wel onderwerp van gesprek bij mij. Nu gaan we ipv 1x in de 2 weken naar 1x per week en ik hoop dat ik er dan meer aan wen en niet zo nerveus meer word.
Fijn om (in een later bericht) te lezen dat jouw sessie goed ging!
3 likes
Nou er was letterlijk geen rij. Kon zo doorlopen overal. Heel blij mee. Was dus weer lekker angst voor de angst. T kwartiertje ook goed doorgekomen.
5 likes
Ik weet niet waar deze post moet maar doe m ff hier. Ik zeg voor de grap tegen iemand ik doe niet meer mee (qua corona). En dan wordt er gereageerd met “ben je niet meer bang dan?”. Alsof ik een compleet randdebiel ben omdat ik een mogelijk dodelijk virus waarvoor ik ook nog eens in de risicogroep zit niet wil krijgen. Ja ik ben bang, maar dat is echt maar deels door t risico van t virus zelf en de rest omdat t gewoon iets is wat ik niet begrijp/geen conrtole over heb en voor mn gevoel overal door de lucht zweeft. Plus zit ook gewoon in een risicogroep.
Voelt gewoon zo naar dat ik dan degene ben die raar is omdat ik er bang voor ben. Terwijl ik denk dat ieder mens met een beetje gezond verstand toch wel het virus zou moeten willen ontwijken al is t maar voor long covid of dat je eten rot smaakt.
Heb nu 2 weken soort van vakantie gehad en op 2x winkel na nergens geweest en moet zeggen dat ik de rust die dat gaf wel lekker vond. Morgen moet ik weer werken en ondanks dat er niet veel klanten komen moet ik waarschijnlijk savonds weer mn haar wassen van mezelf. En t was gewoon fijn om even niet dat besmette gevoel te hebben.
Hangt van het type angst af denk ik?
Ik heb bijv angst voor de tandarts en dat benoem ik heel graag. Zodat hij me kan kalmeren, langzamer aanpakt en voorbereid is voor het geval dat ik flauwval! Dus ik snap de reacties ih Corona topic heel goed.
Maar in andere situaties (rondom sociale fobie of rondom eten, dwangneurose) deel ik dat idd haast nooit op het moment van… Onderdruk ik liever, denk vanuit schaamte?
behalve soms met mijn moeder of een goeie vriendin.
2 likes