Vroeger vertelde ik het ik ook nooit iemand. Nu vertel ik het tegen iedereen en neemt al heel veel spanning weg. Schaam mij er nog wel voor maar nu weten ze het waarom ik raar kan doen. En de reacties zijn altijd goed en begripvol.
Wel neem ik ik slechte periodes mijn vriend of moeder mee naar lange afspraken.
Edit: sorry als ik iemand kwets met het woord “raar” doen. Tis natuurlijk niet raar. Maar ik persoonlijk gedraag mij tijdens een aanval wel anders. Hahah
Ik ben zo dikke aansteller af en toe hoor. Ben niet niet helemaal lekker en gelijk bang dat ik weken moet gaan spugen en paniek heb. Tril me helemaal suf van spanning en de angst die ik mijzelf aanpraat.
Heeft iemand hier ervaring met moonbird? Is een apparaatje dat je begeleid bij de juiste ademhaling.
Ik vind het wel interessant klinken, maar wel heel duur… (150 euro)
Ik doe zelf wel ademhalingsoefeningen met de app Breathe, maar die moonbird klinkt wel erg fijn.
Ben ik ook nieuwsgierig naar. Lijkt mij een hele fijne manier om rustig adem te halen. Ik ken wat ademhalingstechnieken maar op een of andere manier pak ik die er niet bij als ik het nodig heb.
Wou ze even delen.
Fijne filmpjes wel…
Angst/paniek | Handvatten: stoppen met vechten – ‘’Ik moet niks’’ - YouTube
Angst/paniek | Zelfgesprekken/piekerdenken – ‘’kunnen leiden tot afschuwelijk lijden’’ - YouTube
heel klein beetje cult gevoel wel. maar wat die zegt klopt op mij iig wel.
en deze is ook wel fijn. misschien dat het jullie ook wat helpt.
Hoe doorbreek je de angst voor de angst? - YouTube
ik ga de afgelopen dagen zo slecht. gewoon puur door de angst voor een heftige terugval die dan nooit meer over gaat… zo klaar mee… ik ken niet meer.
sta al 37 weken op de wachtlijst voor de psycholoog. morgen wel naar de poh bij de huisarts.
Ik denk dat ik tegen een paniekaanval aan zit. Wat kan ik doen? Ik wil dit niet
Wat vervelend. Ik weet hoe je je voelt, heel naar 
Wat bij mij vaak hielp: buikademhaling of andere ademhalingsoefeningen, douchen, buiten lopen, praten met iemand, muziek luisteren.
Kan iemand jou helpen, een familielid of vriend in de buurt bij voorbeeld?
Ik durf nu niet iets te zeggen erover want dan barst het denk ik. Het komt door een grote verandering en ik heb dit eerder gehad op zon moment en dat maakt me denk ik extra bang en daarom durf ik het ook niet te zeggen.
Ik kan het me voorstellen, ik heb dat ook wel eens gedacht in een panieksituatie. Je hoeft het ook niet te zeggen (deed ik ook niet). In dat geval jezelf proberen af te leiden? Angst en paniek gaat vaak vanzelf over na een tijdje. Heb je een serie op netflix bijvoorbeeld die je kan afleiden?
(Klinkt misschien suf maar ik kijk Gilmore Girls als ik me paniekerig voel, word ik rustig van)
Dankjulliewel @SpeedOfSound het lijkt nu iets minder, ik heb toch maar iets gezegd en even een online spelletje gedaan. Ik hoop echt dat het weer wat rustiger wordt, want ik voel nog vanalles knijpen zeg maar. Fijn dat jullie zo snel reageerden.
Zijn er hier trouwens mensen behandeld bij de psycholoog en echt genezen?
Ik denk dat je nooit 100% geneest.
leefbaar is idd voldoende… ik was er wel degelijk een aantal jaar van genezen. maar nu…
Echt alsof ik er nooit meer uit kom… zo bang voor een terugval van jaren… en daar ben ik nu zo mee bezig en angstig voor.
Wat lief dat je het vraagt. Het werd wat lichter maar het is nog niet weg, beetje vlagerig. Onrust blijft wel erg. Anders sliep ik nu wel 
Psychologen zijn het niet gelukt.
Maar een vrijgevestigde therapeute zat niet vast aan protocollen en heeft mij echt heel goed geholpen!
90% verbetering
Na mijn indicatie door de gz-psycholoog (paniekstoornis) kreeg ik een behandelplan wat daar bij hoorde.
Tijdens de behandeling had ik al door dat dat voor mij niet werkte. Heb ik ook uitgesproken maar deze behandeling is voorgeschreven.
Na de 11 behandelingen hebben ze overlegd en gezegd dat er verder niets mogelijk was.
Bij mijn revalidatie hoorde ook psychologische behandeling en hij wist wel aardig de juiste snaren te raken maar…… hij volgde het behandelplan dus er verder op ingaan kon ik na de revalidatie doen.
Mijn therapeute kon per week dat ik er was kijken waar ik behoefte aan had en zo een geheel aangepaste behandeling en kon ze zoeken naar de beste behandeling voor mij.
Het was zo fijn!
Ik heb precies dit ook gehad 8 jaar geleden. Dsm5 boekje erbij behandelplan en elke week was mijn vooruitgang niet goed genoeg / snel genoeg. Dus kreeg er faalangst bij. Gestopt met therapie destijds en erna ging ik als een raket omhoog in genezing.
Maar inmiddels een terugval en maar weer een poging wagen in de hoop dat er in die 8 jaar wat veranderd is in de ggz.
Ik hoop het zeker voor je, maar twee jaar geleden waren ze nog erg star….