Morgen naar Walibi met het gezin… oooo kijk er zo tegen op. Zoveel zin om plezier te maken met mijn gezin… maar voel mij nu al beroerd.
1 like
Goeie God heb het de hele dag volgehouden maar mijn alprazolam kon dit keer de angst niet aan. HielD wel de fysieke paniekaanvallen tegen… maar had hele tijd vlucht gevoel dat ik naar huis wou. Daar schrok ik toch wel van.
4 likes
Wel fijn dat je het deels hebt gered door de medicatie. Wel rot dat je alsnog het vluchtgevoel had. Misschien deels ook wel gewoon omdat t natuurlijk ook wel een vrij heftige dag is. Heb je ergens nog een beetje kunnen genieten?
1 like
Yes gelukkig wel. Zoontje had dag van zijn leven.
3 likes
Dat je de controle misschien kwijt bent over je lichaam? Ik heb het ook als ik niet lekker ben.
1 like
Ik ben de laatste twee dagen enorm misselijk en lijkt mijn buik opgezet. Omdat mijn angst over het niet zwanger willen zijn gaan zal ik het in een samenvatting zetten.
Samenvatting
Ik heb dus absoluut geen kinderwens en zwanger worden/blijven is mijn grootste angst die er bestaat. Nu ben ik dus twee dagen misselijk, amper trek en ‘lijkt’ mijn buik dikker/opgezet en ik ben gelijk totaal in paniek. Terwijl ik doe elke maand een zwangerschapstest dus mocht het toch zo zijn dan heb ik nu nog allemaal mogelijkheden.
Ik probeer het te relativeren, door deze angst heb ik de laatste tijd amper seks met mijn vriend & slik ik gewoon de pil. Ook ben ik ‘oud’ dus als ik het allemaal relativeer weet ik wel dat de kans enorm klein is. Maar dan duwt het algoritme weer zo’n ‘ik was zwanger zonder dat ik het wist!’ artikel onder mijn neus en dan kan ik wel janken. Morgenochtend maar een test doen. Want dat zeggen ze nooit in die artikelen of deze mensen ook elke maand een test deden.
Edit: ok lol ik tik dit uit en voel me gelijk al een stuk minder misselijk.
1 like
Samenvatting
Absoluut! Ik wil het eigenlijk volgend jaar laten doen (want of ik moet er voor sparen of ik moet mijn verzekering aanpassen) en voor dit jaar staat een vasectomie voor mijn vriend op de planning. Ja die angst is zo groot dat ik het liever dubbelop laat doen :’) Vroeger ben ik ook wel eens naar de huisarts gegaan maar was het altijd ‘je vindt de juiste nog wel’ of ‘je gaat spijt krijgen’ blabla. Nou ze mogen mijn panische whatsapp berichten lezen als ik weer eens een halve paniekaanval krijg omdat ik denk verder te zijn dan 24 weken :’). Zo ver gaat het dan al in mijn hoofd.
4 likes
Samenvatting
Twee verbroken relaties omdat ik geen kinderwens heb, zo diep zit het! Ga maandag wel weer even bellen met de HA hoe en wat. En inderdaad als die vasectomie achter de rug is ga ik denk ik al een stuk relaxter door het leven.
Hebben jullie soms dat lijf en geest niet op één lijn zit?
Ik merk de afgelopen week lichamelijke klachten die ik ken als angstklachten (slap op de benen, vermoeid, onrustig slapen), terwijl ik mentaal best prima ga? Doe leuke dingen naast werk, m’n werk is leuk, niks te klagen?!
Ik zit al aan de AD en voel me verder niet onrustig. Behalve dan over die klachten die nu opspelen;p
2 likes
Vervelend dat je die klachten hebt, terwijl je je mentaal goed voelt! Heb je dat vaker? Ik herken het wel heel erg. Over het algemeen voel ik me mentaal goed, maar heb vaak wel die angst in m’n lichaam zitten (waardoor ik ga nadenken over die angst, wat me dan mentaal weer minder laat voelen).
Ik weet voor mezelf dat het onopgelost trauma is dat nog in m’n lichaam zit (gevoelsherinneringen), dus ik ben bezig met lichaamsgerichte therapie. Maar dat kan voor iedereen anders zijn natuurlijk.
3 likes
Nee, meestal ben ik ook angstig als ik zulke klachten heb! Voelt nu zo raar. Ben wel blij dat jij het herkent, want anders blijf ik zo cirkelen in die angst over klachten. Nu kan ik het hopelijk een beetje loslaten nu ik weet dat dit herkenbaar is voor anderen.
Wat doe je precies bij die therapie? Bij komt het ook allemaal door trauma’s uit m’n jeugd (mishandeling en verwaarlozing).
@Sobremesa Vervelend dat jij er ook last van hebt:( Ebben die klachten bij jou gauw weg?
1 like
Herkenning is altijd fijn inderdaad, ik hoop dat de klachten wat afzakken bij jou.
Tijdens mijn sessie van vorige week gingen we voor het eerst echt dingen doen met m’n lichaam. Ik zat toen al een tijdje in een soort shutdown. Dus ik zat vast in m’n angst, verkrampte m’n lichaam, qua werk deed ik niks, schoof alles voor me uit enzo. Toen liet m’n therapeut me o.a. springen en zuchten tegelijk (gronden), de gewrichten in m’n armen bewegen en nog wat dingen. Voelde eerst super ongemakkelijk, maar daar heb ik me meteen maar overheen gezet.
Is een beetje moeilijk om zo uit te leggen, haha. Maar het hielp in ieder geval wel, de angst was er nog wel, maar ik kon er beter mee omgaan. Ze stelde me na de beweging ook de vraag of het voelde alsof ik de angst aankon en dat voelde toen ook echt zo, i.p.v. dat me overnam.
Je bent dus niet echt bezig met de traumatische ervaringen (ik herinner me veel ook niet meer), maar je bent wel echt bezig met ontladen van je lichaam. Als je zoekt naar ‘lichaamsgerichte trauma therapie’ of ‘somatic experiencing’ dan vind je wat betere informatie dan mijn uitleg. 🫢
Ik ben redelijk veel bezig met dit onderwerp, om mezelf beter te leren begrijpen. Als je wat tips qua boeken of social media accounts wil dan deel ik dat graag. 
Heel verhaal, maar kon het niet kort houden haha.
5 likes
Bij mij helpt PMT ervoor om de connectie met mijn lijf weer wat te krijgen. Ze stelde pas trauma sensitieve yoga voor, misschien is dat ook wat voor jullie?
Edit: ik herken namelijk dat de spanning in je lijf ineens oploopt maar dat er in je hoofd niet veel aan de hand is. Ik vind dat altijd heel naar omdat het een soort ‘wee’ is die weer moet zakken oid maar doordat je niet specifiek weet wat het is kun je er gericht niet zoveel mee doen.
5 likes
Ah, dat is jammer 
Wat dat betreft ben ik voor nu nog blij om in een grote stad te wonen, want zou dit idd niet kunnen vinden op het platteland, waar ik wel graag heen wil. Heb je nu iets anders qua hulp of lukt het zelf wel om er ‘doorheen’ te leven?
Ik weet overigens dat mijn therapeut ook aan online sessies doet, misschien is dat een idee? Ik kan je later vandaag haar website en wat andere tips qua accounts en boeken in een pm sturen.
Ik herken me in wat je zegt over cognitieve gedragstherapie, meerdere therapeuten. Het heeft mij geholpen met bewustwording, maar niet met de pijn en angst in m’n lichaam idd. Vond het wel jammer dat na meerdere psychologen, geen een zoiets had van mss moet je iets anders proberen.
1 like
Moet dat nou zo naar over baby’s in vuilniszakken en kleerhangers? Je had je punt ook prima zonder kunnen maken.
Ik ben ook wel benieuwd naar de social media etc!
En @Hippe_kikker Ik ga thuis eens PMT en die yoga opzoeken, bedankt voor de tip! Van beide heb ik nog nooit gehoord.
3 likes
Zijn er hier vrouwen die gediagnosticeerd zijn met een gegeneraliseerde angststoornis die hier iets over kunnen vertellen?
Ik leef al heel lang (vanaf mijn 14e ongeveer) in een wereld van doemscenario’s en stres. Dit uit zich in het vaak paniekerig voelen en bepaalde situaties uit de weggaan. Onlangs ben ik tot het besef gekomen dat de hoeveelheid angst, stres en paniek die ik ervaar buitenproportioneel hoog is. Omdat deze stres en paniek nu z’n tol begint te eisen (geestelijk en lichamelijk) en ik mezelf te zwaar in het leven beperk, heb ik voor mezelf besloten dat ik hier eindelijk aan wil gaan werken. Hierom is mijn vraag of een ander iets over haar situatie zou willen delen (heb je hulp gezocht, en zo ja, welke hulp en wat levert je dit dan op).
1 like
Oh ja, ik heb trouwens geen gegeneraliseerde angststoornis, maar de symptomen komen akelig veel met mijn belevenis overeen.
1 like
Ja ik, sinds eind januari. Kwam bij mij tegelijk met overspannenheid/burn-out naar buiten (het zat er al sluimerend maar werd nu in één klap heel heftig), dus ik loop nu bij een psycholoog voor die combinatie.
Ik heb cognitieve gedragstherapie en ik vind het heel fijn! Even een minisamenvatting hoor: heb daar vooral geleerd om mijn eigen niet-helpende gedachten te herkennen, te stoppen en te bevragen/onderzoeken (dus alles wat negatief is, eigenlijk: angstige gedachten, doemdenken, etc.). Verder uitleg gekregen over wat een paniekaanval is en hoe je daarmee omgaat, en we plannen samen welke kleine stapjes ik kan nemen om weer alles te durven doen wat ik wil.
Verder heb ik heel veel aan mindfulness en meditatie, specifiek begeleide meditaties over gevoelens accepteren/toelaten/observeren. Dit waren echt eye-openers voor mij.
En deze filmpjes hebben me heel erg geholpen (als aanvulling op wat ik wist van mijn eigen psycholoog):
Deel 1 What's the Difference Between Panic Attacks, Anxiety Attacks, and Panic Disorder? 1/3 Panic Attacks - YouTube
Deel 2 What Causes The Panic Attack Cycle 2/3 How to Stop Panic Attacks - YouTube
Deel 3 How to Stop Panic Attacks Part 3/3 - YouTube
Maaaar dat alles gezegd hebbende: het zal natuurlijk per persoon wisselen wat wel/niet helpt dus je moet maar niet te veel vasthouden aan mijn verhaal, haha. Ik heb in ieder geval heel veel geleerd van de therapie tot nu toe, had dat proces niet willen missen eigenlijk. Ook los van paniek/angst is het gewoon heel leerzaam. En als je vragen hebt mag je ze nog stellen natuurlijk! 
1 like
Wow, je hebt wederom een vraag mega uitgebreid beantwoord, dank je wel! Ik herken in wat je zegt en ben op eigen kracht al een deel begonnen met observeren en bevragen, zodat verder gedachten niet te veel escaleren. Echter merk ik dat ik verder niet zo goed weet hoe ik hier verder mee om kan gaan, omdat het proces continu aanwezig is en veel energie kost. Goed om te horen dat cognitieve gedragstherapie en meditatie jou helpen om te gaan met soortgelijke gedachten; dit geeft mij de motivatie om mij in zulke oplossingen verder te verdiepen. Je hebt in ieder geval de drempel om hiermee naar de huisarts te gaan verlaagd. Hopelijk past zo’n soort traject ook bij mij. Het doet me ook goed om een gelijke ervaring te ‘bestuderen‘. Dank!
1 like