De laatste paar weken heb ik weer superveel last van angst- en paniekklachten. Gister nog een superheftige paniekaanval gehad. Het ging zo lang goed en nu voelt het alsof het weer bergafwaarts gaat. ): Ik weet dat ik ook in een moeilijke periode zit met solliciteren naar een baan, maar het levert zoveel stress op. Elke keer als ik aan een brief begin komt dat stomme stemmetje weer opzetten om me te vertellen dat ik het toch niet kan. Ik kan gewoon geen fatsoenlijke brief schrijven zonder een paniekaanval te hebben. En ik weet ondertussen ook niet meer hoe ik er mee om moet gaan. Mān vriend is heel lief en helpt me met zoeken/schrijven, maar zelfs dan schiet ik in de paniek.
Ik ga weer helemaal slecht. Mijn hypochondrie wisselt zich af met een hele erg angst voor escalatie in de oorlog (ja ik weet wat de meeste hier van deze angst vinden, kan er niks aan doen dat ik dat heb) en lijk er echt aan onderdoor te gaan. Dwangmatig mijn lymfeklieren checken en dwangmatig het nieuws refreshen, in de hoop dat ik een soort van controle kan houden op de situaties. Wat bullshit is natuurlijk. Heb gister huilend met mijn moeder gezeten en zij maakt zich enorm erge zorgen om mij. Weet echt even niet wat ik moet doen
Ik heb twitter en de nieuwsapps al verwijderd maar je kan het niet 100% ontlopen.
Ik ben sinds 3 dagen begonnen met escitalopram, 5mg. Mijn angsten/depressie liepen echt uit de hand. Waaronder het hypochonderen Ʃn agorafobie.
Voor nu gaat het best okƩ. Ben erg benieuwd hoe de komende weken zijn.
Misschien nogal voor de hand liggend, maar toen ik erg last had van mijn angststoornis zocht ik altijd van tevoren videoās of fotoās op van de locatie waar ik naartoe ging. Wat hippere plekken hebben soms hele rondleiding filmpjes of een Facebook pagina waar updates op worden geplaatst, een virtuele tour op Google etc. Zo wist ik al een beetje hoe alles eruit zag en wat ik kon verwachten.
Bij veel zwembaden krijg je een armbandje of pasje, die scan je bij zoān poortje en dan loop je vaak gelijk tegen de kleedhokjes aan. Zodra je er aan de andere kant uitloopt (staat ook vaak duidelijk aangegeven) loop je vaak gelijk tegen de kluisjes aan, die ook nog eens vaak dus met het pasje of armbandje opengaan ipv een code, dat scheelt dan weer. Er staat altijd duidelijk op welke kant het zwembad op is met pijlen/bordjes en de douches zijn vaak ook in diezelfde looproute. Kan niet missen! Dan je handdoek op een stoel oid. neerplempen of plonzen maar!
En misschien wat lullig, maar vergeet niet dat juist veel oude mensen baantjes trekken (zeker in de ochtend) en dat zwembadmedewerkers dus echt heel wat gewend zijn en de andere kant is dus ook nog eens dat die oudere mensen al helemaaaal niet met jou bezig zijn. Mochten er gezinnen met kinderen zijn letten die meer op dat hun kids niet verdrinken en mochten er sportieve zwemmers aanwezig zijn, zijn die enkel bezig met hun sport etc etc.
Oh wat vervelend. Als je keer wil dmāen mag dat hoor.
Dat Google voor controle is voor mij heel herkenbaar.
Ik doe dit niet voor nieuws/oorlog. Maar wel voor elke kwaal die ik voel. Ben geen hypochonder maar ik ben wel altijd bang dat ik een paniekaanval met een hartaanval verward etc.
En? Toevallig nog een moonbird aangeschaft?
Zit er echt aan de denken namelijk
Past het qua ademhaling zich aan aan je hartslag? Dus langzaam langzamer ademen?
Want een app. (Of mijn Apple Watch) past zicht niet aan en dan vind ik het moeilijk om mijn ademhaling op aan te passen.
Tellen vind ik ook ruk. Dan ga ik op hartslag tellenā¦
Ik ben er wel blij mee, want je hebt verschillende oefeningen met verschillende ademhalingsritmes en je hebt ook een oefening die je kan doen zodat hij jouw ideale ritme kan instellen.
Maar niet op hartslag inderdaad.
Ik gebruik 'm zo nu en dan, maar vind het wel fijn omdat ik apps minder natuurlijk aan vind voelen.
@Sobremesa @Marsepein dank jullie.
Ik weet het nog steeds niet wat ik ga doenā¦
vind de prijs best hoog ![]()
Hi ha ho. Mijn nachtelijke paniekaanvallen zijn weer terug na 7 jaar. Echt top!
Lig gewoon heerlijk te slapen en dan schrik ik wakker in volledige paniek. Denk dan gelijk⦠daar ga ik⦠mijn hart. Kotsmisselijk dan ook gewoon gelijk⦠grr
Geen idee meer. Maar je kan het niet ontwijken ook. Want slapen zal elke nacht weer moeten.
Like voor de herkenning. Ik durf ook gewoon niet te daten omdat het zicht bij mij ook nog wel in fysieke angst zoals overgeven na een date uit. ![]()
Oh dat is zo herkenbaar
bij mij was het echt zelf sabotage, ik wilde zo graag dat het met hem zou werken maar werd er zo angstig en onrustig vanā¦
Inmiddels zijn we bijna 5 jaar samen, maar het heeft heel wat gekost om over mān eigen angsten heen te komen. Bij ons ging het goed door heel eerlijk en duidelijk te communiceren, over alle beren die ik op de weg zag.
Ik hoop voor je dat het bij jou ook op een manier zou kunnen gaan dat je er weinig last van gaat hebben.
Same sis! Maar in het verleden dronk ik ook standaard drie wijntjes voor ik op date ging waardoor ik wel durfde.
Gelukkig heb ik nu leuk contact wat geen relatie is met iemand maar zodra die gaat verhuizen moet ik er wel weer aan geloven. š„¹
Wat knap dat jullie relatie daarin gegroeid is en jij ook als persoon. Zelf denk ik dat de grootste factor is dat ik niet open genoeg durfde te zijn waardoor er veel onbegrip was vanuit mijn ex en dat het met name daarom uitgegaan is.
Als ik erop terug kijk was t ook echt niet makkelijk hoor, we hebben beide veel geduld gehad. Ik wist ergens dat het goed zat tussen ons, misschien juist omdat het zo bedreigend overkwam. Ik werd letterlijk benauwd van het idee dat ik met het samen verder zou gaan terwijl ik echt heel graag bij hem wilde zijn ![]()
Nee heb ik nooit gehad, mede omdat hij zelf ook ervaring heeft met angsten. We kunnen elkaar best goed aanvullen en aanvoelen, omdat we beide wel een tasje met bagage hebben ![]()
Maar het was echt heel lastig soms. Nu lachen we erom, over hoe ik toen deed en nu zie ik in dat het echt kwam doordat deze nieuwe veilige situatie zo anders aanvoelde dan de bekende onveilige situaties. ClichƩ maar waar.
Dat veilige wat onveilig voelt kan ik beamen. Had dit ook heel erg in het begin van mān relatie, soms nog steeds. Maar net zoals jij zegt, ik wil graag bij hem zijn en mān ārationeleā stuk wist dat het goed zat, mān stomme bagage liet me soms denken van niet.
Het is geen echte relatie (meer) en dat zal het ook niet meer worden ![]()
We blijven elkaar vast nog zien want we zijn echt goede vrienden geworden maar niet echt long distance nee. En stiekem vind ik dat ook niet erg, niet omdat ik hem niet ga missen maar wel omdat ik dan ook aan dat stukje date angst kan gaan werken. Ooit, wanneer ik er klaar voor ben.
Bijzonder dat je je eigen ik zo kan ātegensprekenā
Gelukkig zijn we 5 jaar verder en beide ook echt wel gegroeid in die 5 jaar. Maar man, als we ooit bij elkaar weg zouden gaan zou ik niet weten of ik dat weer zou willen hoor š„¹ Het heeft zo veel moeite gekost!
