Nee heb ik nooit gehad, mede omdat hij zelf ook ervaring heeft met angsten. We kunnen elkaar best goed aanvullen en aanvoelen, omdat we beide wel een tasje met bagage hebben 
Maar het was echt heel lastig soms. Nu lachen we erom, over hoe ik toen deed en nu zie ik in dat het echt kwam doordat deze nieuwe veilige situatie zo anders aanvoelde dan de bekende onveilige situaties. Cliché maar waar.
2 likes
Dat veilige wat onveilig voelt kan ik beamen. Had dit ook heel erg in het begin van mân relatie, soms nog steeds. Maar net zoals jij zegt, ik wil graag bij hem zijn en mân ârationeleâ stuk wist dat het goed zat, mân stomme bagage liet me soms denken van niet.
4 likes
Het is geen echte relatie (meer) en dat zal het ook niet meer worden 
We blijven elkaar vast nog zien want we zijn echt goede vrienden geworden maar niet echt long distance nee. En stiekem vind ik dat ook niet erg, niet omdat ik hem niet ga missen maar wel omdat ik dan ook aan dat stukje date angst kan gaan werken. Ooit, wanneer ik er klaar voor ben.
1 like
Bijzonder dat je je eigen ik zo kan âtegensprekenâ
Gelukkig zijn we 5 jaar verder en beide ook echt wel gegroeid in die 5 jaar. Maar man, als we ooit bij elkaar weg zouden gaan zou ik niet weten of ik dat weer zou willen hoor đ„č Het heeft zo veel moeite gekost!
1 like
Herkent iemand het dat de fysieke angstklachten in de herfst/winter erger worden?
Omg ja dit heb ik precies ook. Dat stelt me wel gerust.
Heb jij er tips voor?
1 like
Ik heb jaren, echt al sinds het puberen, gekampt met een (sociale) angststoornis. Ik ging niet meer naar school, durfde niet meer met de bus, kwam niet opdagen op verjaardagen, kwam afspraken niet na etc. Wat mij vooral geholpen heeft is tijd (ik ben ook in therapie geweest), dat klinkt misschien stom of te simpel, maar door het verstrijken van de tijd, een stap terug te doen, wat ouder en wijzer te worden en vooral door continu de uitdaging aan te blijven gaan ging het steeds wat beter. Inmiddels heb ik een grote mensen baan en dat gaat al maanden goed. Het is ontzettend uit mijn comfort zone: ik ben heel erg op de voorgrond, het is onwijs sociaal etc. Ik ben echt trots op mezelf, het gaat me bijzonder goed af ondanks dat ik natuurlijk soms nog wat onzekerheden heb.
Maar afgelopen week had ik ineens een terugval met een echte paniek aanval. Mijn hartslag was onwijs hoog, ik was aan het trillen, het zweet brak me uit en dat terwijl er niet eens iets echt spannends gebeurde. Mijn collega zag het ook aan mij. Ik ben heel perfectionistisch dus wanneer ik voor mijn gevoel niet alles kan geven is dat al snel een aanleiding voor nare gevoelens/stress. Ik ging gewoon rustig door en wist me er overheen te zetten, maar dat was toch even een reminder aan mijn verleden ofzo. Ik was even heel erg teleurgesteld in mezelf, ik dacht dat ik het eindelijk achter me kon latenđ
Ik kan het goed relativeren, daarna ook geen last meer gehad en ik blijf mezelf uitdagen door het juist gewoon te doen, maar soms baal ik echt van dat stomme stukje in mij.
5 likes
Idd⊠die onverwachte terugval en dan die klap in je vertrouwen.
1 like
Heb je met je psych destijds iets van een signaleringsplan gemaakt? Met tekenen waaraan je kan herkennen wanneer je spanning oploopt, wat je dan het beste kan inzetten? Soms als je hoog in spanning zit lukt het niet zo goed meer om helder na te denken en is het fijn om dan op papier of op je telefoon zoiets erbij te kunnen pakken als geheugensteuntje. Met het liefst een paar opties zodat er waarschijnlijk altijd wel iets laagdrempeligs is wat hopelijk een klein beetje verlichting kan geven of in ieder geval even wat tijd doorbrengt.
4 likes
Herkenbaar. Ik denk dat het komt omdat ik dan meer last heb van mijn buik en het over het algemeen ook warmer heb. Echt van die symptomen die ook een rol spelen als ik angstig ben.
2 likes
Ja, ik merk dit ook heel erg! Ik heb sowieso last van PMS en herken me ook in wat @Bunnyslippers zegt dat je dan meer last hebt van je buik en het warmer hebt.
2 likes
Jeetje @Friemel , wat heftig voor je allemaal. Dat lijkt me heel erg zwaar. Als het je lukt, zou ik toch proberen toe te geven aan de behoefte om gewoon eens onder een dekentje te kruipen en de boel lekker de boel te laten. Toegeven aan de behoefte van rust en geborgenheid wil niet zeggen dat het een slippery slope is, en je de rest van je leven fulltime onder de deken voor de tv zit. En leed hoeft niet op de weegschaal: ook als je moeder het zwaar heeft, mag jij het zwaar hebben.
4 likes
Mensen hier bekend met ene behandeling bij het expertise centrum overwaal voor angst en paniek?
Even een vraagje aan @moderators: is het niet logisch om dit topic ook members only te maken? of is dat bewust niet gedaan? er worden hier best wat gevoelige verhalen gedeeld
6 likes
Ik heb iets nieuws 
Kokhalzen als ik activiteit buiten de deur heb. Gewoon van teveel spanning en bang dat ik ga falen.
En ben hele tijd bang dat ik het aan mijn hart heb. Vet irritant!
2 likes
Heb ik ook weleens, dan ben ik zo misselijk van de stress en kan ik ook geen enkele geur meer verdragen 
Heeft een van jullie zich verdiept in Russell Kennedy? En zo ja, daar iets mee kunnen doen om angst aan te pakken?
Heeft iemand ervaring met Ashwagandha? Ik heb capsules besteld en was daarnaast ook andere adaptogenen aan het uitproberen als rodiola rosea en macapoeder. Weet niet goed wat precies het beste werkt en misschien ze afwisselen naast sporten/wandelen etc.
Edit: ik ben na 5 dagen ermee gestopt omdat ik erg levendige dromen kreeg die niet zo leuk waren en iets depressiever/afgestompter door ging voelen. Hielp wel goed met in slaap vallen.
1 like
Ja ik, het heeft mij een paar jaar goed geholpen. Zowel mentaal als met slaap. Veel minder onrust in mân lijf en hoofd. Nu doet het niets met voor me, omdat het (relatief gezien) best goed gaat. Ik kan het zeker aanraden.
2 likes
Ik ben echt al een hele week bang voor mijn hart, terwijl er echt 0 aanleiding voor is. Vet irritant
1 like