Same sis! Maar in het verleden dronk ik ook standaard drie wijntjes voor ik op date ging waardoor ik wel durfde.
Gelukkig heb ik nu leuk contact wat geen relatie is met iemand maar zodra die gaat verhuizen moet ik er wel weer aan geloven. š„¹
Wat knap dat jullie relatie daarin gegroeid is en jij ook als persoon. Zelf denk ik dat de grootste factor is dat ik niet open genoeg durfde te zijn waardoor er veel onbegrip was vanuit mijn ex en dat het met name daarom uitgegaan is.
Als ik erop terug kijk was t ook echt niet makkelijk hoor, we hebben beide veel geduld gehad. Ik wist ergens dat het goed zat tussen ons, misschien juist omdat het zo bedreigend overkwam. Ik werd letterlijk benauwd van het idee dat ik met het samen verder zou gaan terwijl ik echt heel graag bij hem wilde zijn 
Nee heb ik nooit gehad, mede omdat hij zelf ook ervaring heeft met angsten. We kunnen elkaar best goed aanvullen en aanvoelen, omdat we beide wel een tasje met bagage hebben 
Maar het was echt heel lastig soms. Nu lachen we erom, over hoe ik toen deed en nu zie ik in dat het echt kwam doordat deze nieuwe veilige situatie zo anders aanvoelde dan de bekende onveilige situaties. ClichƩ maar waar.
Dat veilige wat onveilig voelt kan ik beamen. Had dit ook heel erg in het begin van mān relatie, soms nog steeds. Maar net zoals jij zegt, ik wil graag bij hem zijn en mān ārationeleā stuk wist dat het goed zat, mān stomme bagage liet me soms denken van niet.
Het is geen echte relatie (meer) en dat zal het ook niet meer worden 
We blijven elkaar vast nog zien want we zijn echt goede vrienden geworden maar niet echt long distance nee. En stiekem vind ik dat ook niet erg, niet omdat ik hem niet ga missen maar wel omdat ik dan ook aan dat stukje date angst kan gaan werken. Ooit, wanneer ik er klaar voor ben.
Bijzonder dat je je eigen ik zo kan ātegensprekenā
Gelukkig zijn we 5 jaar verder en beide ook echt wel gegroeid in die 5 jaar. Maar man, als we ooit bij elkaar weg zouden gaan zou ik niet weten of ik dat weer zou willen hoor š„¹ Het heeft zo veel moeite gekost!
Herkent iemand het dat de fysieke angstklachten in de herfst/winter erger worden?
Omg ja dit heb ik precies ook. Dat stelt me wel gerust.
Heb jij er tips voor?
Ik heb jaren, echt al sinds het puberen, gekampt met een (sociale) angststoornis. Ik ging niet meer naar school, durfde niet meer met de bus, kwam niet opdagen op verjaardagen, kwam afspraken niet na etc. Wat mij vooral geholpen heeft is tijd (ik ben ook in therapie geweest), dat klinkt misschien stom of te simpel, maar door het verstrijken van de tijd, een stap terug te doen, wat ouder en wijzer te worden en vooral door continu de uitdaging aan te blijven gaan ging het steeds wat beter. Inmiddels heb ik een grote mensen baan en dat gaat al maanden goed. Het is ontzettend uit mijn comfort zone: ik ben heel erg op de voorgrond, het is onwijs sociaal etc. Ik ben echt trots op mezelf, het gaat me bijzonder goed af ondanks dat ik natuurlijk soms nog wat onzekerheden heb.
Maar afgelopen week had ik ineens een terugval met een echte paniek aanval. Mijn hartslag was onwijs hoog, ik was aan het trillen, het zweet brak me uit en dat terwijl er niet eens iets echt spannends gebeurde. Mijn collega zag het ook aan mij. Ik ben heel perfectionistisch dus wanneer ik voor mijn gevoel niet alles kan geven is dat al snel een aanleiding voor nare gevoelens/stress. Ik ging gewoon rustig door en wist me er overheen te zetten, maar dat was toch even een reminder aan mijn verleden ofzo. Ik was even heel erg teleurgesteld in mezelf, ik dacht dat ik het eindelijk achter me kon latenš
Ik kan het goed relativeren, daarna ook geen last meer gehad en ik blijf mezelf uitdagen door het juist gewoon te doen, maar soms baal ik echt van dat stomme stukje in mij.
Iddā¦ die onverwachte terugval en dan die klap in je vertrouwen.
Heb je met je psych destijds iets van een signaleringsplan gemaakt? Met tekenen waaraan je kan herkennen wanneer je spanning oploopt, wat je dan het beste kan inzetten? Soms als je hoog in spanning zit lukt het niet zo goed meer om helder na te denken en is het fijn om dan op papier of op je telefoon zoiets erbij te kunnen pakken als geheugensteuntje. Met het liefst een paar opties zodat er waarschijnlijk altijd wel iets laagdrempeligs is wat hopelijk een klein beetje verlichting kan geven of in ieder geval even wat tijd doorbrengt.
Herkenbaar. Ik denk dat het komt omdat ik dan meer last heb van mijn buik en het over het algemeen ook warmer heb. Echt van die symptomen die ook een rol spelen als ik angstig ben.
Ja, ik merk dit ook heel erg! Ik heb sowieso last van PMS en herken me ook in wat @Bunnyslippers zegt dat je dan meer last hebt van je buik en het warmer hebt.
Jeetje @Friemel , wat heftig voor je allemaal. Dat lijkt me heel erg zwaar. Als het je lukt, zou ik toch proberen toe te geven aan de behoefte om gewoon eens onder een dekentje te kruipen en de boel lekker de boel te laten. Toegeven aan de behoefte van rust en geborgenheid wil niet zeggen dat het een slippery slope is, en je de rest van je leven fulltime onder de deken voor de tv zit. En leed hoeft niet op de weegschaal: ook als je moeder het zwaar heeft, mag jij het zwaar hebben.
Mensen hier bekend met ene behandeling bij het expertise centrum overwaal voor angst en paniek?
Even een vraagje aan @moderators: is het niet logisch om dit topic ook members only te maken? of is dat bewust niet gedaan? er worden hier best wat gevoelige verhalen gedeeld
Ik heb iets nieuws 
Kokhalzen als ik activiteit buiten de deur heb. Gewoon van teveel spanning en bang dat ik ga falen.
En ben hele tijd bang dat ik het aan mijn hart heb. Vet irritant!
Heb ik ook weleens, dan ben ik zo misselijk van de stress en kan ik ook geen enkele geur meer verdragen 
Heeft een van jullie zich verdiept in Russell Kennedy? En zo ja, daar iets mee kunnen doen om angst aan te pakken?
Heeft iemand ervaring met Ashwagandha? Ik heb capsules besteld en was daarnaast ook andere adaptogenen aan het uitproberen als rodiola rosea en macapoeder. Weet niet goed wat precies het beste werkt en misschien ze afwisselen naast sporten/wandelen etc.
Edit: ik ben na 5 dagen ermee gestopt omdat ik erg levendige dromen kreeg die niet zo leuk waren en iets depressiever/afgestompter door ging voelen. Hielp wel goed met in slaap vallen.