Als je sinds gisteravond bloed, is het dan niet je menstruatie die wat eerder is gekomen? Of gebruik je anticonceptie, waardoor het niet eerder kan beginnen?
(Langdurige) stress/angst kan veel met je lichaam doen waar je niet echt een specifieke diagnose voor kan krijgen (in mijn ervaring). Wat vervelend is, want dan blijft het idd door je hoofd heen spoken 
. In stressvolle periodes heb ik ook last van onregelmatige menstruaties en contactbloedingen, dus ik herken het wel.
2 likes
Hebben jullie ook het idee dat het leven aan je voorbij gaat? Ik heb nu al bijna 18 jaar last van angsten en dwangmatig gedrag waardoor ik bijna niks meer kan en ik denk niet dat het ooit gaat verbeteren. Heb 15 jaar wekelijks en met perioden dagelijks therapie gehad en het heeft niks veranderd. Vind het zoân verdrietig vooruitzicht dat ik bij mân overlijden letterlijk mân hele leven bang binnen heb gezeten. Mijn klachten zijn gewoon te erg, ik kan het huis al bijna 20 jaar niet meer normaal uit 
7 likes
Jep.
Ik wou even zeggen dat ik je klachten en je paniek erbij heel erg herken. Ik heb twee jaar geleden een missed abortion gehad wat bij mij heel veel stress en het kwijtraken van het vertrouwen in mijn lichaam heeft getriggerd. Daarvoor was ik eigenlijk een heel erg stressloos persoon dus wist echt niet wat me overkwam. De vaagste klachten (hele dag duizelig, heel veel tintelingen, dan werd ik âs nachts wakker en was mijn arm weer helemaal âdoodâ, hartklopping en hoge hartslag en ga zo maar door) Was de ene klacht weer minder/weg dan begon de volgende weer. En omdat je constant zo erge stress hebt en iedere klacht die stress weer verergert zit je ook in een vicieuze cirkel en raak je de weg kwijt en weet je niet meer welke klacht waar vandaan komt. Bij mij is het veel beter geworden toen ik minder ging stressen en je ups en downs had en ik toen heel goed kom merken dat die klachten elke keer overeen kwamen met hoe je je van binnen voelt. Ik zou er vooral veel over blijven praten en hulp zoeken en proberen te beseffen dat er echt niks âernstigsâ met je aan de hand is en dat stress gewoon zo ontzettende veel met je lijf kan doen! Hoop dat mijn ervaring je misschien een beetje gerust kan stellen? Heel veel sterkte iig en hoop dat je je snel beter voelt!
3 likes
Hele dikke knuffel, het is zoveel wat je hebt meegemaakt. Ik heb zelf ook last van paniek en angst en hartkloppingen en hoewel benzoâs echt nodig waren merkte ik dat de dagen erna mân paniek alleen maar meer werd en wilde ik daar mee stoppen. Het moet natuurlijk wel haalbaar zijn maar ik denk echt dat al die benzoâs extra paniek veroorzaken.
En ik denk dat tijdelijk weer aan AD geen slecht idee is, je zal toch even op adem moeten komen op een of andere manier. Ik zou willen dat ik de stress in je systeem zou kunnen uitgummen.
2 likes
Ik heb hier nooit mee gepost maar heb nu eigenlijk even een vraag die het beste hier thuis hoort denk ik? Ik ben best wel paniekerig/angstig aangelegd maar had er altijd periodes last van en dan ging het eigenlijk vanzelf ineens weer goed. Nu al maanden dat ik steeds verder afglijd en behoorlijk belemmerd word, angst en paniek maar ook een specifieke fobie en OCD achtige klachten. Nu ben ik vandaag bij de HA geweest, heel fijn gesprek gehad. Hij gaf aan dat het in zijn ogen zeker goed was dat ik de stap genomen had, en hij wil me dus AD voorschrijven. Ik vond dat zelf in eerste instantie best even schrikken, maar heb het even laten bezinken en denk wel dat het me echt kan helpen. Alleen ik vind het dus heel spannend en twijfel eigenlijk om 2 redenen, ene is dat ik alleen woon en nu in de vakantie periode veel alleen ben en ik het dus best eng vind om een verergering van klachten te gaan ervaren (dat is een bijwerking zei hij). En tweede is dat ik een eetstoornis verleden heb en absoluuuut niet wil aankomen 
.
Vraag is eigenlijk dus vooral of hier mensen zijn met tips voor de begin periode en met ervaringen qua opstart en evt ook qua invloed op gewicht? (Ga dit uiteraard wel nog bespreken maar ben vandaag naar huis gegaan om erover na te denken/erover in te lezen etc). Het zou overigens gaan om 50mg sertraline.
Wat goed dat je dit met ons wilt delen. Ik slik zelf al 1,5 jaar AD (escitalopram 15mg). Het heeft bij mij heel erg geholpen om beter te omgaan met mijn paniekaanvallen. Ik heb namelijk PDS ofja doordat ik bang ben om geen wc te hebben in de buurt dan begint mijn vicieuze cirkel. Ik heb eerst aantal dingen geprobeerd zoals edmr, cognitieve gedragstherapie en psycholoog gesprekken. AD is voor mij geen oplossing maar enkel hulpmiddel. Ik heb in begin inderdaad heftige angstklachten gehad maar ging in 2 weken al minder. Qua gewichttoename kan ik moeilijk iets over zeggen. Ik ben wel aangekomen maar of het daardoor komt, denk ik eerlijk gezegd van niet. Het is meer van. Je voelt je fijner en gelukkiger dan ben je meer in staat om ergens etentje te doen en dan echt te genieten van eten. Ik zou dus eerst nadenken of je niet een gesprek wilt met een psycholoog of psychiater voordat je gelijk overgaat op AD. Sterkte!
Dankjewel voor je reactie! En begrijpelijk en herkenbaar ook, herken de angst die je omschrijft ook. Weet je nog of de verergering destijds heel heftig was? Ik weet niet zo goed of ik ineens echt niet alleen wil/kan zijn bijv dan? Ik heb overigens al wel eerder therapie gehad en toen ook gesproken over AD, wilde ik toen nog niet en was toen ook maar 1 specifieke angst eigenlijk. Wegens allerlei omstandigheden komen er nu veel angsten waar ik wel bekend mee ben tegelijk tot uiting, dat samen met dat ik wel weet hoe het in elkaar zit en wat mijn patronen zijn enzo maakt dat ik nu naast gesprekken met de POH GGZ dus toch overweeg met AD te starten.
Wat je schrijft over eetlust kwam ik idd online ook al wel tegen. Dat sommige mensen niet eten vanwege angst en met AD dus gewoon wel weer kunnen genieten van eten. En dat anderen juist bingen vanwege angst/stress en dat dat weg valt door de AD en dat je dan dus juist op gewicht blijft of afvalt. Vond ik ook wel logisch klinken eigenlijk. Maar je hebt ook veel verhalen van mensen die zeggen dat aankomen puur door de AD kwam en daar word ik wel een beetje huiverig door 
Ik heb jaren terug een tijdje sertraline geslikt (angst met depressie wel) en ik heb helemaal geen verergering van de klachten ervaren eigenlijk. Ook geen bijzondere gewichtstoename. Verschilt denk ik erg per middel en persoon.
Nu ben ik geen dokter, maar volgens kan puur aankomen door AD niet snel, je moet alsnog wel zelf meer gaan eten lijkt mij. Soms hebben mensen dat niet eens van zichzelf door.
Wel zal ik altijd gesprekken idd blijven aanraden dus goed dat je dat doet, eventueel kan je kijken naar meer gespecialiseerde hulp? Mij heeft AD toen echt goed geholpen om het scherpe randje eraf te halen zodat ik me weer kon herpakken.
Heb overigens nog steeds last, maar het is wel veel meer onder controle. En volgens mij wonen wij ook niet ver van elkaar, dus mocht je ooit even iemand nodig hebben kan je me altijd even DMâen/ appen.
1 like
Mijn dochter (13) heeft zo een afspraak bij de kaakchirurg. Ze gaan een hoektand die vast zit in haar bovenkaak vrijleggen.
Maar goed, mijn angsten aangaande ziekenhuisbezoek zijn nu ook erg hoog 
Probeer nu niets te laten merken. Er gewoon voor haar te zijn.
Adem inâŠâŠ adem uit.
2 likes
Fijn om te horen dat het zân geholpen heeft en dat de bijwerkingen er niet echt waren! Mân huisarts waarschuwde me daar wel echt voor en gaf aan dat het wellicht wel verstandig is een support systeem te hebben, dus dat maakt dat ik er wat huiverig voor ben. Wat dat betreft is angst en beginnen met zoiets (tegen de angst haha) niet echt een lekkere combi.
De POH heeft altijd als psycholoog gewerkt maar nu geeft ze les geloof ik aan huisartsen en wilde ze wel nog iets als psycholoog daarnaast doen. Dus denk wel dat ik goed zit bij haar qua kennis/ervaring. Het is nu denk ik ook vooral even een redmiddel om dat scherpe eraf te halen, zodat er ook wat ruimte is om er naar te kijken want nu is het wel behoorlijk alles overheersend.
En wat je schrijft over aankomen leek mij idd ook logisch! Maar vooral dat je dan dingen leest over mensen die zeggen exact hetzelfde te eten/bewegen en 1/4e van hun gewicht aan te komen etc.
We wonen idd wel redelijk in de buurt geloof ik ja! Heb je nr ook toch haha. Super lief van je 
1 like
Moest net huilen, omdat alles te veel is en ik verdrietig ben ook denk ik. En toen kreeg ik opeens een steek in mijn borst en raakte ik zo in paniek en hyperventileren en alles 
1 like
Lief ben weer wat rustiger gelukkig, ga nog ff lezen en dan hoop ik dat ik kan slapen.
Echt balen dat dit je nu weer triggert. Hopelijk kun je voor nu in elk geval rustig slapen sttaks
1 like
Hoe ging dit? Ik lees dit nu pas, dus het is sowieso mosterd na de maaltijd. En misschien zit je helemaal niet op tips te wachten, dus scroll hier gerust voorbij als je er geen behoefte aan hebt 
Maar het kan echt geen kwaad om in zulke situaties wel aan je kind te laten merken dat je het spannend vindt! Natuurlijk wel op een manier dat het niet voelt als haar verantwoordelijkheid, en met voldoende ruimte voor hoe zij zich voelt. Maar kinderen pikken vaak wel op dat er âietsâ is, dus als je probeert dat te verbergen kan dat juist verwarrend zijn. En je geeft zo ook nog eens het goede voorbeeld, dat je eerlijk mag zijn over je gevoel. In het beste geval geeft het je ook nog een gelegenheid om samen te oefenen op gezonde manieren om met spanning om te gaan (bijvoorbeeld: Ik heb ook wel een beetje de zenuwen, het ziekenhuis vind ik altijd zoân nare plek. Zullen we in de auto op weg ernaartoe heel hard zingen om van de spanning af te komen? Kies jij maar een playlist.)
2 likes
Het ging heel goed, de ingreep maar ook wij samen.
Ik ga dan graag zingen in de auto, en dan heb je een puber die naast je zit âmaahamâ
Maar uiteindelijk waren we samen aan het zingen.
Ze vind het ook fijn als ik dan ga kletsen om afgeleid te worden. Dus samen vullen we elkaar goed aan 
Ze weet van mijn angsten hoor, ze komt wel eens bij mij in bed leggen en vertellen wat zij doet als ze een dag spannend vind 
Deed jij bij mij vroeger ook mama.
Ook als ik veel pijn heb en daardoor brikkelbaar bespreek ik dit. Met een dikke knuffel dat het niet aan haar ligt.
8 likes
Wat fijn Ik vind het altijd zo jammer dat ouders vaak wordt aangepraat dat je nooit aan je kind mag laten merken als je zelf ergens mee zit. Veel fijner voor beide om (tot op zekere hoogte natuurlijk) open over dat soort dingen te zijn.
2 likes
Ja mijn ouders waren ook zo gesloten. Niet alleen daaromheen maar ook lichamelijk, wat gebeurd er met je lijf als je pubert. Etc (of wormpjes)
Ik wilde dat altijd anders doen.
2 likes
Ik ben net terug van een weekje vakantie. Beetje gesteggeld wel. Elke dag 1x 0,5 alprazolam. Maar ben wel gegaan. Vorig jaar was echt een hel qua paniek en angst. En nu gewoon op
Pad geweest en plezier gehad. Wel echt moe nu!
13 likes
Ach jongens ik zie in mân ooghoek op rtl nieuwssite een artikel met de titel âburn out blijkt hersentumorâ en ik maakte de fout om het te lezen en herkende er zoveel van (zit in stress periode waar paniekaanvallen weer terugkomen). Ik zou dit zo graag willen âont-lezenâ, raak er van in paniek.
7 likes