Angst- en paniektopic

Zo kut. Je weet dat het de paniek/angst is. Maar altijd dat stemmetje… ja maar misschien is het dit keer anders… en schuif ik het op mijn paniek af maar ga ik zo echt dood.

Zo vermoeiend!!

6 likes

Dat wat je zegt over dat stemmetje is zó herkenbaar!

2 likes

Afgelopen paar dagen zijn mentaal zeer matig geweest. Tegelijkertijd laat mijn hypochondere hoofd dat tegenwoordig niet meer toe omdat ie dan bang is dat het een downward spiral is, waardoor het juist een downward spiral wordt. Pfff laat me gewoon ff kut voelen in plaats van gelijk in angstmodus schieten. Ben dus ook weer alles wat ik denk en ervaar aan het overanalyseren. Ik ben voor meerdere angsten in mijn leven in behandeling geweest maar voor deze nog niet en ik weet ook echt ff niet meer hoe ik hiermee om moet gaan.

1 like

Ja die angst voor de angst is echt hels! Bizar hoe erg je eigen hersenen zichzelf kunnen saboteren.

Eigenlijk weer vrij goed, maar het mooie is dat ik me dan gelijk zit af te vragen of het wel echt goed gaat of dat ik mezelf aan het neppen ben :woozy_face: Het lijkt alsof ik wat bijwerkingen van nieuwe allergie-medicatie had, wat de angst heeft kunnen triggeren. Dus daar stop ik nu even mee om te checken of dat het kan zijn.

4 likes

Jaaaa dit herken ik echt 100%. En blijf het iets bijzonders vinden. Het faciliteren van mijn eigen rust, sport tijd, slaap tijd, schakeltijd, zelfs faciliteren van goede maaltijden is zo’n belangrijke cocktail voor mij geworden, om die angst gezond te kunnen bekijken. Vind ik echt fascinerend om te merken. En ook confronterend want ik ervaar dat ik niet meer gewoon de boel de boel kan laten want dan halloooo komt die angst echt direct sneller om t hoekje kijken.
Nu een weekend weg met vrienden. Eerder betaalde ik de week erna de (negatieve angst-)prijs door slaapgebrek/slechter eten etc. Nu probeer ik het te minderen met kleine aanpassingen zoals eigen slaapkamer ipv gedeeld, oordopjes, bepaalde eet dingen v thuis mee, etc. Moet er veel bewuster over nadenken en weet dan dat t na dit weekend veel rustiger in mn hoofd is en vind het t dan wel waard, die ‘aanpassingen’ en vooraf nadenken erover. Ookal kan ik er ook echt rebels en chagrijnig van worden, denk ik fuckkk al die dingen, gewoon weer ff helemaal alles los laten die hap! En daarna balen;-)

8 likes

Ja heel herkenbaar! Hardlopen, wandelen, meer water drinken, gezonder eten en rust voor mezelf (geen mail meer thuis lezen, een boek lezen in bed, mediteren)

1 like

Ik herken het ook heel erg! Als mensen zeiden dat ik moest wandelen dacht ik altijd zo van ughhh alsof het zo simpel is!!! Maar dan loop ik buiten en blijkt het irritant genoeg wel echt te werken haha

1 like

Hahaha vooral dat irritant genoeg!!! Herken ik helemaaaal haha!

1 like

Pfff ja stom hè? De eerste minuten ben ik nog wel eens aan het struggelen met mezelf, want ik heb dan echt geen zin. Maar na een minuut of 10 dan gaat het prima :woozy_face:

Ik heb weer steeds meer last van mijn (emeto)fobie, waar ik 9 jaar geleden volledig door lam geslagen was. Toen kwam ik het huis amper uit omdat ik uiteindelijk bang was voor iedereen en alles. Ik had dagelijks meerdere paniekaanvallenZ Maar ik ben er destijds best goed bovenop gekomen.l door therapie en exposure.

Inmiddels heb ik 2 kinderen en deze angst langzaam terug gekomen en projecteer ik op mijn oudste dochter (de jongste is nog maar een baby). Ik ben de hele tijd bang dat ze ziek wordt en ik merk dat ik weer dingen begin te vermijden, zoals autoritjes met haar bijvoorbeeld. Ook ervaar ik een continue onrust als mijn partner niet thuis is en ik alleen met de kids ben (wat als ze dan ziek wordt). Ik raak al gestresst als ze zich verslikt of hoest. Heel vermoeiend.

3 likes

Hoe ben je er in die tijd vanaf gekomen? Mogelijk weer op dezelfde manier proberen?

Wat vervelend dat het je leven weer zo gaat beïnvloeden! Mogelijk kun je zelf weer wat exposure-oefeningen opbouwen, maar het zou ook kunnen dat je dat toch beter onder begeleiding van een psycholoog kan doen gezien je angst alweer een beetje ‘uit de hand’ loopt als ik het zo hoor. Je zou ook aan een aantal sessies EMDR kunnen denken.

1 like

Bedankt voor jullie antwoorden @Nox @Elanor @SpeedOfSound.

Omdat ik toch weer bepaalde zaken begin te vermijden en vaak paniek/stress heb, heb ik de huisarts gebeld (ook ben ik bang ben om meer terug te vallen). Gelukkig kan ik volgende week al terecht bij de praktijkondersteuner.

4 likes

Vanochtend een mentale knoop doorgehakt en weer een afspraak gemaakt bij de praktijkondersteuner. Het duurde dit keer zo ontzettend lang voordat ik deze stap kon zetten, alsof ik mezelf voor wilde houden dat het ‘klote, maar wel oké is’ hoe het nu ging. Maar het is niet oké, want het is doodvermoeiend om elke dag te focussen op ieder ding dat afwijkt van ‘normaal’. Momenteel al 2 weken lang iedere dag last van maagzuur, en ik zit op het punt waarop ik gewoon niet weet of er wel echt iets aan de hand is, of dat het wordt aangewakkerd/verergerd doordat ik er zo mega erg op focus. Nu hopelijk op naar betere tijden.

4 likes

Kennen mensen de podcast Disordered? Ik vind het heel fijn om te luisteren, vooral denk ik voor mensen met een wat generieke angststoornis. Daar zit ook elke aflevering het fragment: “did it anyway” in. Verhalen van luisteraars die ondanks de angst en ongemak een bepaalde situatie niet uit de weg zijn gegaan. Ik heb een wat rare angst voor kleine winkels/speciaalzaken etc. en stelde hierdoor al drie maanden uit om naar de fietsenmaker te gaan, hierdoor kon ik mijn fiets maanden niet goed gebruiken :upside_down_face: nu heb ik mezelf eindelijk zover gekregen en staat mijn fiets bij de fietsenmaker!

Het lukt mij (mede door deze podcast) steeds meer om te beseffen dat ik waarschijnlijk altijd wat angstig zou zijn, maar dat ik hier niet tegen moet gaan “vechten”. Ik moet vooral niet door deze gedachtes mij laten leiden. Ik heb dit stemmetje zelfs een naam gegeven lol :’)

19 likes

Je stemmetje een naam geven is en goed idee hoor! Creëer je wat meer afstand. En toch super dat je de stap hebt genomen!

Ik zei ook altijd tegen mezelf als ik toch iets “moest”

Met volle angst vooruit!!

5 likes

Klinkt interessant, ik ga hem eens opzoeken!

Ik heb mijn stemmetje ook een naam gegeven, dat maakt het makkelijker om hem ‘weg te sturen’. En om te beseffen dat ie mij niet is en dat hij me niet helpt door zo te denken.

Maar heb de laatste tijd enorm veel last (gehad) van angsten en negatieve gedachten :slightly_frowning_face: Had gedoe op werk en dat kan dan zoveel triggeren. Hoop nu in een rustigere periode te komen, maar ik zou zo graag willen dat het me niet zo belemmerde in mijn werk

2 likes

What the…

Ging al meer dan half jaar goed.

En nu zat ik gisteren in de auto van een event af waar ik geen angst of iets van had.

En leek opeens wel een junk… ik zat na mijn idee opeens super scherp in de auto met na mijn gevoel kei verwijde pupillen. (Dit was niet zo) Hield gewoon 45 min aan.

Gevraagd of vriend de auto wilde overnemen.

Toen ik naar de bijrijdersstoel liep voelde ik me ook helemaal van het padje af en liep ik echt tegen de auto aan om naar mijn idee niet te vallen.

En nu ben ik er helemaal van mij aprepo van. Want ik snap dus niet wat het was.

En tuurlijk de angst. Wat als ik nu alleen was?

3 likes

Ik heb de afgelopen week weer continu paniekaanvallen en één sombere stemming. Baal zo dat het nooit eens langer goed kan gaan:(

1 like

Emetofobie

Oo man, wat een dagen hier. Maandagmiddag was ik ineens van het ene op andere moment mega beroerd. Twee keer overgegeven, voor het eerst in 25 jaar ongeveer. Daarna was het echt beroerde eraf, dus dacht aan een voedselvergiftiging.
Helaas begon m’n vriend vannacht met overgeven, dus vrees toch een virus. En toen begonnen de angsten… het overgeven zelf viel me erg mee maar er is een soort basis even onder m’n voeten vandaan gevallen. Ik gaf nooit over, dus kon daar redelijk op bouwen. Nu heb ik dus meegemaakt dat het wel ineens kan gebeuren. We hebben een dochter van 9 maanden dus ben ook doodsbang dat zij het ook krijgt. Ik ben al de hele dag paniekerig en huilerig. In dikke paniek onze baby opgehaald bij de opvang, continu bang dat ze ook ziek wordt. Ik moet hier dus weer iets mee denk ik.:frowning: Wil ook echt niet dat zij deze angst ook gaat ontwikkelen, en wil haar rustig kunnen troosten als het zover is. Wat een uitdaging ineens.

4 likes