Wat vervelend dat het je leven weer zo gaat beïnvloeden! Mogelijk kun je zelf weer wat exposure-oefeningen opbouwen, maar het zou ook kunnen dat je dat toch beter onder begeleiding van een psycholoog kan doen gezien je angst alweer een beetje ‘uit de hand’ loopt als ik het zo hoor. Je zou ook aan een aantal sessies EMDR kunnen denken.
1 like
Bedankt voor jullie antwoorden @Nox @Elanor @SpeedOfSound.
Omdat ik toch weer bepaalde zaken begin te vermijden en vaak paniek/stress heb, heb ik de huisarts gebeld (ook ben ik bang ben om meer terug te vallen). Gelukkig kan ik volgende week al terecht bij de praktijkondersteuner.
4 likes
Vanochtend een mentale knoop doorgehakt en weer een afspraak gemaakt bij de praktijkondersteuner. Het duurde dit keer zo ontzettend lang voordat ik deze stap kon zetten, alsof ik mezelf voor wilde houden dat het ‘klote, maar wel oké is’ hoe het nu ging. Maar het is niet oké, want het is doodvermoeiend om elke dag te focussen op ieder ding dat afwijkt van ‘normaal’. Momenteel al 2 weken lang iedere dag last van maagzuur, en ik zit op het punt waarop ik gewoon niet weet of er wel echt iets aan de hand is, of dat het wordt aangewakkerd/verergerd doordat ik er zo mega erg op focus. Nu hopelijk op naar betere tijden.
4 likes
Kennen mensen de podcast Disordered? Ik vind het heel fijn om te luisteren, vooral denk ik voor mensen met een wat generieke angststoornis. Daar zit ook elke aflevering het fragment: “did it anyway” in. Verhalen van luisteraars die ondanks de angst en ongemak een bepaalde situatie niet uit de weg zijn gegaan. Ik heb een wat rare angst voor kleine winkels/speciaalzaken etc. en stelde hierdoor al drie maanden uit om naar de fietsenmaker te gaan, hierdoor kon ik mijn fiets maanden niet goed gebruiken 
nu heb ik mezelf eindelijk zover gekregen en staat mijn fiets bij de fietsenmaker!
Het lukt mij (mede door deze podcast) steeds meer om te beseffen dat ik waarschijnlijk altijd wat angstig zou zijn, maar dat ik hier niet tegen moet gaan “vechten”. Ik moet vooral niet door deze gedachtes mij laten leiden. Ik heb dit stemmetje zelfs een naam gegeven lol :’)
19 likes
Je stemmetje een naam geven is en goed idee hoor! Creëer je wat meer afstand. En toch super dat je de stap hebt genomen!
Ik zei ook altijd tegen mezelf als ik toch iets “moest”
Met volle angst vooruit!!
5 likes
Klinkt interessant, ik ga hem eens opzoeken!
Ik heb mijn stemmetje ook een naam gegeven, dat maakt het makkelijker om hem ‘weg te sturen’. En om te beseffen dat ie mij niet is en dat hij me niet helpt door zo te denken.
Maar heb de laatste tijd enorm veel last (gehad) van angsten en negatieve gedachten 
Had gedoe op werk en dat kan dan zoveel triggeren. Hoop nu in een rustigere periode te komen, maar ik zou zo graag willen dat het me niet zo belemmerde in mijn werk
2 likes
What the…
Ging al meer dan half jaar goed.
En nu zat ik gisteren in de auto van een event af waar ik geen angst of iets van had.
En leek opeens wel een junk… ik zat na mijn idee opeens super scherp in de auto met na mijn gevoel kei verwijde pupillen. (Dit was niet zo) Hield gewoon 45 min aan.
Gevraagd of vriend de auto wilde overnemen.
Toen ik naar de bijrijdersstoel liep voelde ik me ook helemaal van het padje af en liep ik echt tegen de auto aan om naar mijn idee niet te vallen.
En nu ben ik er helemaal van mij aprepo van. Want ik snap dus niet wat het was.
En tuurlijk de angst. Wat als ik nu alleen was?
3 likes
Ik heb de afgelopen week weer continu paniekaanvallen en één sombere stemming. Baal zo dat het nooit eens langer goed kan gaan:(
1 like
Emetofobie
Oo man, wat een dagen hier. Maandagmiddag was ik ineens van het ene op andere moment mega beroerd. Twee keer overgegeven, voor het eerst in 25 jaar ongeveer. Daarna was het echt beroerde eraf, dus dacht aan een voedselvergiftiging.
Helaas begon m’n vriend vannacht met overgeven, dus vrees toch een virus. En toen begonnen de angsten… het overgeven zelf viel me erg mee maar er is een soort basis even onder m’n voeten vandaan gevallen. Ik gaf nooit over, dus kon daar redelijk op bouwen. Nu heb ik dus meegemaakt dat het wel ineens kan gebeuren. We hebben een dochter van 9 maanden dus ben ook doodsbang dat zij het ook krijgt. Ik ben al de hele dag paniekerig en huilerig. In dikke paniek onze baby opgehaald bij de opvang, continu bang dat ze ook ziek wordt. Ik moet hier dus weer iets mee denk ik.
Wil ook echt niet dat zij deze angst ook gaat ontwikkelen, en wil haar rustig kunnen troosten als het zover is. Wat een uitdaging ineens.
4 likes
OMG! Kreeg net tijdens het sporten een angstaanval. Maar wou er niet voor vluchten dus bleef doortrainen. Maar mijn hartslag werd 150. Ik dacht echt dat ik out ging of mijn hart het ging bewegen. Maar I did it! And im alive.
Edit; natuurlijk wel dikke spannings koppijn nu 
11 likes
Goed gedaan!
Ik merk bij mijzelf dat adrenaline (door het sporten bijvoorbeeld) soms een paniekaanval kan triggeren
Maar goed dat je daar doorheen kon komen
3 likes
Shit dat het een angstaanval triggerde maar wat goed dat je jezelf toch kon overhalen om te blijven sporten! Dat zijn altijd net van die beslissende momenten van hoe je ermee om gaat.
1 like
Meer mensen hier weleens van die dagen dat je niet echt last hebt van die “standaard” angstklachten, maar dat je gewoon heel raar/weird voelt? Ik denk dat het komt omdat ik te bewust ben van mezelf, maar bij elk gesprek vandaag heb ik het idee dat ik raar overkom. Voel me dan echt zo kut hierdoor en wil me dan afzonderen van iedereen
2 likes
Depersonalisatie/derealisatie misschien? Ik heb dat vaak en is heel irritant. Een soort losgekoppeld en je bent er gewoon niet 100%
2 likes
Ik heb vaak dat ik met iemand aan het praten ben en dan lijkt het alsof ik het niet echt ben. Alsof ik ‘boven mezelf hang’ en dus iemand anders hoor praten terwijl het uit mijn eigen mond komt. Is dat wat jij bedoelt? Heb het wel eens tegen vriendinnen verteld maar die herkenden het totaaaal niet dus dacht eigenlijk dat ik de enige was die dit wel eens heeft 
1 like
Ja dat kan er zeker ook bij passen! Eigenlijk vallen er heel veel vage dingen onder 
ik heb bijvoorbeeld zelf vaak dat het ineens lijkt alsof mijn verhouding tot de wereld niet klopt. Alsof ik in een poppenhuis loop of dat het lijkt alsof mijn fiets ineens een stuk hoger is. Mijn hersenen hebben dan gewoon een soort kortsluiting een daardoor ervaar je dingen anders/ verstoord
2 likes
Oke ik ging dit googlen en eerst dacht ik huh nee dit klinkt te extreem. Toen ging ik kijken of de podcast disordered: anxiety help (al vaker gezegd, een aanrader) er een aflevering over had en nu kom ik erachter dat heel veel vage kleine dingen hieronder vallen en dat bijna iedereen met stress wel eens zoiets meemaakt :o
4 likes
Ja klopt! Het rijden in de auto en eigenlijk niet kunnen herinneren hoe je precies gereden hebt is een voorbeeld wat vaak gebruikt wordt bij dissociatie. Je slaat niet alles bewust op.
Als je gaat googlen kom je op de criteria van de derealisatiestoornis en dat heeft logischerwijs meer ‘eisen’ dan een losstaand gevoel dat alles even een beetje nep lijkt. En deze symptomen (los) kun je ook snel krijgen bij oververmoeidheid, hoge stress, burn-out, angst. Maar dus ook ‘mentaal gezonde’ mensen krijgen dit vaak als ze een paar nachten echt niet of amper slapen
5 likes
Wat een chille podcast!
2 likes
Dit is ook altijd zon fijne. In een situatie zitten waarvan je weet dat het je angst triggert. Maar je dus geen angst/paniek voelt. En dan gaan zitten malen waarom je geen angst/paniek voelt… want dat heb ik toch altijd in deze situatie? Dus wanneer schiet die er dan wel in… en dat de hele tijd.
5 likes