Klinkt interessant, ik ga hem eens opzoeken!
Ik heb mijn stemmetje ook een naam gegeven, dat maakt het makkelijker om hem ‘weg te sturen’. En om te beseffen dat ie mij niet is en dat hij me niet helpt door zo te denken.
Maar heb de laatste tijd enorm veel last (gehad) van angsten en negatieve gedachten 
Had gedoe op werk en dat kan dan zoveel triggeren. Hoop nu in een rustigere periode te komen, maar ik zou zo graag willen dat het me niet zo belemmerde in mijn werk
What the…
Ging al meer dan half jaar goed.
En nu zat ik gisteren in de auto van een event af waar ik geen angst of iets van had.
En leek opeens wel een junk… ik zat na mijn idee opeens super scherp in de auto met na mijn gevoel kei verwijde pupillen. (Dit was niet zo) Hield gewoon 45 min aan.
Gevraagd of vriend de auto wilde overnemen.
Toen ik naar de bijrijdersstoel liep voelde ik me ook helemaal van het padje af en liep ik echt tegen de auto aan om naar mijn idee niet te vallen.
En nu ben ik er helemaal van mij aprepo van. Want ik snap dus niet wat het was.
En tuurlijk de angst. Wat als ik nu alleen was?
Ik heb de afgelopen week weer continu paniekaanvallen en één sombere stemming. Baal zo dat het nooit eens langer goed kan gaan:(
Emetofobie
Oo man, wat een dagen hier. Maandagmiddag was ik ineens van het ene op andere moment mega beroerd. Twee keer overgegeven, voor het eerst in 25 jaar ongeveer. Daarna was het echt beroerde eraf, dus dacht aan een voedselvergiftiging.
Helaas begon m’n vriend vannacht met overgeven, dus vrees toch een virus. En toen begonnen de angsten… het overgeven zelf viel me erg mee maar er is een soort basis even onder m’n voeten vandaan gevallen. Ik gaf nooit over, dus kon daar redelijk op bouwen. Nu heb ik dus meegemaakt dat het wel ineens kan gebeuren. We hebben een dochter van 9 maanden dus ben ook doodsbang dat zij het ook krijgt. Ik ben al de hele dag paniekerig en huilerig. In dikke paniek onze baby opgehaald bij de opvang, continu bang dat ze ook ziek wordt. Ik moet hier dus weer iets mee denk ik.
Wil ook echt niet dat zij deze angst ook gaat ontwikkelen, en wil haar rustig kunnen troosten als het zover is. Wat een uitdaging ineens.
OMG! Kreeg net tijdens het sporten een angstaanval. Maar wou er niet voor vluchten dus bleef doortrainen. Maar mijn hartslag werd 150. Ik dacht echt dat ik out ging of mijn hart het ging bewegen. Maar I did it! And im alive.
Edit; natuurlijk wel dikke spannings koppijn nu 
Goed gedaan!
Ik merk bij mijzelf dat adrenaline (door het sporten bijvoorbeeld) soms een paniekaanval kan triggeren
Maar goed dat je daar doorheen kon komen
Shit dat het een angstaanval triggerde maar wat goed dat je jezelf toch kon overhalen om te blijven sporten! Dat zijn altijd net van die beslissende momenten van hoe je ermee om gaat.
Meer mensen hier weleens van die dagen dat je niet echt last hebt van die “standaard” angstklachten, maar dat je gewoon heel raar/weird voelt? Ik denk dat het komt omdat ik te bewust ben van mezelf, maar bij elk gesprek vandaag heb ik het idee dat ik raar overkom. Voel me dan echt zo kut hierdoor en wil me dan afzonderen van iedereen
Depersonalisatie/derealisatie misschien? Ik heb dat vaak en is heel irritant. Een soort losgekoppeld en je bent er gewoon niet 100%
Ik heb vaak dat ik met iemand aan het praten ben en dan lijkt het alsof ik het niet echt ben. Alsof ik ‘boven mezelf hang’ en dus iemand anders hoor praten terwijl het uit mijn eigen mond komt. Is dat wat jij bedoelt? Heb het wel eens tegen vriendinnen verteld maar die herkenden het totaaaal niet dus dacht eigenlijk dat ik de enige was die dit wel eens heeft 
Ja dat kan er zeker ook bij passen! Eigenlijk vallen er heel veel vage dingen onder 
ik heb bijvoorbeeld zelf vaak dat het ineens lijkt alsof mijn verhouding tot de wereld niet klopt. Alsof ik in een poppenhuis loop of dat het lijkt alsof mijn fiets ineens een stuk hoger is. Mijn hersenen hebben dan gewoon een soort kortsluiting een daardoor ervaar je dingen anders/ verstoord
Oke ik ging dit googlen en eerst dacht ik huh nee dit klinkt te extreem. Toen ging ik kijken of de podcast disordered: anxiety help (al vaker gezegd, een aanrader) er een aflevering over had en nu kom ik erachter dat heel veel vage kleine dingen hieronder vallen en dat bijna iedereen met stress wel eens zoiets meemaakt :o
Ja klopt! Het rijden in de auto en eigenlijk niet kunnen herinneren hoe je precies gereden hebt is een voorbeeld wat vaak gebruikt wordt bij dissociatie. Je slaat niet alles bewust op.
Als je gaat googlen kom je op de criteria van de derealisatiestoornis en dat heeft logischerwijs meer ‘eisen’ dan een losstaand gevoel dat alles even een beetje nep lijkt. En deze symptomen (los) kun je ook snel krijgen bij oververmoeidheid, hoge stress, burn-out, angst. Maar dus ook ‘mentaal gezonde’ mensen krijgen dit vaak als ze een paar nachten echt niet of amper slapen
Wat een chille podcast!
Dit is ook altijd zon fijne. In een situatie zitten waarvan je weet dat het je angst triggert. Maar je dus geen angst/paniek voelt. En dan gaan zitten malen waarom je geen angst/paniek voelt… want dat heb ik toch altijd in deze situatie? Dus wanneer schiet die er dan wel in… en dat de hele tijd.
Ik heb vanavond ook weer een paniekaanval gehad. Kreeg een appje wat semi werk gerelateerd is wat het triggerde en ik kan er pas later op terugkomen. Dus in mijn hoofd is het natuurlijk al helemaal mis en ben ik al duizend keer ontslagen.
Aan de betere kant:
Ik lig nu lekker in bed en heb geen slechte coping manieren toegepast (op een pak cakejes leegeten na haha).
Het is duidelijk niet echt mijn week. Ik dacht lekker van mijn vrije dag te genieten, maar ik heb alleen maar anxiety. Na uren alleen maar muziek te hebben geluisterd, lukt het mij nu wel om even wat klusjes te gaan doen, maar krijg Katrien (ja ik heb mijn angstgevoelens ook maar een naam gegeven ) nog niet op mute.
Ik merk ook dat ademhalingsoefeningen voor mij het beste werken op de “gewone dagen”, maar als ik al heel veel angst heb maakt het voor mijn gevoel juist erger?
Wat klote voor je.
Heb je ook enig idee waarom Katrien zit te miepen? Als ik een vermoeiende week heb gehad ben ik zelf veel gevoeliger voor angst gedachten.
Of als ik iets ‘spannends’ binnenkort ga doen dan gaan mijn hersenen ook vaak een loopje met mij nemen.
Soms helpt het om bij jezelf na te gaan wat de gedachtes concreet zijn en of dat die gedachten relevant zijn. Bijvoorbeeld: Als Katrien zit te miepen dat je niks kan, kan je makkelijk terugzeggen wat je wel kan. Al is het maar veters strikken.
Normaal zou ik ook de tip geven om even te sporten om fysiek ipv mentaal moe te worden. Maar gezien de warmte is dat nu niet heel gezond
En verder laat Katrien maar blaten. Gedachtes zijn slechts gedachtes. Daar hoef je echt geen waarde aan toebedelen
Dankjewel voor je berichtje 
Ik probeer vandaag ondanks alle gedachtes gewoon toch dingen te blijven doen en als het zo niet begint te regenen kan ik ook nog even wat wandelen.
Ik denk dat het komt omdat ik bijna ga verhuizen (kan niet zo goed tegen veranderingen) en ook over wat dingen in mijn leven waar ik niet zo tevreden over ben. Mijn slaapritme is ook niet zo best, zou daar nog wat aan moeten gaan doen, want dat zou mentaal ook wel niet helpen.
Zat vandaag in een restaurant waar een ober een bord liet vallen dat met een enorme klap terechtkwam, en schrok nieteens heel erg van de klap maar wel echt van m’n lichamelijke stressreactie: direct bloedheet, klamme handen… Heb therapie gehad voor trauma na een ongeluk en dacht eigenlijk dat ik er helemaal vanaf was maar ergens zit er dus toch nog wel iets. Voelt dan echt een beetje gênant om met tranen in je ogen te zitten, alsof ik moest huilen omdat er een beetje saus op m’n broek was gekomen :’)