Ik herken dat best wel erg wat je zegt, dat de paniekaanvallen een terugkomend iets zijn en steeds in een andere vorm. Heb het gehad met overgeven, ineens naar de wc moeten (diaree), flauwvallen. En dan met name in drukke warme ruimtes of waar er op me gelet wordt of wanneer ik niet direct weg kan (snelweg, trein). Soort claustrofobie icm warmte ofzo.
En dat je niet kunt flauwvallen door paniek? Ik geloof echt dat je ‘mind’ echt zo sterk is dat die van alles kan laten gebeuren, ook flauwvallen. Als ik paniek krijg omdat ik me niet lekker voel, krijg ik echt instant diaree (sorry tmi) maar ik weet dat het tussen mn oren zit maar wel echt zo is zeg maar. Klinkt super vaag. Het beinvloed mn leven ook niet in zo’n mate dat ik me er heel erg aan stoor. Behalve dat ik een aantal jaar geleden paniekaanvallen kreeg wanneer ik uiteten ging (?). Waren we net op vakantie met mn vriend zn ouders dus elke dag uiteten. Wat een hel. De hele dag was ik oke en dan bij het uiteten was ik ineens weer kots en kotsmisselijk. Echt kots neigingen wanneer ik een hap nam. Leg dat maar eens uit (niet gedaan ook want wanneer er voor mijn gevoel íets van onbegrip was geweest was het 10x erger geworden).
Ik vind het best wel interessant dat je zelf als psycholoog werkt en dan zelf met angsten te maken heeft (niet negatief bedoeld hoor). Kan je ook geen advies geven, behalve dat ik me dus heel erg herkende in je verhaal. Al klinkt dat van jou wel extreem gek dat je het ook niet voelt aankomen, misschien toch bloeddruk idd?
Helaas. Als je wilt mag je me een pb sturen. Vind 't niet zo chill om dat zo openbaar te bespreken
