Wat ontzettend rot. Ik kan me voorstellen hoe eenzaam het moet voelen. @Wezel heeft al fijne tips gegeven. Hopelijk helpt dat iets! En blijf anders gewoon alles van je afschrijven hier op het forum. Heel veel sterkte 
1 like
Dank je wel, @Wezel ook bedankt! Heb nu een ventilatortje mee de stad in.
Die vriendin is helaas echt niet zo betrokken, maar app af en toe wel met anderen waar ik steun uit haal en het forum is zeker ook een fijn platform.
Ik ga weer een afspraak maken bij mijn huisarts als ik terug ben. Vriendin van me had voor haar angstklachten een fijne psycholoog online. Korte wachttijd, maar wel een intens traject van 2/3 sessies per week. Heeft haar goed geholpen. Mijn paniek uit zich wel heel anders dan bij haar (ik word heel warm, misselijk en wazig in mijn hoofd maar zonder hyperventilatie), maar hopelijk kunnen ze mij ook goed helpen. Probeer dat een beetje als houvast te zien.
1 like
Heb je ook (specifieke) gedachtes als je zoān paniekaanval hebt of is het puur fysiek?
Hoe ik het interpreteer triggerde de bus bij jou een paniekaanval. Vaak is de bus in de zomer benauwd en klammig. En als je dat ook voelt bij een paniekaanval, vind ik het niet zo gek dat je er dan eentje krijgt.
Mijn tip is om niet te veel te blijven āhangenā dat je een paniekaanval hebt gehad. Je kan op dit moment er toch weinig aan doen. En het zou zonde zijn als dat je hele vakantie overschaduwt.
En plan voldoende rustmomenten in. Rome is een overweldigende stad (zowel de drukte als de bezienswaardigheden). Daar moet je af en toe van bijkomen.
Dus geniet (zo ver het je lukt) van je vakantie. En terug thuis, weer aan de slag met je mentale gezondheid
1 like
Puur fysiek maar daarna komen wel de angstgedachten waardoor ik in een vicieuze cirkel terechtkom. Ik heb het nu denk ik 3 keer gehad deze vakantie.
Ik ga zeker proberen om ervan te genieten!
1 like
Ik heb al een paar dagen last van zenuwen want ik heb enorme vliegangst. We vertrekken morgenochtend voor vakantie. Vanochtend nog in bed liggen huilen van de stress die ik ervaar. De rest van de dag vooral heel druk geweest met inpakken en het huis opruimen om het een beetje fijn achter te laten en ik ben nu best rustig, maar nu heb ik het alweer veel te laat gemaakt en ben ik bang dat morgen de angst 10 keer harder terugkomt. Nou ja, in ieder geval is het huis opgeruimder dan het in tijden geweest is 
2 likes
Dit gaat helemaal goedkomen, geef je bij de crew aan dat je het spannend vind? Dan kunnen ze je goed helpen!
Ja heb ik aangegeven! Dit doe ik eigenlijk altijd wel en ben vorige keren super lief geholpen met bekertjes water en wat uitleg. Vandaag ging een soort van redelijk goed, dus ik ben echt super verbaasd en een beetje trots. Toch blijven mijn hersenen tegen me zeggen dat er dan een volgende keer toch iets gebeurt 
4 likes
Shit zit zo in een dubio. Wel of geen medicatie.
Ben nu 8 weken gestopt met 5MG fluoxetine en dacht dat het beter ging. Maar sinsd 1,5 week weer erg gespannen en gestrest. Het lijkt mij na 8 weken geen ontwenningsverschijnselen meer? Die komen vaak eerder. Dus ben er bang voor dat ik het gewoon nodig heb. Maar wil niet, wil het zelf doen!
Maar is het ook niet normaal dat je die gevoelens hebt en moet je nu gewoon even op zoek naar andere handvatten?
Ik slik ook geen medicijnen tegen angst, maar ik heb nog steeds aanvallen of periodes waarin ik het wat lastiger heb. Misschien ben je ook nu extra gefocust nu je gestopt ben? Want 5mg is zo ontzettend weinig, denk dat het dan haast nog meer placebo is dan echt een groot effect.
En ook als je wel medicatie nodig hebt is het niet het eind van de wereld hĆØ.
4 likes
Volgens mij kan dat nog wel langer duren, maar je hebt wel contact met een arts of begeleider? Misschien kan je daarmee bespreken wat mogelijk is. Is je situatie op dit moment ook optimaal om te stoppen? Bij mij was dat niet zo waardoor ik heb besloten te blijven slikken.
1 like
Hee hee. Ja daarom vraag het ik het mij dus ook af. Want het is maar 5mg. Maar ben nu al 2 weken zo gespannen.
Nee medicatie is idd niet erg. Maar door mijn perfectionisme helaas een dingetje. In mijn ogen moet ik het zelf doen en niet met medicatie.
Ik ben heel streng voor mijzelf daarin. Daarin zit ook mijn valkuil voor mijn angst.
Net als dat ik denk; angststoornis bestaat niet. Want ik verzin de angsten zelf in mijn hoofd.
Maarja als dat dan weer zo zal zijn, zijn er geen wachtlijsten bij de ggz en specifieke medicatie hiervoor.
Heel vermoeiend mij zijn af en toe.
1 like
Ja deels begeleid hahaha. Medegedeeld bij de huisarts en apotheker. Maar je verbaasd je soms hoe slecht zij nog geĆÆnformeerd zijn over halfwaardetijden etc.
Situatie optimaal? Ik weet het niet. Toen ik stopte dacht ikā¦ ja. De beste tijd is er toch nooit. Want er altijd wel iets waardoor het niet uitkomt.
Ik probeer het gewoon en kan altijd terug. En ging dus lang goedā¦ maar nu dit. En dan de twijfel.
Lekker piekeren.
Kan ook nog zijn dat de medicatie voor jou net die scherpe randjes eraf haalde en dat de angst nu toch wel weer terugkomt. Misschien we deels ook door het afbouwen. Ik zou het inderdaad even met degene bespreken die het je voorgeschreven heeft en voor jezelf nagaan of er misschien in de tussentijd iets anders ervoor gezorgd heeft dat je weer meer klachten hebt.
Een van de dingen waar mijn angst zich in uit is dat ik alllles wil Googlen, dat geeft me een (vals) gevoel van controle.
Nu probeer ik dit sinds kort minder te doen en in plaats daarvan schrijf ik al mijn vragen op gedurende de dag. Ik mag van mezelf dan 1 vraag uitzoeken om wel uit te zoeken in de avond.
En, het lijkt best goed te werken? 
Sowieso de vraag opschrijven zorgt er al voor dat ik denk, ehhhhh wtf vraag ik nou eigenlijk. Het schrijven werkt beter zelfs dan de vraag stellen aan iemand anders zelfs (soms ga ik dezelfde vragen aan mn partner vragen voor bevestiging).
En best interessant om te zien wat er nou allemaal in mijn hoofd om gaat gedurende de dag. Eigenlijk zijn het elke dag wel dezelfde themaās. 9 van de 10 keer zijn het ook gewoon vragen waar ik zelf het meest waarschijnlijke antwoord wel op weet, als een vriendin ze zou vragen zou ik in ieder geval al een antwoord klaar hebben staan.
Echt apart dat mijn angstbrein dan toch nog erover WIL piekeren ofzo. Ik weet het antwoord al, en toch heb ik de neiging om die bevestiging maar te blijven zoeken.
Het schrijven zorgt er tot nu toe dus wel voor dat ik beter kan reflecteren in minder heb opgezocht.
16 likes
Pfff iemand hier helemaal genezen van angst en paniek? Het dobbert nu al jaren en zo klaar mee.
Meerdere psychologen gehad en 2 verschillende medicaties maar niks lijkt te werken. Of het gaat dan even goed en na enkele maanden terug bij af.
Zo heftig dat ik niet alleen van huis ga en ook niet werk. Het controleert heel mijn leven.
1 like
Heel eerlijk ik denk dat je nooit volledig geneest. Je (ik in ieder geval wel) blijft er altijd gevoelig/kwetsbaar voor, betekent natuurlijk niet dat het goed kan gaan of wegblijven. Met mijn angsten gaat het momenteel gelukkig goed, wel gestrest maar dat komt door mijn opleiding haha.
3 likes
Nee ik zal altijd gevoelig blijvenā¦ maar leefbaar zal fijn zijnā¦ klinkt zwaarder dan dat het is. I know. Maar beetje meedraaien in de maatschappij lijkt me wel fijn .
3 likes
Snap ik helemaal hoor, wat kut ook dat medicatie niet aanslaat. 
2 likes
Ik doe nu heek veel dingen waar ik tot een tijd terug echt paniek van kreeg. Het zit nog wel in mijn achterhoofd. Vroeger in een bomvolle metro staan? Ik stapte uit, nu niet meer.
Ik heb veel therapie gehad, ook EMDR, maar mijn laatste stap was stoppen met de pil. Die kan bepaalde angsten in stand houden. Heb ik erna ook in een boek gelezen.
1 like
Kwam het bij jou vanuit trauma? Ik heb vooral toekomst angst en dan is emdr lastiger.
2 likes