Fijne tip, dankjewel!
Dank je wel voor je reactie.
Mijn man doet zān best om het te begrijpen maar dat is lastig als je niet in mijn hoofd zit. Hij geeft nu steeds vaker aan dat medicatie misschien de oplossing kan zijn. Net als de POH, maar eigenlijk wil ik hier nog niet aanš„
Mijn vorige therapeut was in het ziekenhuis, gekoppeld aan de gyn. Dus daar kan ik nu niet terecht maar misschien bel ik vandaag toch even de huisarts want het is niet leuk meer.
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! Heb er zelf geen ervaring mee, maar kan het me als iemand met emetofobie ZO goed indenken. Vind het echt de meest dappere keuze die je hebt kunnen maken! ben nu al zo trots op jou. Het voelt misschien alsof je in de ban bent van je angst, maar het heeft je echt nog helemaal niet in zān greep. Je laat wel zien dat je het je leven niet laat beheersen. Ik lees volgens mij af en toe dat je bv voor je werk reist en dan voel ik me echt geĆÆnspireerd om die stomme angst eens aan te pakken
Gefeliciteerd! Ik kan helaas geen ervaring wisselen. Maar dit is ook wat ik heel eng zal vinden als ik straks eventueel zwanger ben. Juist die misselijkheid in de eerste weken.
Als je het echt neit relaxt vindt kun je denk ik wel naar je huisarts voor medicatie tegen misselijkheid, zeker als je dit verhaal uitlegd. Hopelijk kun je daar steun uithalen, maar ook uit de gesprekken met je psycholoog.
Wat leuk trouwen! Geniet ervan en veel plezier zondag.
Kun je je wel door alles nog redelijk ontspannen? Dus lekker douche of in bad (?). Of toch iets pakken wat rust kan geven, bijvoorbeeld lavendelthee of valeriaan (als dit mag met een zwangerschap). Of wat vaker de spanning eruit laten masseren of meer bewegen. Bewegen/sporte (als dat nog mag) geeft een bepaald stofje vrij dat voor meer geluk zorgt. Eventueel iets minder stressachtige symptomen.
Hier ook iemand met grote rijangst en ik herken me in je verhaal! Ik heb gemerkt dat de angst groter is als ik niet rijd, in vergelijking met als ik wel rijd. In het kort: ik heb zoān 5 jaar geleden mijn rijbewijs gehaald en tot voor kort was het op 4 handen te tellen hoe vaak ik gereden had. De angst om te rijden is in die jaren echt ontzettend groot geworden in mijn hoofd, tot ik er eind vorig jaar helemaal klaar mee was. Ook sociaal gezien schaamde ik me er heel erg voor, terwijl ik ook las dat ruim een miljoen Nederlanders rijangst hebben. Doel van 2020: veel meer rijden en me er zekerder over voelen. Ik heb nog overwogen om wat lessen te nemen bij een faalangstinstructeur, maar mijn man heeft veel rijervaring en wilde me met alle geduld en aandacht begeleiden. Nu rijd ik sinds januari dit jaar zoān 3 keer per week kleine stukken in de stad, maar ook af en toen grote stukken. De volgende horde is op vakantie gaan en om en om rijden met mijn man. Daarna wil ik me focussen op naar mijn werk durven te gaan met de auto.
Je bent echt een topper dat je er gewoon voor gaat. Ik heb lichamelijk niet ontzettende klachten, behalve dat ik mijn spieren allemaal aanspan. Maar daarvan denk ik altijd: als het me helpt om te focussen en de rit niet te lang is, heb ik het er voor nu even voor over. Als ik straks nog weer wat zekerder in de auto zit, gaat dat vast ook beter. Ik laat het dus gewoon toe en doe er niet veel aan. Er is al genoeg waar je op moet letten tijdens het rijden. Maar als je echt geen lucht krijgt is het een ander verhaal natuurlijk⦠Misschien zou je eens kunnen kijken naar ademhalingsoefeningen om je op te concentreren.
Dat stukje over de snelweg lijkt misschien kort, maar het is echt een grote stap naar meer, weet ik uit ervaring. Fijn dat je binnenkort ook therapie krijgt voor je angstreactie, dat zal vast al veel helpen. Ja inderdaad, ik merk dat ik nu al regelmatig aan het meezingen ben tijdens het rijden. Dat was een jaar geleden ondenkbaar. Ik gun het jou ook zo dat je over een tijdje ontspannen in de auto zit en Nederland kunt rondcrossen als het moet!
Heeft iemand hier ervaring met (kortdurend) medicatie tegen angst? Ik heb een postnatale angststoornissen gehad en die wakkert nog wel op in slechte periodes. Momenteel veel spanning en ellende aan de hand dus ben weer erg neurotisch en lig 's nachts wakker.
We gaan volgende week op vakantie en dat triggert ook altijd zoveel. Ik zou echt graag gewoon een week relaxed weg zijn zonder mezelf constant op te vreten over alles wat er fout kan gaan.
Ik gebruik wel eens oxazepam, gewoon via de huisarts gekregen. Het helpt mij altijd heel goed, ook al neem ik het maar weinig. Het idee dat je dat bij je hebt helpt al (bij mij in ieder geval), dat je weet wanneer het echt niet gaat je altijd dat nog kan nemen.
Eventueel valeriaan, kun je ook rustig van worden
Nee ik ben twee dagen geleden gestopt met bv omdat ik ook wil kijken of dat nog uit maakt qua onrust in mān hoofd.
Ik heb gister Valeriaan gehaald iig, ik ga eens kijken of dat helpt! Thanks!
Je zou ook cbd olie kunnen proberen. Ik heb zelf ook veel paniek/stressklachten en als ik dit neem voel ik dat mijn lichaam niet meer zo gespannen is! Volgens mij kun je dit ook bij de drogist kopen en anders online.
Edit: ik zie dat je borstvoeding gaf/geeft. Weet niet zeker of je het dan ook mag gebruiken! Online staat wel dat kinderen het ook mogen gebruiken.
Ik heb oxazepam gekregen van de huisarts zodat ik hopelijk een beetje kan ontspannen op vakantie. Hoe snel en lang werkt het bij jullie?
Geen idee, nog niet opgehaald.
Nee nog niet echt haha. Het is zo stom maar op vakantie gaan is echt een drama voor mij sinds ik kinderen heb. Ben zo bang dat het een goor huisje is, er niks te doen is, we allemaal doodgaan.
Voor ik moeder werd was ik nergens bang voor en nu ben ik een neuroot. Wat een ellende. Had ook echt gehoopt dat stoppen met bv meer effect zou hebben meh.
Bij mij werkt het redelijk snel, na 30-60 minuten denk ik. Ik neem meestal een halve maar als je heel erg last hebt van angst zou ik voor je vakantie gewoon een hele nemen. Ik hoop voor je dat je je er beter door gaat voelen en dat je toch nog kunt genieten van je vakantie!
Ik heb een domme fout gemaakt betreffende een risico wat ik niet had moeten nemen en heb iemand anders ook nog aan dat risico blootgesteld. Ik ben echt boos op mezelf en voel me mega schuldig en angstig over de mogelijke gevolgen hiervan. Ik hoop zo hard dat het allemaal meevalt maar moet nog een week wachten tot ik uitsluitsel heb.
Ik ben nu pas bij mijn 8e les en heb niet heel veel tips maar ik herken je verhaal! Ik heb ook last van veel angsten en beginnen met rijles was 1 daarvan. Wat jij zegt, over je eraan over geven, is hoe ik erin ben gegaan. Je kan het inderdaad niet passief ondergaan, maar je wil toch wel heel graag je rijbewijs halen. Voor mij was dat wel een hele belangrijke reden om mezelf eraan over te geven en gewoon maar te beginnen.
Ik ben dus nog niet heel lang bezig en vind het ook nog doodeng wanneer ik aan het rijden ben. Soms ben ik aan het shaken en heb ik tijdens die 100 minuten zoveel last van spanning en zenuwen. Toch voel ik me niet onveilig en dat komt echt door de instructeur. Vraag inderdaad om iemand die heel geduldig is en dingen rustig uitlegt. Dit helpt mij heel erg. Ook troost ik me met de gedachte dat de zenuwen steeds minder gaan worden en ook ik uiteindelijk goed en veilig kan leren rijden. Zelf heb ik aangegeven dat ik 100 minuten rijden echt heel lang vind en het lastig vind om me dan te concentreren of me niet te veel te laten leiden door de angstgevoelens of stress. Wat we nu dus doen is dat we op de helft van de les even ergens stilstaan en even 10 minuutjes een klein rondje lopen, even wat frisse lucht, benen strekken, water drinken. Na deze kleine pauze merk ik dat het altijd weer wat beter met me gaat tijdens het rijden!
Misschien heb je hier wat aan:
Ik kreeg propranolol, volgens mij de meest gangbare? Ik wou dat ik het veel eerder had aangevraagd! Het heeft me echt enorm geholpen.
Mijn huisarts gaf wel aan dat het alleen de lichamelijke symptomen van de angst/paniek weghaalt, en niet de angst zelf. Je hartslag blijft laag. Voor mij was dat voldoende. Maar je huisarts zal daar vast alles over kunnen uitleggen.