Hier ook iemand met grote rijangst en ik herken me in je verhaal! Ik heb gemerkt dat de angst groter is als ik niet rijd, in vergelijking met als ik wel rijd. In het kort: ik heb zoān 5 jaar geleden mijn rijbewijs gehaald en tot voor kort was het op 4 handen te tellen hoe vaak ik gereden had. De angst om te rijden is in die jaren echt ontzettend groot geworden in mijn hoofd, tot ik er eind vorig jaar helemaal klaar mee was. Ook sociaal gezien schaamde ik me er heel erg voor, terwijl ik ook las dat ruim een miljoen Nederlanders rijangst hebben. Doel van 2020: veel meer rijden en me er zekerder over voelen. Ik heb nog overwogen om wat lessen te nemen bij een faalangstinstructeur, maar mijn man heeft veel rijervaring en wilde me met alle geduld en aandacht begeleiden. Nu rijd ik sinds januari dit jaar zoān 3 keer per week kleine stukken in de stad, maar ook af en toen grote stukken. De volgende horde is op vakantie gaan en om en om rijden met mijn man. Daarna wil ik me focussen op naar mijn werk durven te gaan met de auto.
Je bent echt een topper dat je er gewoon voor gaat. Ik heb lichamelijk niet ontzettende klachten, behalve dat ik mijn spieren allemaal aanspan. Maar daarvan denk ik altijd: als het me helpt om te focussen en de rit niet te lang is, heb ik het er voor nu even voor over. Als ik straks nog weer wat zekerder in de auto zit, gaat dat vast ook beter. Ik laat het dus gewoon toe en doe er niet veel aan. Er is al genoeg waar je op moet letten tijdens het rijden. Maar als je echt geen lucht krijgt is het een ander verhaal natuurlijkā¦ Misschien zou je eens kunnen kijken naar ademhalingsoefeningen om je op te concentreren.