Ben ik de enige die af en toe een zwaaaaar melancholisch (of misschien meer nostalgisch?) gevoel ervaart? Ik kan dan echt bijna emotioneel worden bij het idee dat ik ben opgegroeid met de Spicegirls en dat dat nooit meer terugkomt? Als ik een oudere serie kijk dan wil ik terug in de tijd. Ik wil weer 16 zijn en alle hockey avonturen opnieuw beleven. Ik wil weer opnieuw studeren, of zelfs naar de middelbare school. Dan ga ik helemaal op in de warme gevoelens en herinneringen en maak ik het mezelf ook alleen maar moeilijker door er daaaagen mee bezig te blijvenšš„²
Edit: ik ben verder heel gelukkig nu en ik weet zeker dat ik ooit ook deze gevoelens heb over mijn huige leven.