Eerst konden mijn werkzaamheden niet gemeten worden, toen spijbelde ik wel eens. Naar de markt of een dutje tijdens werktijd 
Een keer was ik echt net weer thuis toen iemand van werk belde of het allemaal lukte thuis. Zo blij dat er niet kwartier eerder werd gebeld en er te horen was “bloemkolen een euro (uuro eigenlijk)”. Maar nu heb ik werk waar meer productie gedraaid moet worden en collega’s zien ook in het systeem of je ergens mee bezig bent en als je tijd je computer niet aanraakt ga je offline en dat is dus controleerbaar in die zin. Dus spijbelen zit er nu niet meer in. Vind ik best pittig, 8u lang geconcentreerd thuis werken zonder een kletspraatje met collega’s. En kan ook niet buitenshuis werken ivm privacy gevoelige informatie.
Mijn gedachten ook. Snap de toevoegingen van ziektebeelden nooit. Gebeurt tegenwoordig echt veel.
Volgens mij is dat heel normaal, mijn bekkenbodemfysio raadde me dat aan. Zie niet in wat autisme hiermee te maken heeft
Ja hier ook altijd bewegen en lekker laten uidruppelen. Niks autistisch aan.
Oja ik heb ook een tijd met autistische kinderen gewerkt en herken het niet als specifieke eigenschap. Maar elk kind is natuurlijk anders, dus wie weet
Deze autist zit gewoon lekker stil op de pot 
Hier nog één 
Je kan tegenwoordig niets meer zeggen want anders is er wel weer iemand gekwetst of beledigd 
Dit vind ik zo’n dooddoener, zoals een achteroom die op een verjaardag over de me too affaire of zware piet discussie direct brult ‘je mag tegenwoordig niks meer zeggen!!1!’
Gewoon een kwestie van even 2 seconden nadenken voordat je iets zegt of schrijft lijkt me niet zo moeilijk.
Sommige opmerkingen zijn niet leuk. Maar je kan overal wel over vallen.
Hoe vaak kan ik dit liken? Heel mooi!
True, maar toch moet ik ook even deze delen:
Mij kwetst het persoonlijk niet, maar waarom moet er dan “autist” achter? Waarom niet iets anders? Ik kan me voorstellen dat het anderen kwetst
Het is niet nodig. Maar ze legt toch uit waarom? Ik snap alleen niet dat er dan 10 keer wat over gezegd moet worden. Gaat trouwens niet specifiek om deze poll. Maar het valt me de laatste tijd gewoon op dat er soms erg heftig gereageerd word.
Ja, mooie dit! Beetje in hetzelfde kaliber van het verschil tussen intentie en effect: stel dat iemand per ongeluk op je teen staat. Dan was het niet de intentie van diegene om je pijn te doen, maar je hebt wel echt pijn. Dus die ander kan dan niet zeggen ‘hee ja sorry man het was helemaal niet mijn bedoeling DUS je pijn slaat nergens op’. Nee, jij ervaart pijn ondanks dat die ander die intentie niet had om je pijn te doen.
Precies. Ik kreeg 'm ooit van een vriendin nadat ik zei ‘nou jeetje ik zei het als grapje niet serieus hoor’. Toen realiseerde ik me dat ik niet degene ben die mag bepalen of een ander zicht rot mag voelen over iets. Dus klein dingetje, had voor mij groot effect op de manier hoe ik over dingen nadenk/hoe ik dingen uitspreek.
Ik heb 'm vaak ingezet tijdens de Pietendiscussie als mensen zeiden dat Zwarte Piet niet kwetsend bedoeld is.
Ik ben het wel eens met de uitspraak maar vind het wel zeer ironisch dat het uit zijn mond komt. Voelt een beetje raar om dat te endorsen op zo’n wijsheidstegel na die hele seksuele intimidatieaffaire. Practice what you preach.
Helemaal waar. Meestal haal ik die naam er vanaf . Maar vond dat hier niet zo netjes om zonder bronvermelding te plaatsen
Maar omdat iets jou kwetst hoef je er toch niet altijd een probleem van te maken?
Om een voorbeeld te noemen: Nu word het Venus-symbool van maandverband afgehaald omdat transgendervrouwen en non-binaire mensen zich buitengesloten voelen.
Moeten dan bijvoorbeeld alle reclames met gelukkig vaders en kinderen ook maar van televisie af, want dat is kwetsend voor kinderen zonder leuke vader?
Soms kan je toch ook denken van: Goh, dit is niet leuk maar het is niet anders?