Ben ik de enige die (Deel 1)

Ben het niet van plan maar zeg nooit nooit.

3 likes

Ik zou het nu al willen(fronsrimpel want krijg er ook hoofdpijn van dus is niet perse alleen cosmetisch) maar ik ben een watje dus durf niet, maar ik sluit ook niet uit dat ik ooit kraaienpootjes oid laat vullen.

Ik vind het echt frappant (en teleurstellend) dat ondanks de hier heersende moraal dat je jezelf moet accepteren en bodypositivity en alles nog steeds 1/3 van de stemmers wel botox of fillers heeft/wil. Laat maar weer zien dat we nog een hele weg te gaan hebben wat betreft zelfacceptatie.

15 likes

Ik sluit zelf ook niet uit dat ik in de toekomst eens Botox of filles ga nemen. Kun je me uitleggen waarom je het teleurstellend vindt? Want ergens snap ik het wel en ergens ook weer niet.
Want het gebruik van anti rimpel creme of corrigerende broekjes lijkt wel helemaal geaccepteerd. Natuurlijk is dat een heel stuk minder ingrijpend dan je fronsrimpel wegspuiten maar ook daarmee verander je je uiterlijk niet meteen drastisch. Het idee tov anti rimpel creme is daarmee een beetje hetzelfde, namelijk er frisser/jonger uit zien, zonder echte aanpassingen/veranderingen. En je kunt Botox natuurlijk niet vergelijken met een antirimpel creme maar wel het idee erachter, en die is naar mijn mening dan wel hetzelfde. Hoe denk jij daar over?
Zit het hem voor jou dan in het denkbeeld erachter? Want dat haal ik er een beetje uit door dat je zelfacceptatie noemt of is het echt omdat dit een cosmetische ingreep is?
Misschien kijken we ook heel anders naar de zwaarte/impact van zo’n ingreep.

Het is inderdaad het denkbeeld. Dat het nodig zou zijn om rimpelloos en strak te blijven staat me zo tegen, dat is iets dat ons is opgelegd door de maatschappij. Sowieso de focus op uiterlijk algemeen.
Natuurlijk wil ik er ook graag goed uitzien, begrijp me niet verkeerd, ik ben allesbehalve perfect en ook ik kijk wel eens in de spiegel en denk “goh, was dat buikje maar wat platter”, of “had ik maar wat minder putten in mijn dijen”. Maar ik ben inmiddels 37 en heb buiten het buikje en de putten al best wat rimpels, en andere kenmerken die niet aan een zogenaamd mooi uiterlijk voldoen, maar dat zal me over het algemeen echt worst wezen. Misschien is het ook omdat ik al 37 ben en mezelf wat meer geaccepteerd heb inmiddels (lichamelijk iig), toen ik 22 was dacht ik er ook nog anders over. Maar toen was de maatschappij ook wel veel minder met dit soort onderwerpen bezig.

Tl;dr: Ik vind het dus best teleurstellend dat op een forum waar zo vaak zulke ‘woke’ (bij gebrek aan beter woord) denkbeelden voorbij komen die focus op uiterlijk blijkbaar toch toch nog steeds voor veel mensen zo’n grote rol speelt.

9 likes

Ik zou het wel doen mits het bij een plek blijft. Als mij hele gezicht ouder word zou ik niet op allemaal verschillende zones willen spuiten. Mijn moeder gebruikt bijvoorbeeld ook botox, zij heeft op zich heel weinig rimpels op 1 hele diepe tussen haar wenkbrauwen in na. Die rimpel is gewoon ‘‘zonde’’ vind ze en ik begrijp dat heel goed.

Plus dat als het gangbaarder wordt, het ook steeds meer van mensen (vrouwen) wordt ‘verwacht’ dat ze daar aan meedoen. Paar jaar geleden had je mensen met volle lippen en mensen met dunnere lippen. Klaar. Nu heb ik al meerdere keren (!!) gehoord over iemand: oh, zij heeft bijna geen lippen, waarom doet ze daar niets aan/daar zou ze iets aan moeten doen. HOEZO? Het is een variatie van normaal en wordt steeds abnormaler omdat mensen iets in laten spuiten en dan wordt het opeens verwacht dat iemand dat ook doet omdat het kan en omdat ze zo buiten normaal vallen. hetzelfde met rimpels, heb ik ook wel eens gehoord; oh, zij heeft al zo veel rimpels, ik snap echt niet dat ze daar niets aan laat doen. Op zo’n heel samenzweerderig toontje tegen mij waar die ander niet bij is, alsof het een fucking misdaad is dat je ouder wordt.

12 likes

Oh een vriendin van me die is ooit begonnen met dingen in haar gezicht stoppen en nu houdt ze haar bakkes maar niet over botox en fillers. We kunnen op een feestje staan of een borrel en dan zegt ze opeens: ‘Oh, zij heeft zeker geen botox, kijk die rimpels’ of ‘zij heeft ZEKER botox!’ of ‘Kijk die jukbeenderen, die zijn zeker nep’, ‘zij heeft zeker lipfillers, zeker, ze zitten bijna tot haar neus’. . En ik vind het gewoon niet interessant. Heb vaker gezegd: ‘joh, ik ben geloof ik niet zo geinteresseerd in de jukbeenderen van een ander’ en dan zegt ze sorry maar daarna gaat ze gewoon verder. FLIKKER OP MET JE JUKBEENDEREN.

Dat idee heb ik dus ook, dat de focus op jezelf de focus op anderen ook vergroot en dat lijkt me nooit een wenselijke situatie.

3 likes

Ik zou het wel overwegen maar er zeker niet te ver in gaan. Ik vind dat er nogal een verschil zit in wanneer je overal botox gebruikt en totaal onherkenbaar wordt (zoals je soms wel eens op Instagram of andere sociale media voorbij ziet komen), of wanneer je bijvoorbeeld een heftige frons rimpel op laat vullen door botox

Ik vind het mooi dat je de zorgen om je uiterlijk hebt kunnen loslaten, lijkt me vooral rust geven voor jezelf.
Zelf voel ik geen druk vanuit de maatschappij om er zo perfect mogelijk uit te zien (althans niet bewust), dus ik zie er voor mijzelf niet zo’n probleem in eigenlijk. Misschien komt het moment dat ik ‘het licht zie’ in deze situatie nog hoor. De voorbeelden die @Damnatio noemt vind ik uiteraard wel heel kwalijk.

Natuurlijk ben ik het niet van plan. Zoiets plan je denk ik niet als je jong bent. Maar als ik een rimpel tussen mijn wenkbrauwen krijg, wil ik die wel opvullen.

Ook niet altijd hoor, maar gelukkig vaker wel dan niet

Dit is denk ik de crux. Het schoonheidsideaal zit er zo ingesleten dat ook al zeg je dat je geen druk voelt, dit waarschijnlijk onbewust wel zo is, want waarom zou je anders je uiterlijk willen veranderen om toch aan dit schoonheidsideaal te voldoen?
Ik heb er zoals gezegd zelf ook echt wel last van, en ik denk ook niet dat dat echt helemaal over zal gaan, maar ik probeer er wat meer bij stil te staan. Als ik iets aan mezelf of bij anderen zie waarvan ik denk wat lelijk/mooi, probeer ik uit te vinden waarom ik dat vind. Is het echt omdat ik dat vind, of omdat de maatschappij mij verteld heeft dat ik dat moet vinden.

1 like

Dat wat je zegt over dat onbewuste zit zeker wat in.
De vraag over wat dan echt vanuit jezelf komt en wat door maatschappelijke druk vind ik heel lastig, want uiteindelijk, op alles wat je vindt heeft iets wel invloed gehad dus komt ooit iets volledig uit jezelf?

Ik heb een aantal keer gehad dat ik al langere tijd een mannelijke vriend had, die ik ontmoet had toen hij single was en toen hij een vriendin kreeg, wilde zij niet dat hij nog langer met mij omging. Sindsdien heb ik daar ook onzekerheid door gekregen. Wil mn vriendinnen nooit kwijt (en hoop/geloof dat ik wel meer credit van ze krijg hoor) en ik doe altijd expres een beetje meer afstandelijk naar hun vriendjes om zoiets te vermijden.

3 likes

Ik heb het wel gehad dat de vriendin van een goede vriend jaloers was, omdat ze zichzelf ervan overtuigd had dat er meer was tussen hem en mij. Gelukkig is hij niet zo dat hij me dan laat vallen, en heeft haar duidelijk gemaakt dat dit haar probleem was, en inmiddels weet ze ook dat we echt alleen maar vrienden zijn, en ben ik ook goed met haar bevriend.

1 like

Ben ik de enige die een prijs in euro nog steeds wel eens terugrekent naar guldens?

  • Doe ik nooit, je bent de enige
  • Doe ik ook wel eens, je bent niet de enige
  • Ik heb uberhaupt geen concrete herinneringen aan de guldentijd

0 stemmers

Ik heb het ook niet altijd, maar net betrapte ik me er zelf op toen ik een onbedwingbare snoepaanval had en een mars kocht van 1,05 en toen dacht ik: nounou, dat is wel 2 gulden 20, in mijn tijd op de middelbare school had ik voor een gulden nog een mars! Dus het was wel echt een complete boomer-gedachte, misschien ben ik wel een boomer.

8 likes

Ik was laatst op een boomerverjaardag (een echte, die van mijn vader) en heb echt minstens drie mensen dit horen doen die avond :smile:

3 likes

Ja, ik heb ook alleen de wisselkoers van marsen en twixen in mijn hoofd, want dat was ook eigenlijk het enige wat ik kocht voordat de euro werd ingevoerd. Dank je wel voor deze ingeving, denk dat ik nu ineens begrijp waarom dit zo random in mijn hoofd kwam bij het kopen van een mars.

4 likes

Niet heel veel herinneringen behalve dat ik iedere week rijksdaalder als zakgeld kreeg en dat toen werd vervangen voor een €2,- munt. Weet nog dat ik dat zo oneerlijk vond.

6 likes