Laat een ander zijn beleving hebben. HSP zal altijd een slecht “imago” hebben. En ik zeg volgens mij niets verkeerds wat jouw ervaring teniet kan doen. Ik geef juist erkenning aan dat HSP weldegelijk belastend is, alleen dat het voor mij getriggerd is door onder andere veel verdriet (edit: en een onveilige hechting en omgeving, daardoor altijd op m’n hoede moeten zijn en geconditioneerd te letten op kleine energieverschuivingen). Ik vind ‘t gek dat jij wel jouw ervaring mag delen, maar je mij inderdaad afkapt.
Daarom zei ik ook sorry.
Ik twijfel er niet aan dat er mensen zijn die meer moeite hebben met het omgaan met prikkels dan anderen. Mijn ex kon bijvoorbeeld dagen lang constant rond mensen zijn en dat leuk vinden, ik merk dat een bezoek van een middag of avond waarbij ik constant een gesprek moet hebben of anderzijds rond mensen moet zijn me uitput. Een meerdaags festival lukt mij ook niet als ik niet in ieder geval thuis kan slapen. Als ik doorga, merk ik dat ik me eerst heel opgejaagd en onprettig ga voelen en uiteindelijk ga ik huilen. Zoals @Kaarsgeur zegt, heb ik ook het idee dat het bij mij gekomen is/verergert is na trauma en een periode altijd ‘aan’ staan. Maar meer nog denk ik dat dit gewoon een karaktereigenschap is van mij waarmee ik rekening moet houden. Ik vind dat sommige mensen zich wel heel makkelijk verschuilen achter; maar ik ben hoogsensitief (dus dat kan ik niet) en dat vind ik wel vervelend. Iedereen heeft ‘beperkingen’ qua karakter, of cognitief of mentaal, maar ik vind dat je dat niet als excuus moet gebruiken, maar gewoon een manier moet vinden om daar zelf zo goed mogelijk mee om te gaan. En imo is dat zoals @Kaarsgeur zegt niet door iets gewoon maar niet meer te doen (omdat je jezelf dan ook deconditioneert) maar te leren hoe je iets op aangepaste wijze zou kunnen doen waarbij je jezelf niet voorbij loopt.
En ik wil overigens niet zeggen dat jij dat doet, maar ik heb het wel vaak gehoord in het verleden, mensen die alles maar uit hun handen laten vallen door een in mijn ogen dubieuze diagnose ‘HSP’. Ja, ik ben HSP daardoor kan ik natuurlijk niet werken. Que? Kan me voorstellen dat je misschien niet een baan moet hebben waarbij je hoge druk hebt, de hele tijd met mensen bezig moet zijn, in een heel hectische omgeving en niet constant allemaal nachtdiensten en 24-uursdiensten ofzo. Maar helemaal niks? Klinkt vooral als heel makkelijk.
Ik heb een achtergrond in de pedagogiek en ben dus bekend met psychologie, diagnostiek en erkende stoornissen. Ik oordeel dus niet volledig zonder kennis (het is echter niet mijn expertisegebied) en zou mezelf ook onder de categorie hsp kunnen scharen. Belangrijk rondom hsp vind ik dat er geen overeenstemming/consensus is over het bestaan. Ik wil hiermee dan ook niemand kwetsen die wel uitgaat van het bestaan en mijn kritiek is niet dat er geen mensen bestaan die onder de noemer hsp gegroepeerd kunnen worden of dat er geen problemen psychologisch kunnen zijn die onder de noemer hsp gecategoriseerd kunnen worden.
Mijn kritiek uit zich vooral op de manier waarop mensen tegenwoordig omgaan met dit soort labels (en diagnose in algemeen). Dat betekent niet dat er psychologisch geen problematiek bestaat die als hsp gezien zou kunnen worden. Enkel dat ik de manier waarop er publiek over gepraat wordt momenteel vrij onzinnig vind, omdat het in mijn ogen iets speciaals maakt van karaktereigenschappen die we in de samenleving meer moeten gaan waarderen, en accepteren en dat het labelen daar niet aan bijdraagt.
@HvO Misschien ervaren sommigen het als een aandoening. Maar volgens mij wordt het ook omschreven als een ‘normaal verschijnsel’ of onderdeel van een karakter enz.
oja, dat is nog erger. Ik heb zelfs een keer een artikel gelezen waar werd geredeneerd dat de zogenaamde Indigokinderen of Nieuwetijdskinderen eerder een soort psychopaatjes in de dop waren. (nu mag je die diagnose ook niet stellen bij kinderen, maar het ging dan over eigenschappen). Alleen wordt het dan ook nog enorm geprezen door ouders omdat hun kinderen zo ‘speciaal’ zijn. Ik zal eens kijken vandaag of ik het ergens kan terugvinden.
Er was toch een HSP topic? Of was dat nog op EGF
Ik snap heel goed dat zulke artikelen als waar Cynthia nu weer aan mee had gewerkt niet echt zinvol of helpend zijn. Snap echt wel dat dat storend kan zijn. Ik vond het alleen wat kwetsend worden dat mensen het bestaan ervan ontkennen, extreem noemen of leken te vinden dat mensen alleen maar als motivatie ‘hip doen’ kunnen hebben als ze zichzelf hoog sensitief noemen. Ik ervaar het als iets wat wel bestaat en het raakte me even persoonlijk. Voor mij is het meer dan een leuk onderwerpje voor een buurt krantje met wat ludieke tips. En er zijn genoeg mensen voor wie het iets is waar ze een weg in moeten zien te vinden. En waar misschien wat tips voor zijn, maar wat ‘gewoon’ persoonlijk pas en meetwerk is. Lijkt me inderdaad niet echt gezond om je voor altijd thuis te verstoppen.
HSP
Maar dit is toch met alles. Ik denk dat iedereen zich wel eens herkent in eigenschappen die horen bij bijvoorbeeld ADHD/ASS/willekeurige andere erkende aandoening. Laten we even ADHD als voorbeeld nemen. Ik denk dat er bijna iedereen zich wel eens slecht kan concentreren, impulsief is, moeite heeft met overzicht bewaren, etc. Mensen met een diagnose hebben ook deze eigenschappen, maar bij hen deze eigenschappen zo’n grote rol in hun leven dat het problematisch wordt. Niet iedereen die deze eigenschappen bezit heeft ook echt ADHD, maar dat betekent niet dat de aandoening niet bestaat. (“Alle honden hebben dieren, maar niet alle dieren zijn honden”).
Ik denk dat voor hoogsensitieve personen dit ook geldt: ik denk dat iedereen de eigenschappen die bij HSP horen in meer of mindere mate bezit, maar dat bij sommige mensen het problematisch is en het het dagelijks functioneren belemmert. Bij deze laatste groep gaat het verder dan dat het gewoon een karaktertrek is, en daar komt HSP om de hoek kijken.
Ik denk dat er een nuanceverschil zit tussen de mensen die af en toe deze eigenschappen hebben, en mensen bij wie het structureel een probleem is. Ik denk dat je het niet altijd kan wijten aan ‘karaktereigenschappen’, en ik denk niet dat je die allemaal onder de noemer ‘iedereen heeft dat wel eens’ kan scharen. Nou is het inderdaad zo dat HSP (nog) geen erkende aandoening is, daarom gebruik ik bewust ook niet de woorden aandoening/of diagnose. Van bijvoorbeeld ADHD werd tot vrij recent ook gedacht dat het een opvoedingsprobleem was, en geen aandoening met biologische oorzaak. Medische diagnostiek is niet iets statisch, het blijft groeien, ontwikkelen en veranderen, dus ik vind het te kort door de bocht om te zeggen dat het gewoon karaktereigenschappen zijn omdat het nog geen officieel erkende aandoening is (dat heb jij ook niet gezegd hoor, maar dat laatste zie ik wel eens voorbij komen).
Ik ben het met je eens dat we niet moeten doorslaan met iedereen, waaronder kinderen, labeltjes te geven. Zeker bij kinderen die nog volop in ontwikkeling. Maar dat die labeltjes soms vaak ‘onterecht’ worden uitgedeeld, betekent niet dat er niet ook een groep mensen is bij wie dit wel echt aan de orde is. Mensen roepen ook vaak ‘iedereen heeft tegenwoordig adhd!’, en dan denk ik, ja, ik geloof best dat de diagnose tegenwoordig vaker wordt gesteld, en dat dit wellicht ook vaker onterecht gebeurt. Maar dat betekent niet dat de diagnose bij iedereen onterecht is.
Wat goed dat ze dit inziet en ook deelt, wel zo eerlijk van haar. Eigenlijk zouden alle bloggers/vloggers eens 1 week in loondienst moeten zijn. Dan zouden ze misschien beseffen wat voor een ‘zwaar leven’ ze hebben als blogger/vlogger.
Hsp topic aanmaken?
Ik durf toe te geven dat dit aan mij ligt en dat dit mijn probleem is, maar ik kan niks van Cynthia serieus nemen. Voor mij heeft ze echt gunfactor -50. Daarom erger ik me ook aan haar gepraat over HSP, terwijl ik het wel echt vervelend vind om te horen dat anderen hier last van hebben. Best stom dat ik zo denk, eigenlijk.
Omg ja dat zie ik haar ook zo doen! Maar eerst komt er een boek over wandelen toch? Ben wel benieuwd hoe ze daar nu een boek over kan vullen
Wil heeft de hele middag geshopt (voor zichzelf) en huilt ‘s avonds in bed omdat ze geen tijd had (voor zichzelf).
Heftuuuughhhhh.
Hahaha wat
Nouja ze was met beide kinderen. Niet echt relaxed dus.
Edit: Heb nu het hele stukje gezien en ze zegt dat ze geen 5 min voor zichzelf heeft gehad omdat een van haar kinderen weigert naar bed te gaan. Niet helemaal eerlijk wat je zegt dus.
dit ja, heb het net ook bekeken. En Djurre is ook weg voor 2 weken. Ik vind het props dat ze dit stukje juist ook in de vlog doet, zo laat ze ook de moeilijke momenten zien.
Het boek van Mascha en Max de Vries komt bijna uit. Ze doen het zelf overkomen alsof het superjuicy gaat worden, maar ik denk dat er niet veel interesse voor zal zijn, haha.
Ik vind dat ze vrij overdreven reageert. Count your blessings denk ik dan. Werkdagen zelf indelen, lekker ‘s middags shoppen, en een vakantie naar Frankrijk in het vooruitzicht. Is allemaal niet zo dramatisch.
Eerlijk gezegd (ik heb zelf nog geen kinderen) lijkt het mij intens zwaar om een man te hebben die periodes weg is en dan consequent de zorg van twee jonge kinderen te hebben.