Ik hoop dat de bubbel snel barst. En hard.
Ik hoop dat dat bak boek van W&T ook lekker flopt.
Zo lekker zuur vanavond.
Ik hoop dat de bubbel snel barst. En hard.
Ik hoop dat dat bak boek van W&T ook lekker flopt.
Zo lekker zuur vanavond.
Ik zie die impact ook dagelijks in mijn werk, net daarom dat ik er zo zwaar aan til.
lang verhaal over mijn frustraties die absoluut niets met beautybloggers te maken hebben
ik kom voor mijn werk dagelijks in contact met eerstejaars studenten aan de universiteit van verschillende opleidingen. Elk jaar opnieuw haal ik er de ‘rijkeluiskindjes’ uit die hun eerstejaar in twee of zelfs drie jaar moeten opsplitsen om te kunnen slagen, mét daarbovenop nog heel wat bijlessen in de privésector. Daarnaast zie ik de studenten die moeten afhaken omdat ze in hun ‘vrije tijd’ moeten werken om hun studies te betalen en daardoor niet naar de door de universiteit gratis aangeboden bijlesklassen kunnen gaan. Ik hoor wekelijks verhalen van studenten die richting X van hun ouders moeten volgen, want richting Y of Z is toch minderwaardig, hoewel daar toch eigenlijk hun interesse lag. Y of Z zijn dan vooral richtingen met minder uren wiskunde of minder dikbetaalde jobs in de privésector. En heel eerlijk: beiden zijn even grote drama’s want beide studentengroepen zijn ongelukkig. En beide groepen zijn vaak fijne mensen, die echt hard werken om er te geraken.
Jammer genoeg merk ik wel dat sommigen (zeker niet allemaal!) uit de eerste groep na een paar jaar (wanneer ze na vijf of zes jaar ploeteren in hun master geraken) vaak ook denken dat de mensen in richting X per definitie slimmer en/of beter zijn dan die uit richtingen Y of Z. Dan posten ze plots dwaze meme’s over die andere richtingen op de fora van de universiteit en moet ik me inhouden om een opmerking te maken over de gefaalde jaren. Heel vaak zie je trouwens dat die meme’s dan gaan over wat je misschien wel een ‘geldmindset’ zou kunnen noemen: Y gaat heel zijn leven een dwaas baantje moeten uitoefenen (als hij al werk vindt) terwijl X het geld naar binnen kan schappen. ‘Haha, had Y maar niet zo dom moeten zijn.’ Dus het systeem houdt zichzelf in stand.
De tweede groep verlies ik jammer genoeg uit het oog.
Daarom vind ik die hele bijlesindustrie toch een beetje dubieus. Natuurlijk wil een ouder het beste voor zijn of haar kind, maar je kind daardoor boven zijn capaciteiten laten presteren? Dat gaat niet meer over het kind, maar over die ouder zelf. En soms hoor ik bijlesbedragen waar mijn oren echt van piepen. Dat is niet mensen helpen voor wat geld, maar kansrijke kinderen nog een beetje hogerop stuwen dan ze al door hun geprivilegieerde situatie waren, terwijl heel wat studenten met meer capaciteiten (voor die opleiding) uit de boot zijn gevallen. Er zijn zelfs bijlesbureau’s die je helpen met het schrijven van je scriptie…
Ik weet niet hoe het in Nl zit, maar in België kan je dat, als je het slim speelt, wel omzeilen door je studiejaren op te splitsen. Als je al snel merkt dat het niet zo vlot gaat, kan je er nog terug inleveren, en zo verder je studiejaren opsplitsen. Je kan makkelijk nog 5 of 6 jaar over een driejarige opleiding doen.
(maar ik ben zeker geen tegenstander van het huidige systeem)
Dit doet me denken aan een leerling die ik een paar jaar geleden in de klas had. Met enige moeite had ze havo examen gedaan en gehaald maar ze wilde per se vwo doen. Dat is afgeraden, maar als je geld neerlegt mag alles dus ging ze vwo doen. Toen hebben we haar van alle kanten geholpen met extra les, bijles, oefenen, truukjes leren, en eerlijk is eerlijk, ze heeft zelf ook keihard gewerkt. Toen slaagde ze en keken we elkaar aan van tja…wat is zo’n vwo diploma nou waard als je het op deze manier kan halen terwijl je het echt al lastig had op de havo?
En wat @MtMeru zegt, de kids die op zo’n manier hun diploma halen lopen allemaal meteen vast tijdens hun verolgstudie, dus wat heb je er dan helemaal aan?
Ik vind het heel dubbel want in het moment wil je natuurlijk zo’n leerling op alle mogelijke manieren helpen, maar achteraf heb ik wel vaak een nare nasmaak.
Huh maar hoe werkte dit dan? Als je de ingangseis (een havodiploma lijkt me?) hebt, kan je dan tegengehouden worden om een (middelbare school)opleiding te volgen?
En als dat wel zo is, op welke manier is er dan ‘geld neergelegd’? Hoe kun je je ‘inkopen’ op een vwo opleiding? Moet er dan meer geld betaald worden dan gewoon schoolgeld?
Sorry ik vind dit fascinerend en bijna eng haha
Je vroeg het niet aan mij, maar mn hand kriebelt om te reageren. Particulier onderwijs. Scholen als Lu.zac kan je een hoop mee bereiken als je bereid bent het schoolgeld te betalen. Daarnaast is daar in mijn ervaring ook meer structuur, meer tijd voor individuele begeleiding, dus het lukt er ook vaak. Daarnaast zijn er nog wel tig wegen. Zoals staatsexamen via zelfstudie (evt bij een centrum als LOI) of beginnen op regulier, zakken en daarna de overige vakken doen op de VAVO. Alles kan als je maar betaalt
Binnenkort (er ligt een wetswijziging), kan je met een havo diploma niet worden tegengehouden, mits je aan de landelijke eis voldoet (dat wordt of het benodigde extra vak, of een bepaald pws cijfer of iets anders, is nog niet vastgesteld). Maar tot voorheen konden scholen aangeven dat je enkel met een cijfergemiddelde x door mocht stromen van vmbo-havo/havo-vwo. Er vielen dus veel leerlingen, soms terecht, soms echt zuur. buiten de boot. Je ziet vaak dat leerlingen met welbespraakte ouders daarlangs kunnen (ouders die zich bij school net zo lang binnen praten tot er een uitzondering wordt gemaakt) en dat financieel draagkrachtige ouders gewoon een school uitzoeken waar het wel kan, ongeacht de kosten.
Ik adviseer leerlingen en ouders over dit soort vraagstukken en soms hoor ik het verhaal en denk ik: maar waarom mag dit kind niet gewoon op eigen niveau naar het mbo/hbo. We weten beiden dat een hoger niveau niet plezierig wordt. Als het daar nou gewoon start, kan het op eigen niveau succeservaring op doen en jullie hebben genoeg geld om vervolgens, als hij/zij het echt wilt, het hogere niveau ook te kunnen betalen.
Ik vind particulier onderwijs wel dubbel. Want aan de ene kant snap ik dat het voor sommige kinderen een uitkomst kan zijn om kleine klassen, meer huiswerkbegeleiding, etc. te hebben maar aan de andere kant vind ik dat dat in het regulier onderwijs ook zou moeten kunnen. Met particulier onderwijs houd je zo veel ongelijkheid in stand. Daarnaast zijn best veel van die scholen regelmatig op de vingers getikt omdat bijv. de cijfers van hun schoolexamens te hoog waren. Maar goed, heel dubbel dus want ik ken best veel mensen die er super veel aan hebben gehad.
@Bertie
Ik ben het denk ik niet eens met je ‘wat is je diploma dan waard’ stukje denk ik. Hard werken is en doorzettingsvermogen echt een mega goede kwaliteit die veel mensen op mijn studie niet bezitten. Ik denk dat je daar heel ver mee kunt komen. Ik vind het zelf ook altijd een beetje stom dat als het je niet heel gemakkelijk afgaat, mensen zeggen dat je beter een niveau lager had kunnen doen. Ik ben zeker niet voor jezelf uitputten om maar dat ene niveau hoger te doen, maar aan de andere kant: als je iets echt graag wil dan moet je er voor gaan en eventueel hard voor werken. (Voor de duidelijkheid: als je het zelf graag wil, niet je ouders.) Als ik bijv. kijk naar mensen die ik ken uit het VK, IT of uit de VS dan hebben zij op de middelbare school altijd veel harder geleerd dan mijn vrienden hier en ik. Ik denk dat het ook een beetje onze cultuur is of zo dat het allemaal enigzinds vanzelf moet gaan, anders ben je niet slim genoeg.
Helemaal eens met je bovenste stuk. Vind het zelf ook onwijs dubbel. Wat betreft hard werken: ik vind dat er best van je verwacht mag worden dat je hard werkt, maar ik kom leerlingen tegen die echt op hun tandvlees lopen en het alleen redden met allerhande ondersteuning, waarvan ouders dan zeggen “maar het lukt toch, dus hij/zij kan het”. Vind niet dat we dat op jonge leeftijd oké moeten vinden. Al helemaal omdat de onderliggende boodschap is dat de lagere niveaus niet ook waardevol zijn.
Ja klopt. Voor elk vak meerdere bijlessen in de week (!), twee pws begeleiders zodat ze een compensatiepunt zou hebben, van veel docenten hun eigen samenvattingen krijgen zodat je 100% de antwoorden op de vragen hebt geleerd op de manier waarop de docent wil dat je ze geeft, sowieso elke dag tot 6 uur op school, en dan 's avonds en in het weekend de hele tijd blokken. Dan loop je dus 9 maanden op je tandvlees en heb je nog geluk nodig. Dat vind ik niet op het juiste niveau zitten.
Edit: trouwens nogmaals echt ook respect voor haar inzet want ik doe het haar niet na.
Ik ken ook een meisje wat gezakt is voor de havo met echt enorm slechte cijfers. Van haar ouders moet en zal ze de havo afronden.
Dit meisje is niet een type wat graag leert. Ze vind alles stom en moeilijk waardoor ze dus overal slechte cijfers haalt. Ze heeft een jaar vavo gedaan om alsnog te kunnen slagen. Weer niet gelukt…want ze heeft niet geleerd naast de 4 uur bij les in de week. Haar ouders denken dat ze echt haar best heeft gedaan en wilden haar belonen door haar een half jaar naar Amerika te sturen.
Ze gaat na dit half jaar weer een poging doen om alsnog te slagen.
Ik denk alleen maar straks moet ze hbo gaan doen… hoe zal dat gaan.
Bij mij is het andersom gegaan, ik had een hoge cito score en kreeg atheneum/havo als advies, ik zag mezelf helemaal met de havo leerlingen meegaan naar die school. Maar mijn ouders en groep 8 leraar vonden mij beter bij vmbo passen. Ik was namelijk best onzeker en introvert en ze dachten dat het mij verder zou brengen om niet hard te hoeven werken, meer zelfvertrouwen en geloof ik mijzelf te krijgen op het vmbo. Ik werd toen gepest maar kon t wel makkelijk halen.
Uiteindelijk ben ik naar een ‘speciale’ klas gegaan voor leerlingen die 8 gem. scoorden en die een gemotiveerde instelling hebben daar ben ik toen helemaal opgebloeid. Na mijn mbo die ik in 3 jaar heb afgerond HBO gaan doen. Uiteindelijk ben ik eigen baas geworden dus niet perse een opleiding nodig gehad qua kennis maar voor mijn ontwikkeling zijn deze carrière keuzes allemaal heel goed geweest. Denk niet dat ik dat had kunnen doen als ze me meteen hoger hadden geplaatst. Daarnaast is er altijd een bepaalde bewijsdrang geweest dat ik wilde aangeven wel dat hogere onderwijs te kunnen doen ofzo.
Als je moeilijk gaat doen, kan je bijna alles maken. Ik vond dat in mijn studie ook zo naar om te zien. Ze hamerden heel erg op professioneel gedrag (wat ik logisch vind, is een groot onderdeel van het werk) maar er was in mijn jaar een student die gewoon echt abominabel professioneel gedrag had (heb het gezien… zodra hij zijn witte jas aanhad, was hij niet te hebben. Dacht dat hij iedereen kon commanderen, terwijl hij eigenlijk nog niets wist… bij een slechtnieuwsgesprek werd hij boos op een patiënte aan wie hij moest vertellen dat zij een ernstige ziekte had want het was voor HEM ook niet leuk om te vertellen, had ze daar wel eens aan gedacht?? Kortom, echt heel slecht) en hij heeft (mede) om die reden twee coschappen niet gehaald. Mijn universiteit had beleid dat het dan stop opleiding is (wat mij betreft terecht), maar meneer had rijke ouders en is het gaan aanvechten. En dus weer toegelaten. En uiteindelijk afgestudeerd. Ontzettend slechte zaak vind ik, en devaluatie van de waarde van een diploma.
En mijn moeder is docente op een numerus fixus opleiding waar ze decentrale selectie doen. Zij moet ook die selectieprocedure doen. Ze haat het, ten eerste omdat ze denkt dat het een verarming van de studentenpopulatie is en je niet in zo’n korte tijd een reëel beeld van iemand kan krijgen, ten tweede omdat de ouders van de studenten die afgewezen zijn vaak ontzettend moeilijk gaan doen. Ze kunnen niet accepteren dat hun kind het ‘gewoon’ niet is geworden, maar ze moeten het altijd volledig verantwoorden en vaak inderdaad ook rechtzaken. Ik kan me voorstellen dat ‘gewoon’ een loting dan veel handiger is.
Ik heb zelf ook zo’n verhaal. Mooie score maar introvert een verlegen en dus werd de conclusie getrokken dat ik beter op mijn plek zou zijn op vmbo. Helaas heeft die trend van leraren die dachten dat het verlegen meisje niets kon, zich nog jaren voortgezet waardoor ik geen enkele shorfcut heb mogen nemen terwijl ik wel de cijfers had. Mijn ouders nemen het zich nu kwalijk dat ze niet welbespraakter waren maar ja allebei onopgeleid en geen idee destijds. Zelf heb ik wel geleerd door te zetten en voor mijzelf op te komen. Maar eerlijk? Ik had liever meteen op de universiteit gekomen zodat ik nog tijd (en geld) had gehad voor een tweede master waarin ik wel werd uitgedaagd in plaats van al die diploma’s op een lager niveau waaraan ik nu weinig heb.
OMG de hel om zo’n dokter te hebben. Mijn tante heeft vorig jaar de diagnose ALS gekregen en heeft toen ook zo’n soort dokter gehad.
Hij zei dingen als “ja we weten allemaal dat we doodgaan maar jij weet al zeker waaraan”. En eind december zei hij" ja geniet nog maar eens van de feesten daarna zal het snel voorbij zijn". En bij de definitieve uitslag dat het ALS was " Voila hier is jouw doodvonnis.".
Echt ik kan er met mijn hoofd niet bij hoe je als dokter( of als persoon) zo cru kan zijn.
Wauw, wat afschuwelijk voor je tante. Ook keer op keer?! Heeft ze een klacht kunnen (willen) indienen of iets?
Godallemachtig, wat een afschuwelijk lompe gek, die arts van je tante
Hoop dat ze onverwacht nog veel extra tijd krijgt
Decentrale selectie is ook echt funest voor kansengelijkheid in het hoger onderwijs, eerstegeneratiestudenten etc staan daar ook echt op achterstand, en ondertussen kost het klauwen met geld/tijd van docenten en zorgt het er niet eens voor dat er minder uitval of betere prestaties van studenten is dan toen er nog loting was, dus het werkt niet eens. Dit is echt mijn pet peeve en wordt hier echt pissig van haha
@Stars @Hazel Ja was zo bij 2 consultaties. En haar schoondochter was mee maar was telkens te verbouwereerd om er iets van te zeggen.
En jammer genoeg is ze de 2e week van januari overleden. Echt een verschrikkelijke ziekte, die zeker bij haar heel snel gaat.
Ze heeft ook de tijd en de kracht niet gehad om een klacht in te dienen. Misschien dat haar kinderen dit nog gaan doen, geen idee. Maar ik vond het ook verschrikkelijk toen ik het hoorde. Echt hoe lomp kun je zijn.
Ja, mn moeder dus ook, en ik ook. Ben echt blij dat ik nog uit de goede oude tijd kom ook. Ik vind mezelf een prima arts, maar ik was sowieso nooit toegelaten met de decentrale selectie (want je moet al op de middelbare school een heel cv van relevant vrijwilligerswerk en weet ik veel wat voor een onzin hebben). En een heel deel van mijn studievrienden ook niet. Ik denk dat iedereen het werk als arts serieus neemt, maar we hadden wel duidelijk een aantal meer relaxte mensen tussen alle strebers. Ik ben nooit een streber geweest, ben nog steeds niet bijzonder ambitieus, maar wil mn werk wel goed doen. Nu zijn het alleen nog maar onwijze strebers, zie het ook in de coassistenten die ik begeleid. En heb niet het idee dat dat nu allemaal per se betere artsen zullen zijn dan ‘mijn lichting’.
@Rockstar
Wat ontzettend naar om dat te horen van je tante. Iedereen kan soms per ongeluk iets minder handigs zeggen, maar dit is echt onacceptabel ongevoelig horken gedrag. Ik vind het sneu dat je tante dit moest aanhoren. En dit soort gedragingen zouden opgespoord moeten worden tijdens de studie, daar ben ik van overtuigd. Maar als mensen dus moeilijk gaan doen met rechtszaken glippen ze er toch doorheen.
Ah gecondoleerd wat een nare situatie zeg