Nou ik zou eerst netjes vragen of ze mij uit beeld kunnen laten/blurren (liever gewoon sowieso niet filmen als je net een watermeloen uit je puni hebt geduwd) en als ze daar geen rekening mee (willen) houden zou ik echt die camera in dr uitgescheurde puni duwen hoor. Rot eens op.
Al denk ik dat Mascha en Gregor daar echt super veel rekening mee (zouden) houden.
Ik heb ook eens met iemand anders op n kamer gelegen en de badkamer moest ik delen met de kamer naast ons 
Ook wel sneu voor mijn kamergenootje want ik moest continue spugen en zo’n dun gordijntje laat natuurlijk al het geluid door.
Ik heb heel veel in het ziekenhuis gelegen en er zijn echt nog mega veel gedeelde kamers. Dat is best naar want je hoort mensen kermen en meer… 
Ik geloof ook echt in dat een privé kamer je herstel bevorderd. Alle geluiden/bezoek/behandelingen van andere patiënten horen geeft zoveel stress.
Toen ik met drie anderen op een kamer lag heb ik 's nachts gewoon bijna niet kunnen slapen door hun gesnurk en zelfs gepraat. Kan mij idd echt niet voorstellen dat dat goed voor je herstel is.
Ik moest als 15- jarige na een operatie eens een kamer delen met twee mannen, een van 67 en een van 82. Vond ik echt niet prettig maar dacht dat ik me aanstelde, niet dus gelukkig!
Oh… ik zat helemaal klaar om 15:00 voor een nieuwe vlog van Mas, maar heb ik nou verzonnen dat ze er elke dag 2 uploadt? Was dat alleen gister?
Nee elke dag 2, om 6 en 15u. Van 15u is dat ze naar huis mogen.
Oh hehhh in de YT app staat ‘ie wel inderdaad. Nou chill, nevermind.
Ahhh, ik vind het echt aandoenlijk hoe lief Gregor en Mascha voor elkaar en voor Mila zijn in de laatste vlog. Ondanks de pijn en het trauma van de bevalling merk je dat ze zo gelukkig zijn met elkaar.
Die laatste vlog 
Zo ontroerend allemaal.
Ja echt wat een hel hè
Ik lag nog geen 15 minuten op een tweepersoonskamer of 't bejaarde mevrouwtje naast me had al een hele familie op bezoek, die allemaal langs mijn bed moesten en me beleefd een goedenavond wensten (ROT OP IK KOM NET VAN 24 UUR INTENSIEVE ZORGEN DIT IS GEEN GOEDE AVOND) en het volgende dat ik me kan herinneren is dat ik wakker werd van een stom spelprogramma op tv op maximum volume (Blokken, voor de Vlamingen, en de stem van Ben Crabbé triggert me nog steeds).
Het was de dienst cardiologie dus mijn hartslag werd goed in de gaten gehouden, dus er kwam snel een verpleegster naar me toe en binnen het uur lag ik op doktersbevel in een eenpersoonskamer 
Ik vind pappa en mamma foef echt adorable
Wtf dit is toch niet normaal? Ik vroeg me net nog af of er op andere afdelingen naar geslacht (of liever naar gender) gekeken werd (heb nog nooit met een man een kamer moeten delen), maar niet dus 
Ik besef wel dat we hier in de lage landen onze twee handjes mogen kussen met hoe goed de zorg geregeld is maar net omdat we zo veel middelen hebben zou het toch veel logischer zijn om nieuwe ziekenhuizen uit te rusten met een maximum aan eenpersoonskamers.
En vind dan meteen eens wat beters dan een fucking bedpan hey dat lukt toch voor geen meter.
Ik vraag me elke keer af of Gregor daadwerkelijk die broek aanhad toen die met Mila naar huis ging en of er een ooievaar buiten staat.
Ja! Ouders hadden nog voor mij gevraagd of er niet ergens anders plek was, iig een kamer waar dan ook nog een vrouw bij lag ofzo (een kamer delen is nog wel oke, inderdaad we mogen heel blij zijn met onze zorg). En die bedpan achtige zaken maakte inderdaad dat ik me bij die mannen erg onprettig voelde, of naar de badkamer lopen in mn pyjama etc. Hecht toch iets minder waarde aan m’n privacy in zulke situaties wanneer je gewoon “met vrouwen onder elkaar” bent. Voor jonge meiden is dat dan gewoon niet fijn! Maar goed, soms heb je weinig te willen. Oh ja en ze snurkten zo enorm hard allebei dus geen oog dicht gedaan tijdens de opname
Die bedpan was bij mij zo’n miserie 
gelukkig moest ik die maar 1 dag gebruiken nadat m’n sonde eruit was en kon ik dan nog net met hulp naar het toilet stappen
Zo eens! Voor mijn gevoel werd ik in het zh alleen maar zieker door al die drukte van de bezoekers, geluiden ‘s nachts. Vreselijk.
Het gevoel dat er mensen (verpleegkundigen) soort van op je aan het wachten zijn maakt het er echt niet beter op 
Ik had precies hetzelfde! Vierpersoonskamer met een dementerde vrouw die niets begreep, een vrouw die een familiereünie aan het houden was en een vrouw die enorm bang was voor haar operatie. Al lag ik dan niet op cardiologie, maar wel aan een monitor en mijn bloeddruk en hartslag waren dusdanig hoog dat ik heel snel een andere kamer kreeg.
Gelukkig worden veel nieuwe ziekenhuizen zo gebouwd dat een kamer delen minder vaak voorkomt.
Ik heb nog wel een goor verhaal over een patiënt bij mij op de kamer. Deze vrouw moest klaargemaakt worden voor een operatie (geen idee wat, ergens in de schaamstreek). Dus de verpleegkundigen die komen vrolijk naar haar toe met scheermesjes, ze sluiten het gordijn voor wat extra privacy & de verpleegkundige zegt vervolgens (erg hard): ‘zo mevrouw, wij gaan u even scheren voor de operatie. Bent u ook meteen netjes en kaal voor dagjes aan het strand!’ #neverforget