Die losse kusjes steeds van Winnie en Jonah, helemaal mee eens dat ze eens een keer echt moeten zoenen. Daar spat ook helemaal geen romantiek vanaf. Een beetje alsof ze elkaar al jaren kennen en in een sleur zitten.
Sowieso verbaasd het me dat er zo weinig romantiek is bij alle stellen. Ja oké, tussen Sonny en Laura en Tatiana en Lothar zie ik het sowieso niet gebeuren. Maar Nick en Christophe lijken het onwijs leuk te hebben samen en als ik een van hun was dan had ik bij die zonsopgang bij de tempel echt de kriebels gehad om even stil te staan, in stilte te genieten, en echt eens goed te zoenen.
Ik denk wel dat een tactiek zoals Winnie en Jonah beter werkt dan hoe Sonny en Laura het aanpakken. Als je klef met elkaar omgaat dan kan het volgens mij sneller uitgroeien tot een echte liefdesrelatie dan wanneer je mega veel afstand houdt zoals Laura doet. Ja, ze kennen elkaar pas kort, maar je zit wel 24/7 bij elkaar en dan gaat de tijd veel sneller lijkt mij?
Ik denk ook dat je een beetje jezelf voor de gek moet houden, ik weet niet hoe ik het juist moet omschrijven maar als je met een houding van “dit is echt iets en ik vind mijn partner heel leuk, aantrekkelijk, ik wil hem aanraken, knuffelen, zoenen, etc.” dat je jezelf er dan ook beter aan over kunt geven dan wanneer je in je achterhoofd steeds denkt “oei dit moet iets worden, maar ik ken hem nog niet, is hij wel de ware, help, stress, twijfel”.
Maar misschien heb ik er gewoon te weinig verstand van.
Het kan natuurlijk ook gewoon echt niet klikken en dat ze het gevoel van HELP niet meer uit hun hoofd krijgen.