Ik was het niet 
@Plantengekkie dankjewel voor de feedback!
Oke, voor iedereen die meedoet met het lezen in delen, waar zijn jullie nu ongeveer?
- Hoofdstuk 1-7
- Hoofdstuk 8-14
- Hoofdstuk 15-21
- Hoofdstuk 22-29
- Uit!
Een stukje over eenzaamheid
Eenzaamheid is een van de thema’s van het boek, maar lang niet alleen de hoofdpersoon is alleen. De mannen waarvoor de robotvrouw wordt gemaakt zijn namelijk ook nogal eenzaam. Deze figuren zijn gebaseerd op de Incelbeweging.
Als je niet weet wat Incels zijn kun je er hier wat over lezen: Incel - Wikipedia
Dit is ook een interessant artikel: Hoe onzekere jonge mannen houvast vinden aan incel-retoriek
Volgens incels zijn er niet genoeg ‘goede’ vrouwen beschikbaar (wat ‘goed’ inhoudt is weer een heel ander debat). Vaak geven ze hun eigen uiterlijk en sociale vaardigheden de schuld, maar ook de socio-economische staat van mannen zien ze als een probleem. Deze is naar hun mening alleen maar slechter geworden door de toenemende vrijheid van de vrouw. Als robots er toch wel komen, zullen ze dan een robot ontwikkelen specifiek gericht op de incelbeweging? Eentje die Incels helemaal kunnen africhten zodat ze precies eruit ziet zoals zij willen? En doet wat zij willen?
In de grote steden in Azië is eenzaamheid een probleem voor mannen en vrouwen. Iedereen die weleens in Hongkong, Tokio, Seoul en/of Shanghai is geweest, weet hoe makkelijk je in de menigte kan verdwijnen. Aziatische megasteden hebben een formaat dat niet bestaat in Europa; Tokio heeft ongeveer 37 miljoen inwoners, Shanghai 26 miljoen en Hongkong is ‘relatief’ klein met 9 miljoen. Ter vergelijking, Berlijn heeft 3.8 miljoen inwoners en Parijs zo’n 2 miljoen. Het zou niet eens zo gek zijn om robots te introduceren om al die eenzaamheid tegen te gaan; er wordt zelfs al geëxperimenteerd met robots in bejaardentehuizen in Japan.
Een paar jaar geleden was ik een tijdje in Tokio en heb ik een kort verhaal geschreven, gebaseerd op hoe eenzaam ik me voelde in die periode en de mensen die ik om me heen zag: De Optimist
Daarna heb ik ook een kort verhaal geschreven over een man die een robot maakt van zijn ex-vriendin. Die twee verhalen zijn eigenlijk samen de inspiratie voor het boek geworden. Alhoewel ik dat korte verhaal in Tokio, Hōmushikku (het Japanse woord voor heimwee), in de toekomst nog uit wil werken tot een volledige roman.