Ik word echt boos gewoon van de entitlement die sommige jonge ouders zich toe-eigenen. Altijd dat gezeik dat ze er niks aan kunnen doen en dat het een kind is en dat het erbij hoort. Nee vriend, jij wilt een kind verwekken in een gehorig appartement, dan zorg je maar dat het geluidsoverlast op een normaal niveau blijft. En @Milkyway als je het kindje al hoort kruipen, ga er dan maar niet vanuit dat de overlast minder wordt. Straks leert het kind lopen en dat is de eerste maanden meer half vallen met elke stap. Het gooien met speelgoed wordt ook alleen maar erger. Na een jaar wordt het rennen. Na nog een jaar krijgen ze kleutertantrums en gaan ze stampen en krijsen. Als ouder ben je verantwoordelijk voor een kind. Ja, je leven als jonge ouder is vast niet zo makkelijk als het daarvoor was, maar dat betekent niet dat je het recht hebt om je buren continu tot last te zijn.
Ik word ook gewoon agressief dat ze zeggen âwe gaan PROBEREN s ochtends niet het houten speelgoed te gevenâ. Hoezo proberen? Je geeft gewoon dat kind niet meer houten speelgoed. Dit geeft al aan dat ze maar zeer middelmatig bereid zijn om iets te doen aan de overlast. En wedden dat ze dan wel meteen bellen als je muziek aanhebt en âde baby niet kan slapenâ.
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het ook belangrijk dat een kind een kind kan zijn. En af en toe lekker rennen of dansen of schreeuwen dat is helemaal geen probleem. Maar ik vind wel dat je als ouder, net als ieder ander, verplicht bent om je buren niet tot extreme last te zijn. Jouw kind is niet het centrum van het universum.
