Mijn buurman is vandaag weer onder invloed.
Nadelen: hij maakt lawaai, gedraagt zich intimiderend en loopt de hele dag het huis in en uit.
Voordeel: hij maakt lawaai dus je weet meestal precies waar hij uithangt zodat je hem kan ontwijken.
Ik had hem dus ontweken en was al een tijdje in de schuur aan het werk met een muziek op. Hij komt de centrale hal binnen en vraagt zich luid hardop af wie er is (mijn gedachte meteen: ohnee!) Vervolgens probeert hij mijn schuurdeur open te maken (zat expres op slot) en als dat niet lukt gaat hij al schreeuwend keihard op mijn schuurdeur rammen. Ik was bezig en in zijn toestand heeft een gesprek toch geen zin dus ik negeer hem. Heeft hij dus nog een hele tijd voor mān schuur gehangen, af en toe meelallend met mān muziek om te laten merken dat hij er nog was. Heel naar. Heb nadat ik klaar was expres een tijd gewacht om zeker te weten dat hij weg was, voor ik naar huis ging.
Het voel echt verschrikkelijk om mijn handelen aan te passen aan hem ipv gewoon te doen wat ik wil zonder rekening te houden met wie er in de hal is. En hem niet te vertellen dat hij moet oprotten bij mān schuur. Dit is weer zoān moment waarop ik een grote brede man zou willen zijn. Ik voel me even een mislukte feminist.
(Ik vraag trouwens niet om advies. De situatie rond die buren is al bekend bij verschillende instanties. Wil dit vooral even van me af schrijven. Het gaat me vooral om de laatste alinea)