Ja ik denk dat dat wel zou helpen!
En minder tijd op instagram doorbrengen…
2 likes
Ik vind het zo opvallend dat deze focus op uiterlijk al van jongs af aan een rol speelt. Ik zie dat als ik naar mijn neefje en nichtje kijk. Mijn nichtje krijgt continu te horen hoe mooi, lief en schattig ze eruit ziet en hoewel dat vast goed bedoeld is, is zij zich nu met drie jaar al bewust van de verwachting dat je er dus mooi uit moet zien om mensen te pleasen. Mijn neefje krijgt dit soort opmerkingen veel minder.
2 likes
Interessant onderwerp. Ik vraag me wel of hoe jullie het zien naar het opvoeden van jullie eigen kinderen en al dan niet complimenten geven over hun uiterlijk. Ik vind het zelf wel dubbel: enerzijds wil ik dat de focus op uiterlijk in onze maatschappij vermindert en dit dus ook zo proberen door te voeren naar mijn (toekomstige) kinderen, anderzijds ìs deze focus er wel. Jij bent niet de enige die je kind opvoedt, je kind wordt continu gevormd door de indrukken van de buitenwereld.
Zelf heb ik nooit complimenten gehad over mijn uiterlijk van mijn ouders en heb mede daardoor een laag zelfbeeld ontwikkeld waardoor ik jarenlang gedacht dat ik extreem lelijk was en zelfs niet durfde buitenkomen etc. Misschien had ik dit ook gehad als ik wél complimenten had gekregen, maar vind het toch een lastige.
1 like
Dat vind ik ook echt heel eng aan kinderen krijgen. Mijn moeder was altijd heel erg bezig met mijn uiterlijk/voorkomen en ik heb daar heel veel (negatieve) opmerkingen over gehad. Hoewel dat onbewust is gebeurd heb ik daar een persoonlijkheidsstoornis door ontwikkeld. Jij hebt bijv. geen opmerkingen gehad, maar je hebt er ook last van gehad. Dus wanneer doe je het wel goed
2 likes
Het zal per kind verschillen wat wel of niet goed is. Mijn ouders hebben mij nooit complimenten over mijn uiterlijk gegeven (als in over mijn haar, lichaam etc.) ook nooit iets negatiefs er over gezegd. Ik heb er nooit last van gehad dat ze daar niks over zeiden. Ze geven wel complimenten over andere dingen, ze zeggen het bijvoorbeeld wel als ze vinden dat ik iets goed heb gedaan of als ze vinden dat ik een leuke broek aan heb.
5 likes
Bij mij ook ongeveer dit. Mijn vader gaf sowieso alleen dat soort complimenten. Dus over kleding of prestaties. Mijn moeder heeft als kind/puber wel vaak complimenten gegeven over mijn uiterlijk, maar dan tegelijkertijd niet alleen over mijn uiterlijk. Als in dan noemde ze me haar mooie dochter maar dan wist ik dat dat ook sloeg op mijn innerlijk en niet alleen op mijn uiterlijk. Ze is wel een stuk meer gefocust op uiterlijk dan ik maar heeft in de laatste jaren dat wel losgelaten als het om mij gaat. Dus krijg als het nu om uiterlijk gaat vaak complimenten over kleding of dat mijn haar leuk zit. Alleen heb wel altijd veel meer complimenten van haar gehad over prestaties en zo. Het meest gehoorde compliment is denk ik dat ze trots op me is. Ik gok dat die balans er wel voor heeft gezorgd dat ik er geen last van heb+ eigen persoonlijkheid.
1 like
Wat ik zelf doe bij bijv. mijn nichtje is uiterlijke kenmerken wel positief benaderen, maar niet (alleen) mooi noemen. Als ik haar haar kam zeg ik iets over haar krulletjes, dat het er zoveel zijn, dat ze zacht zijn en lekker ruiken en het heel fijn is om erdoor te woelen. Zij heeft net als ik een spleetje tussen haar voortanden, en als ze daar dan iets over zegt vertel ik dat de tandarts me altijd heel veel complimentjes geeft over mijn gebit en dat ik er heel blij mee ben, enzovoort. De enige keren dat ik haar mooi noem is als zij mij (of mijn haar, of mijn ogen, of weet-ik-veel-wat) mooi noemt, dan zeg ik dat zij (of haar haar, of haar ogen, etc.) net zo mooi én leuk is.
Ik geloof dat mijn ouders dit ook altijd bij mij hebben gedaan. Ik kan me niet herinneren dat zij mij of één van mijn uiterlijke kenmerken ooit echt mooi hebben genoemd, maar ik heb wel het idee dat ik door hun aanpak heel trots was op hoe ik was. Mijn moeder liet vaak foto’s zien van hoe ze toen ze jonger was een permanent liet zetten omdat ze haar zoals dat van mij wilde, en vertelde dat ze verliefd was geworden op mijn vaders groene ogen, die ik ook heb. Ik heb mezelf nooit mooi of knap gevonden en misschien was dit wel het geval geweest als zij me wél mooi of knap hadden genoemd, maar ik ben eigenlijk wel heel blij met hoe ik tegenover mijn uiterlijk sta. Mijn zelfbeeld is niet afhankelijk van knapheid.
21 likes
Ik vind het vooral vervelend als er allerlei eigenschappen aan gekoppeld worden. “weet je wat ze zeggen over vrouwen met rood haar?” *insert smerige grijns
1 like
Ik heb bij sommige jongens het gevoel dat ze minder aardig tegen mij zijn (dan tegen een mooie meid) omdat ik niet bepaald de mooiste ben.
Lekker random dit maar oke
Dat van die huisarts is toch geen mansplaining? Ik denk dat er heel wat mensen zijn in Nederland die niet weten wat een recessief gen is. Niet iedereen heeft dit gehad op school. Sommige mensen hebben geen biologie gehad of hebben een ander niveau gedaan o.i.d.
Je vriend is trouwens echt slim hahaha! Ik kan het altijd wel waarderen als mannen ondernemend zijn en niet passief gaan zitten hopen dat de perfecte vrouw zich vanzelf aandient
Nou vind ik wel hoor. @Pantalones heeft zelf rood haar dus dan weet ze dat waarschijnlijk wel. Al is het maar omdat iedereen het je zegt.
Ik vind rood haar overigens ook heel mooi en ik denk dat ik mensen er ook wel eens een compliment over geef. Vroeger was mijn haar wat rossiger en niet eens echt rood (nu is het best donker bruin, echt vaag) en dan gingen mannen dus vragen of ‘ik daar beneden’ ook rood was. Ik was 13.
Wat de fuck. Gadverdamme.
Ik heb bruin haar en mij is nog nooit zo’n vraag gesteld. Ik vind dit echt zo zo zo smerig.
Ook echt op een leeftijd dat ik nog met de barbies speelde joh
1 like