Dit valt of staat natuurlijk met de manier waarop het gebeurt, maar het idee is niet slecht (vind ik). In het weekend komt er een huisarts van de huisartsenpost die de mensen niet kent, mensen hebben over dit soort dingen nog nooit nagedacht, ze zijn apebenauwd en op zo’n moment lijkt ‘naar het ziekenhuis’ de enige optie. Terwijl ze daar achteraf dan spijt van hebben, zeker nu, want je bent uit je vertrouwde omgeving, terugplaatsen naar huis gaat niet zo makkelijk en nu mag er ook nog eens nauwelijks bezoek komen.
Ik weet niet precies wat de huisartsen voor richtlijn hebben gekregen, maar dit soort zaken is altijd goed om van tevoren over na te denken samen op een rustig moment als het (nog) niet nodig is. Ik denk ook zeker dat heel veel andere patiëntengroepen hiervoor zouden moeten worden benaderd (zoals die zieke tante of mensen met andere ernstige aandoeningen), maar misschien staan die nog wel op de lijst om te bellen. Veel mensen in die laatste categorieën lopen in het ziekenhuis en daar wordt hierover al veel vaker gesproken, dus het zou ook goed kunnen dat je tante met haar oncoloog al een beperkt beleid heeft afgesproken (en dat wordt dan ook weer aan de huisarts gestuurd).