Ik ook. Vind de “uitzichtloosheid” wel echt heel lastig.
Het frustreert me dat ik door de hele situatie lang niet zo productief ben als normaal, maar dat dat wel van me verwacht wordt door o.a. de uni.
Je zou ook denken dat je nu lekker veel tijd hebt voor alles maar ik maak me al met al best veel zorgen en dat heeft nogal wat impact. Het lijkt alleen wel alsof heel veel mensen dat mega aanstellerig vinden.
Ik zit dus vooral mezelf in de weg denk ik.
Een aantal van mijn thuiswerkende vriendinnen houdt zich zo vast aan de datum van 6 april; zij denken dat het thuiswerken daarna misschien opgeheven wordt. Ik vind dat een beetje een naïef idee en denk echt niet dat het gaat gebeuren. Ik vind het dan ook best lastig dat ze het steeds hoopvol hebben over 6 april want ik merk ook dat zij het steeds heel zwaar opnemen als maatregelen verlengd worden. Ze zitten dan echt een beetje in de put dus ik denk dat het wat “makkelijker” is als ze zich instellen op een lange periode thuiswerken, maar ja ik wil ook niet de hele tijd degene zijn met de “negatieve” instelling dus houd inmiddels mijn mond maar als het erover gaat
Ja herkenbaar. Zelfde met collega’s en scholen van hun kinderen. Ik weet ook niet of die ineens 6 april weer open gaan maar daar rekenen ze wel allemaal op.
Ah bedankt voor je uitgebreide antwoord! Ik vroeg het me al af, en ik kan het me ook voorstellen, maar dit lijkt me ethisch zo moeilijk. En hoe ga je vertellen aan een familie van iemand die al op de ic ligt, dat hij zijn plek moet opgeven voor iemand met een hogere levensverwachting. Zeker omdat patiënten met corona gemiddels zo lang (4 weken toch?) op de ic liggen… Maar dit valt natuurlijk deels af te vangen door kritisch te blijven op wie wel en niet beademen. Jezus wat moeilijk dit zeg. Diep respect voor jou en je collega’s!
Zo zou het bij mij eigenlijk ook moeten zijn! Maar ik heb precies hetzelfde als @Flamoes; ik zit mezelf gigantisch in de weg en werk op halve krachten. Wat is je geheim?
Vind het juist super goed. Dat de mensen die nu hun kinderen moeten “achter” laten om andere mensen te helpen ook financieel ondersteund worden.
Ik ben deze week ook compleet mijn concentratie verloren. Heb ook constant het gevoel dat ik het beste eruit moet halen de hele dag. Dus dat ik net zo productief ben als op kantoor terwijl ik met dochter thuis zit, dat ik haar ook alle aandacht moet geven, dat het huis netjes moet zijn steeds, dat ik gezond blijf door te hardlopen en goed te eten en ga zo maar door. Terwijl dat natuurlijk helemaal niet hoeft en je hoeft niet alles perfect te doen, maar ik kan het niet loslaten.
Ik hoop ontzettend dat ‘flatten the curve’ echt is ingezet en dat we resultaten zien van alles, maar ik denk niet dat we na 6 april alweer op kantoor etc. kunnen werken.
Pfoe zou wel echt heftig zijn als deze sluiting doorgaat t/m de zomervakantie! Snap uiteraard dat het misschien onvermijdelijk is maar respect voor de ouders.
Als de piek pas eind mei wordt verwacht lijkt het me echt een totale illusie dat we over 1,5 week weer op school of kantoor zitten.
Hoorde Van Dissel gister ook iets zeggen in dat tweede kamerdebat dat we de maatregelen waarschijnlijk nog wel een paar maanden moeten volhouden. Daar stel ik me maar op in.
Godverdomme wat een boeventuig bij Roche, ik kan er echt NIET bij dat je in deze wereldwijde crisissituatie nog zo blijft vast houden aan je vendor-lock in en weigert recepten voor (hele simpele) buffers vrij te geven. Ze gaan sowieso goud geld verdienen aan deze crisis want er is megaveel vraag naar hun producten wereldwijd (meer dan ze kunnen leveren), en NOG niet voor het collectief kunnen kiezen. Ik kots echt op dit
Ik vind sommigen hier trouwens wel intens hard over Nederlanders die nu in het buitenland vastzitten (ik weet even niet meer uit mijn hoofd wie, vandaar dat ik niemand tag). Ik ken namelijk genoeg mensen die naar het buitenland vertrokken zijn toen er in Europa nog vrij weinig aan de hand was en reizen geen enkel probleem was, maar door pech bijna niet meer terugkwamen of nu zelfs vastzitten. Mijn zus en haar vriend zijn ternauwernood weggekomen uit Nieuw-Zeeland, maar het had niet veel gescheeld of ze zaten daar nu vast. Om de haverklap veranderden landen hun regels (looking at you Australië en Singapore). Gelukkig ging hun vlucht uiteindelijk nog en zijn ze nu in Nederland. Andere familie zit op dit moment vast. Ze hebben al ontzettend veel geld uitgegeven om het land uit te komen maar het is ze helaas niet gelukt om weg te komen. Vluchten worden geannuleerd, je mag opeens ook geen transits meer hebben door bepaalde landen heen. Dan lukt het op een gegeven moment dus echt niet meer. Het ligt dus een stuk genuanceerder dan ‘ze waren naïef en het is nu hun eigen schuld dat ze vastzitten op hun vakantiebestemming’
Ik kan me ook voorstellen dat het een administratieve keuze is geweest. De overheid maakt namelijk de compensatie over naar kinderopvangorganisaties. Als zij dan precies moeten doorgeven hoeveel ouders nog gebruikmaken van de kinderopvang en hoeveel dagen (zieke/verkouden kinderen mogen namelijk niet naar de opvang), is dat best wel een administratieve rompslomp.
Helaas zitten ze in Zwitserland en kun je daar dit soort dingen blijkbaar vrij makkelijk flikken. Maar ik hoop het ook. Zegt trouwens ook wel genoeg over hoe de meeste diagnostische labs altijd moeten streven naar het goedkoopste van het goedkoopste en dan in dit soort deals terecht komen. Werkt monopolievorming ook gigantisch in de hand, terwijl het wel anders kan. In Groningen hebben ze wel meerdere leveranciers/testapparatuur en zitten ze nu niet in de problemen.
Singapore had z’n lockdown twee dagen van te voren aangekondigd en hebben iedereen die op de AirPort kwam geholpen een eerdere vlucht te krijgen
Maar wij kregen heel expliciet ene mail dat als je gebruik wilde maken, je je kind niet moest afmelden en extra dagen eventueel moest aanvragen. Als je geen recht had of geen gebruik maakte moest je je afmelden.
Dus lijkt me dat ze dat toch juist heel goed kunnen zien haha?
Maar goed, ik zou het ook prima vinden als iedereen het terug krijgt.
Want mensen die nu misschien 5 ipv 2 dagen opvang genieten, omdat kind anders naar opa en oma zou gaan of ondat het ziekenhuis ze extra nodig heeft hoeven ook niet bij te betalen lijkt me. Zij staan voor ons te werken nu
Dus maar effe iedereen gelijk en geen gedoe ofzo? Weet niet hoeveel geld er wordt uitgetrokken
Dat is Singapore, maar er zijn ook landen die het letterlijk een uur van te voren hebben aangekondigd, of wel een paar dagen van tevoren maar vervolgens de luchthaven alvast hebben gesloten, of 2 dagen van te voren waardoor iedereen die een vlucht na 3 dagen of later had de pineut was. En die landen zijn echt niet allemaal zo behulpzaam hoor. Vooral in Zuid-Amerika zijn ze niet zo behulpzaam als in bijvoorbeeld Singapore (een land waarvan algemeen bekend is dat ze hun zaken wel op orde hebben). In Ecuador hebben inwoners auto’s op de landingsbaan van een vliegveld gezet zodat een KLM toestel niet kon landen (en alle 166 Nederlanders die die vlucht zouden nemen dus niet mee konden en nu vast zitten). Er zijn inderdaad een heleboel mensen die vast zitten die dom en naïef waren, maar ook een hoop mensen die er alles aan hebben gedaan om op tijd thuis te komen, maar het gewoon niet gelukt is door alle omstandigheden. Ik ben het eens met @Virtual-Insanity, iedereen over één kam scheren is echt veel te makkelijk gezegd en veroordelend. Lekker makkelijk oordelen veilig vanaf vanaf je bank…
Same here. Ik was net een week weer op kantoor aan het reïntegreren na er maanden uit te zijn geweest door depressie slash burn out. Was echt op de goede weg, weer zin om aan het werk te gaan en onder collega’s te zijn. En toen na een week dus thuiswerken en. Dat. Lukt. Niet. Voelt als een enorme stap terug in de tijd, zit er emotioneel ook weer doorheen. Kan me thuis maximaal een kwartier focussen, waarna ik compleet blokkeer.
Na alle zware verhalen hier voelt dit echt als mierenneuken maar het is gewoon zo’n domper als het reïntegreren net lekker ging
Zal ook heel erg verschillen per geval, dus eens dat het niet algemeen iedereen aan te rekenen is.
Maar ik ken dus wel een voorbeeld van iemand die dacht te kunnen blijven, ook nadat NL had gezegd kom naar huis. En nu is daar ook een lock down en wachten ze op bericht van de Nederlandse overheid… eh ja dat soort gevallen vind ik wel echt heel kwalijk.
Lichtpuntje in deze tijden