Ooh ja dat had ik met zo’n grote loop pop, dat ding was onderhand net zo groot als ik zelf was en liep voor geen meter. Echt een onding. En doodeng want die pop stond vaak snachts in de hoek van mijn kamer, draaide dr altijd met dr gezicht naar de muur. 
Ooh jaaa die wilde ik altijd maar nooit gekregen (godzijdank achteraf).
Al mijn barbiepoppen. Iedereen vond het zo geweldig en dacht dat die speciale ook leuk zouden zijn. Resultaat laatste barbie die ik heb gekregen heeft jarenlang gewoon in de doos gezeten en heb ik een tijdje terug aan mijn nichtje gegeven. Achteraf had het misschien nog wat opgeleverd. Speciale barbie en ongebruikt.
Ik vond het als kind heel leuk om mijn enorme bak met viltstiften uit te zoeken, streepjes zetten om te kijken of ze het nog deden of dat ik ze weg kon flikkeren.
Dit vind ik een van de leukere dingen op m’n werk om te doen 
Ik trek ook wel eens de bak van de kinderen uit de kast hahaha
Nu nog de rest van mijn huis
Ja maar dat is toch ook gewoon zo 
Elke zaterdagavond bij Idols mochten wij 1 blikje shandy drinken. Ik voelde mij zo fancy dat ik een ‘soort van bier’ mocht drinken.
En eens in de zoveel tijd aan de kindercola. Daar keek ik ook altijd naar uit.
Op de basisschool kregen wij nooit cijfers maar goed/ruim voldoende/voldoende/etc. Ik vond cijfers zo cool en kon niet wachten om naar de middelbare school te gaan en ze ook te krijgen. Nou, dat stoere was er snel genoeg vanaf haha, what was I thinking 
Ohja ik kon niet wachten tot ik huiswerk zou krijgen. Zo cool.
Ik weet niet of er misschien mensen zijn die dit ongepast vinden om te vertellen, maar ik heb een keer gehoord dat Anne Frank het, toen ze erg jong was, fancy vond om ongesteld te zijn, en dat ze het jammer vond dat ze dit nog nooit meegemaakt had. Schijnt vaker voor te komen dat jonge meiden dit fancy vinden, haha.
Dat was bij ons in de klas ook wel echt een ding. Er werd gewoon over opgeschept… ‘14 jaar? Zo oud al? Nee, ik was 11 hoor, toen ik voor het eerst ongesteld werd’.
Waar de meeste vrouwen nu vrij onopvallend een tampon meenemen naar het toilet, liep een klasgenootje destijds nog net niet met een maandverbandje wapperend door de lucht het lokaal uit… Wat een tijd. #kijkmijeenslekkerongesteldzijn
Ik weet niet wat ik beter vind, maar toen ik ongesteld werd dacht ik dat ik de enige was. Dus schreeuwde het toen niet echt van de daken. Mijn moeder was wel helemaal blij en zei dingen als je wordt nu een echte vrouw. Toen was ik wel even trots. Heb sowieso het idee dat de ontwikkeling van het lichaam in mijn moeders cultuur een groter ding is. Ik kreeg bij alle mini stapjes een cadeau. Sommige wat groter, sommige wat kleiner. Vind het nog steeds bizar.
Ik was al ruim 15 toen ik voor het eerst ongesteld werd, ik zat er echt op te wachten omdat ik zo ongeveer de enige was die nog niet ongesteld was. Was na de eerste menstruatie ook wel weer over haha
Haha, ik was dus die ‘14? Zo oud!’ In dit verhaal. En ik heb toen maar niet gezegd dat ik eigenlijk al bijna 15 was. 

@SuperCoolePinda Dat is wel herkenbaar en gezien je naam denk ik dat onze moeders een soortgelijke afkomst hebben. Mijn vader nam me mee uiteten omdat ik nu ‘een echte vrouw’ was en we dat moesten vieren, volgens mijn moeder. Diezelfde week nam zij mij ook mee om een tastbare herinnering te kopen. Dat werd een ketting en die heb ik nog steeds. Grappigerwijs zit die week dus wel in mijn hoofd gegrift en kijk ik er met een glimlach op terug.
Haha mijn naam heeft niks te maken met mijn afkomst. Ik ben gewoon Spongebob fan. Mijn moeder is Nigeriaans. Heb inderdaad ook een sieraad gekregen, een ijsje toen ik borstontwikkeling kreeg en een designertas toen ik ongesteld werd. Die tas ligt nog steeds amper aangeraakt in de tas. Het is mijn smaak niet maar waardeer het gebaar wel nog steeds.
Een beugel. Man wat wilde ik dat graag. Tot ik ‘m eenmaal had
